Ο Mauro Forghieri, ο οποίος ήταν επικεφαλής του σχεδιασμού πολλών νικητών πρωταθλημάτων Ferrari από το 1963-87, πέθανε σε ηλικία 87 ετών. Γεννημένος στη Modena, ο Forghieri ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του για να ενταχθεί στη Ferrari μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο της Bolonia το 1959 και στα 27 του έγινε αρχιμηχανικός της αγωνιστικής μάρκας τον Οκτώβριο του 1961.

Με τη Ferrari 158, η Ferrari και ο John Surtees κέρδισαν τους τίτλους το 1964. Ο Forghieri εδραίωσε γρήγορα την κληρονομιά του με τα αυτοκίνητα της σειράς «P» που στιγμάτισε το Le Mans. Το 1975, το εγκάρσιο κιβώτιο ταχυτήτων του 312 T εξασφάλισε τους τίτλους για τη Ferrari και τον Niki Lauda, ξεκινώντας μια χρυσή περίοδο για την ομάδα.

Συνολικά, η Ferrari κέρδισε επτά πρωταθλήματα κατασκευαστών και τέσσερα πρωταθλήματα οδηγών υπό τη θητεία του αρχιμηχανικού που έγινε τεχνικός διευθυντής. Μετά από 27 χρόνια με την ομάδα, ο Ιταλός μηχανικός αναχώρησε για τη Lamborghini το 1987 για να σχεδιάσει τον V12 κινητήρα του που σχεδόν τροφοδοτούσε τους Ayrton Senna και McLaren το 1993.

Ο Forghieri θα άφηνε τη Lamborghini στις αρχές της δεκαετίας του '90, αλλά παρακολουθούσε έντονα τον κόσμο των αγώνων και του αυτοκινήτου με projects όπως το Oral Engineering Group, με πελάτες όπως η BMW και η Ferrari.

Για την ιστορία, ο Jeremy McWilliams ήταν εκείνος που δοκίμασε το πρωτότυπο BMW-Oracle GP1 800 για το MotoGP στην Αλμερία το 2007. Η μοτοσυκλέτα ήταν έργο του Mauro Forghieri. Ο κινητήρας εντός ήταν τρικύλινδρος σε σειρά, με 12 πνευματικές βαλβίδες τιτανίου και συνολικό βάρος 51 κιλών. Έφτανε τις 18.000 σ.α.λ. και απέδιδε 210 ίππους. Το πλαίσιο ήταν πρόδρομο εκείνου του S1000 RR με ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι. Το traction control, το anti-wheelie και το launch control παρέχονταν από την Magneti Marelli. Ωστόσο, η μοτοσυκλέτα έμεινε μόνο στις δοκιμές και δεν αγωνίστηκε ποτέ σε αγώνα MotoGP. Η BMW τελικά αποφάσισε να απέχει από το MotoGP και αντ' αυτού επικεντρώθηκε στο WorldSBK…