Περήφανο μέλος της οικογένειας που μας συστήθηκε ως "σκοτεινή πλευρά της Ιαπωνίας", το ΜΤ-03 καλύπτει το Α2 φάσμα διπλωμάτων οδήγησης με συνέπεια από το 2016, όταν η νέα δικύλινδρη αυτή γενιά διαδέχτηκε το πρώτο ΜΤ-03 που από το 2006 κυκλοφορούσε με τον μονοκύλινδρο κινητήρα του ΧΤ660R.

Καθώς ήρθε η ώρα για την προϋπολογισμένη προσαρμογή στις προδιαγραφές Euro 5+, η Yamaha αποφάσισε να τη γαρνίρει με μερικές επεμβάσεις στη μοτοσυκλέτα ξεκινώντας από την εμφάνιση. Το λίφτινγκ έφερε ένα φρεσκάρισμα απ' άκρη σ' άκρη του ΜΤ-03, με νέο μούτρο και ουρά, αλλά και επανασχεδιασμένο ρεζερβουάρ που έγινε στενότερο στο κάτω τμήμα του και φαρδύτερο πάνω.

Ξεχωρίζει το νέο πρόσωπο της μοτοσυκλέτας με τα φρύδια-DRL (φώτα ημέρας) και από κάτω ο προβλεπόμενος βάσει οικογενειακής παράδοσης μοναχικός LED προβολέας που όσο μικρός δείχνει, άλλο τόσο καλός είναι στα φωτιστικά του καθήκοντα.

Συνολικά πάντως η σιλουέτα και σχεδιαστική λογική του ΜΤ-03 δεν έχει αλλάξει καθώς παραμένει αναγνωρίσιμο από απόσταση, ακόμη και στο νέο γκρι χρώμα που σπάει τη σκοτεινιά των μπλε (μοτοσυκλέτα δοκιμής) και μαύρου που διαχρονικά συνιστούσαν σταθερές στη γκάμα του μοντέλου.

Η προσαρμογή στις τελευταίες ευρω-προδιαγραφές δεν έχει επιφέρει καμιά εμφανή αλλαγή στον δικύλινδρο κινητήρα, ο οποίος δηλώνει τις ίδιες ακριβώς τιμές μέγιστης απόδοσης με 41.4 hp και 3 kgm από τα 321 κυβικά εκατοστά του.

Έχει όμως μια χρήσιμη προσθήκη καθώς ο συμπλέκτης του είναι πια μονόδρομος, ενώ η τελευταία επέμβαση της Yamaha εντοπίζεται στα όργανα. Εκεί η οθόνη δεν άλλαξε, ενισχύθηκε ωστόσο με συνδεσιμότητα Bluetooth που επιτρέπει την προβολή πληροφοριών και ενημερώσεων από το τηλέφωνο στα όργανα, καθώς και τις όποιες άλλες δυνατότητες προσφέρει η εφαρμογή Y-Connect - όχι ωστόσο πλοήγηση, που μάλλον δε μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη μονόχρωμη LCD οθόνη.

Η εργονομία του ΜΤ-03 παραμένει οικεία χωρίς δραστικές αλλαγές. Με τη σέλα στα 780 χιλιοστά από το έδαφος η πρόσβαση των ποδιών είναι πανεύκολη (με διπλωμένα γόνατα) για τους 182 πόντους μου και δε νομίζω πως θα αποτελέσει πρόβλημα για καμιά και κανένα, ενώ το στένεμα του ρεζερβουάρ στο κάτω μέρος του προσφέρει μια μικρή επιπλέον αβάντα ευκολίας.

Δε νομίζω πως χρειάζεται καν να σχολιάσω πόσο πρακτικό είναι το ΜΤ-03 στην καθημερινότητα της πόλης. Πανεύκολο στον χειρισμό και ελαφρύ τόσο στη ζυγαριά όσο και σε πραγματική αίσθηση, ελίσσεται με χαρακτηριστική ευκολία στο μποτιλιάρισμα, χώνεται παντού και επιταχύνει άμεσα και γρήγορα σε κάθε ευκαιρία απόδρασης από το νέφος καυσαερίων των μποτιλιαρισμένων τετράτροχων.

Οδηγικώς η 300άρα Hyper Naked της Yamaha παραμένει τόσο διασκεδαστική όσο και αποτελεσματική ήταν από την πρώτη στιγμή που τη γνωρίσαμε, με τη θέση οδήγησης να σε βάζει σε σκανταλιάρικη διάθεση πριν καν πατήσεις το κουμπί της μίζας. Καμιά από τις επεμβάσεις που έγιναν στο μοντέλο 2025 δεν επηρεάζει δραστικά τα οδηγικά χαρακτηριστικά του ΜΤ-03, διατηρώντας τον γνώριμο χαρακτήρα του με πρωταγωνιστή τον υπέροχο δικύλινδρο κινητήρα.

Η δύναμή του είναι αρκετή για γρήγορες επιταχύνσεις και επιδεικνύει διάρκεια ως τα κόκκινα που ξεκινούν ψηλά στις 12,000 rpm, αρκετά πάνω από το σημείο μέγιστης ισχύος. Αν έπρεπε να τον χαρακτηρίσω με μια λέξη θα ήταν ελαστικός, ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό του που δείχνει πόσο έξυπνα είναι απλωμένη η δύναμη παντού στο εύρος του στροφομέτρου, βρίσκοντας επιτάχυνση χωρίς κομπιάσματα όπου κι αν το ανοίξεις, με όποια σχέση στο κιβώτιο.

Η καλύτερή του διάθεση εμφανίζεται στις μεσαίες στροφές, ένα ευρύ πεδίο που χαρακτηρίζεται από τις καλύτερες επιταχύνσεις που μπορεί να προσφέρει το ΜΤ-03. Και το βασικότερο, όλα αυτά σε λογικές ταχύτητες, διασκέδαση χωρίς να κινδυνεύεις διαρκώς με Αυτόφωρο.

Κρατώντας τις στροφές στην περιοχή 6,000-8,000 rpm με έκτη το κοντέρ παίζει μεταξύ 100 και 130 km/h, ταχύτητες που μπορείς να κρατάς ολημερίς χωρίς να ζορίζεται καθόλου ο δικύλινδρος και με αυτές να ταξιδέψεις αν θες. Επιμένοντας η βελόνα του κοντέρ ξεπερνά εύκολα τα 170 και με αρκετή υπομονή φτάνει κοντά στα 180.

Αν θες στριφτερά παιχνίδια θα πρέπει να δουλέψεις περισσότερο το κιβώτιο ταχυτήτων για να κρατάς το μοτέρ στην καλύτερη περιοχή του, δηλαδή από τις μεσαίες και πάνω παίζοντας ως τις 11,000 rpm για να πάρεις στο χέρι τα καλύτερα που έχει να σου δώσει. Και είναι αρκετά αυτά.

Η γυμνή Yamaha δε φέρνει αντιρρήσεις στην επιθετική οδήγηση, απεναντίας είναι έτοιμη ανά πάσα ώρα και στιγμή για χούφτωμα του γκαζιού, δυνατά φρένα στην είσοδο και βαθιές υποκλίσεις. Οι αναρτήσεις της ακολουθούν τέτοιες διαθέσεις με συνεπή συμπεριφορά, ενώ και το σύστημα πέδησης ανταποκρίνεται θετικά.

Η μπροστινή διπίστονη δαγκάνα δε διακρίνεται για το αρχικό της άρπαγμα στον δίσκο των 298 χιλιοστών, ωστόσο η δύναμη υπάρχει και έρχεται προοδευτικά χωρίς να χρειαστούν ακρότητες στη μανέτα. Ο καλός έλεγχος της δύναμης που περνάς με το χέρι στη μανέτα είναι ένα δείγμα ποιότητας που στην πράξη μετατρέπεται σε πηγή εμπιστοσύνης, σύμμαχος στη σπορ οδήγηση. Δεν ξεχνάμε άλλωστε πως αυτή είναι η ίδια βάση με το αδελφάκι R3, ένα μοντέλο που για χρόνια διακρίνεται στις πίστες του παγκοσμίου Supersport 300.

Η κατανάλωση του δικύλινδρου στη διάρκεια της δοκιμής επέμενε γύρω στα 4 με 4.3 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, ωστόσο στον ανοικτό δρόμο με το γκάζι χορταστικά ανοικτό η ένδειξη ανηφορίζει εύκολα (και εύλογα) προς τα 5.

Το νέο MT-03 του 2025 και των Euro 5+ δε φέρνει καμιά επανάσταση, απλώς συνεχίζει μια ιδιαίτερα πετυχημένη πορεία που πλησιάζει τη δεκαετία πατώντας σταθερά στις ίδιες αξίες που το έκαναν δημοφιλές εξαρχής.

Το εμφανισιακό φρεσκάρισμα μοιραία θα αρέσει σε κάποιους και ίσως όχι σε άλλους, μα στην ουσία δεν έχει αλλάξει σημαντικά τη σχεδιαστική ταυτότητα της οικογένειας ΜΤ, διατηρώντας τον αναγνωρίσιμο χαρακτήρα του αναλλοίωτο. Οι υπόλοιπες προσθήκες που έκανε φέτος η Yamaha επίσης είναι διακριτικές, ως περιποιητική φροντίδα με δόσεις πρακτικότητας.

Στο τέλος αυτό που μένει ως απόσταγμα της συμβίωσής μου με το νέο ΜΤ-03 είναι το ίδιο που ίσχυε και για τις παλιότερες εκδοχές του μοντέλου. Γυμνό σπορ διαθέσεων με θέση οδήγησης που συνδυάζει επιθετική αύρα με άνεση, καλά περιφερειακά που κάνουν σωστά τη δουλειά τους και έναν διασκεδαστικότατο κινητήρα που για μένα είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής.

Το βασικό ταλέντο του που τόσο εκτιμώ είναι η ικανότητα να προσαρμόζεται άμεσα σε διαφορετικές συνθήκες. Θες να συρθείς στην κίνηση μισοκοιμισμένος το πρωί προς τη δουλειά; Χαλαρός δεξιός καρπός και άφθονη ελαστικότητα για να οδηγείς με μια πάνω στο κιβώτιο ενόσω το ΜΤ-03 υπακούει με βελούδινη απαλότητα. Μόλις αγριέψουν οι ορέξεις, αρκεί ο μαέστρος δεξιός καρπός να δώσει το σύνθημα και όλα αλλάζουν εν ριπή οφθαλμού, η ίδια μοτοσυκλέτα που πριν λίγο τσουλούσε χωρίς ποτέ να περάσεις τις 5,000 rpm μετατρέπεται σε σπορ πυραυλάκι έτοιμο για αργοπορημένα φρένα και βιαοπραγίες στη γκαζιέρα με τη βελόνα του στροφομέτρου να σημαδεύει πενταψήφιες ενδείξεις.

Με το ΜΤ-03 η Yamaha έχει μια πρόταση που μπορεί να ικανοποιήσει ευρύτατο πελατολόγιο. Από τη μια είναι ένα ιδανικό μοντέλο για αναβάτες που ανεβαίνουν από την Α1 στην Α2 κατηγορία διπλωμάτων και θέλουν μια μοτοσυκλέτα δρόμου ικανή να τους συνοδεύσει στο επόμενο επίπεδο οδηγικής ικανότητας. Από την άλλη είναι μια εξίσου δυνατή πρόταση για έμπειρους μοτοσυκλετιστές που αναζητούν μια οικονομική λύση για τις πρακτικές τους ανάγκες χωρίς αυτό απαραιτήτως να σημαίνει και αποστείρωση από τη διασκέδαση.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ