Κείμενο – Φωτογραφίες: Ειρήνη Παπακωνσταντίνου – Κωνσταντίνος Δρακάτος (2travelonmotorcycle)
Η πρώτη μας επαφή με την Λατινική Αμερική έγινε πριν από 15 χρόνια περίπου. Παταγονία. Ήταν αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά. Τα χρόνια που ακολούθησαν οδηγήσαμε σε πολλές ακόμα χώρες της Νοτίου Αμερικής . Είδαμε πανύψηλα βουνά, τροπικά δάση, παγετώνες, moai, χορέψαμε salsa και φάγαμε απίστευτο ceviche. Το 2025 ήρθε η ώρα να επισκεφτούμε το Εκουαδόρ .
Η πτήση μας για το Κίτο, την πρωτεύουσα, έγινε μέσω Άμστερνταμ . Φτάσαμε απόγευμα σε μία από τις ψηλότερες πρωτεύουσες στον κόσμο, στα 2850 m.
Πρωί -πρωί πριν ακόμα ανοίξουν, περιμέναμε έξω από το Ecuador Freedom Bike Rental για να παραλάβουμε την μοτοσυκλέτα . Ένα Yamaha Tenere 700 του 2024 και μόλις 7000 χλμ.. Ήταν ευκαιρία να το δοκιμάσουμε σε διάφορα οδοστρώματα και φορτωμένο ώστε να έχουμε άποψη, αφού μέχρι τώρα μόνο θετικά είχαμε ακούσει από φίλους και μια περιέργεια την είχαμε .
Πρώτος σταθμός, το σημείο 0, το σημείο όπου διέρχεται ο Ισημερινός και βρίσκεσαι με το δεξί πόδι στο ένα ημισφαίριο και με το αριστερό στο άλλο . Σαν γνήσιοι τουρίστες βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και συνεχίσαμε .
Μετά από μία ασφάλτινη ορεινή διαδρομή γεμάτη στροφές που διερχόταν πανέμορφα χρωματιστά χωριά κάνουμε την πρώτη στάση για φαγητό . Μπαίνουμε στο μοναδικό εστιατόριο του χωριού και παίρνουμε το μενού ημέρας. Σούπα, κρέας με πατάτες , ποπ κορν και χυμός στα 3$ το άτομο .
Συνεχίζουμε την διαδρομή μας προς το Οταβάλο . Φτάνουμε αργά το απόγευμα. Βρίσκουμε δωμάτιο σε έναν οικονομικό παραδοσιακό ξενώνα . Parking δεν υπάρχει και ο ιδιοκτήτης επιμένει να βάλουμε την μοτοσυκλέτα μέσα στη reception. Μας λέει ότι είναι επικίνδυνο να μείνει έξω. Το ίδιο επικίνδυνο είναι να κυκλοφορείς και βράδυ .Να γυρίσετε νωρίς μας φωνάζει την ώρα που βγαίνουμε. Κάνουμε την πρώτη μας βόλτα . Στον δρόμο σε πάγκους πουλάνε περίεργα φρούτα αλλά και τηγανιτά έντομα που τρώγονται σαν σνακ . Προτιμήσαμε τα φρούτα. Μόλις σκοτείνιασε γυρίσαμε στο δωμάτιο . Η διαφορά των 7 ωρών μας έχει αποσυντονίσει και με το ζόρι στεκόμαστε όρθιοι . Ξαπλώνουμε και έχουμε τον πρώτο μας σεισμό . Κοιτάμε από το παράθυρο, κανένας δεν δείχνει αναστατωμένος. Κοιμόμαστε.
Το Οταβάλο έχει την μεγαλύτερη αγορά του Εκουαδόρ αλλά και μία από τις μεγαλύτερες της Λατινικής Αμερικής. Κάθε Σάββατο έρχεται κόσμος από τα γειτονικά χωριά για να ψωνίσει ή να πουλήσει την πραμάτεια του . Γυναίκες και άντρες είναι ντυμένοι παραδοσιακά και σχεδόν όλοι φοράνε καπέλο . Περιπλανηθήκαμε κάποιες ώρες και συνεχίσαμε το ταξίδι μας.
Η επόμενη στάση θα γίνει στην Papallacta . Είμαστε σε υψόμετρο πάνω από 4000 μέτρα . Μέσα σε ένα φυσικό πάρκο γεμάτο πουλιά αλλά και αρκούδες και ακριβώς κάτω από ένα ηφαίστειο υπάρχουν θερμές πηγές . Με βροχή αλλά και χαμηλή θερμοκρασία περπατήσαμε στο πάρκο και χαλαρώσαμε στο καυτό νερό.
Έχουμε πορεία προς Αμαζονία . Κάνουμε τα πρώτα χωμάτινα κομμάτια, το μηχανάκι είναι πολύ καλό στο χώμα .
Η βλάστηση αλλάζει, γίνεται τροπική . Το ίδιο και το κλίμα . Από τους 10 βαθμούς η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 30 και αρχίζει να βρέχει .
Στην περιοχή της Αμαζονίας έχει 2 περιόδους . Των βροχών και των πολλών βροχών . Ο κόσμος στο Εκουαδόρ κυκλοφορεί πολύ με μηχανάκι . Όταν λοιπόν πιάνει η βροχή κάθονται κάτω από υπόστεγα , συνήθως στάσεις λεωφορείων και περιμένουν 15-20 λεπτά να σταματήσει . Μετά συνεχίζουν με κοντομάνικο, σαγιονάρα αλλά και κράνος που φοράνε σχεδόν όλοι .
Φτάνουμε στο Μισαχουίλι μια πόλη χτισμένη στον ποταμό Νάπο, η οποία είναι γεμάτη πιθηκάκια. Κάνουμε μια βόλτα στο ποτάμι. Οι πάγκοι πουλάνε την τοπική σπεσιαλιτέ .Σκουλήκια chontacuro. Τα δοκιμάσαμε ψητά και ήταν πεντανόστιμα .
Ο ποταμός είναι γεμάτος βάρκες πιρόγες που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι για τις μεταφορές τους . Παίρνουμε μία και πηγαίνουμε σε ένα παραδοσιακό οικισμό ιθαγενών . Πίνουμε chicha από ζαχαροκάλαμο και ένα ρόφημα από βότανα με ιδιότητες ενεργειακού ποτού .
Την επόμενη μέρα πήγαμε το Tenere βαρκάδα στον ποταμό Νάπο . Αυτό είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο στην περιοχή αφού μέσω του ποταμού γλυτώνεις χρόνο και χιλιόμετρα οδήγησης . Την προηγούμενη μέρα είχαμε ρωτήσει κάποιον ντόπιο την ώρα που κατέβαζε το δικό του μηχανάκι για το κόστος και μας είχε πει 3 $ . Όταν κατεβήκαμε ρωτήσαμε τον βαρκάρη και μας είπε 5 . Το τίμημα του τουρίστα . Δώσαμε 4 .
