Ο κυρίαρχος της μεγάλης κατηγορίας, Marc Marquez, ήρθε στην Aragon για την 200ή του εκκίνηση σε αγώνα MotoGP και με μια ανετότατη διαφορά 93 βαθμών στην κορυφή της κατάταξης καθ' οδόν προς τον έκτο του τίτλο στη μεγάλη κατηγορία και όγδοο συνολικά στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Από την πρώτη μέρα δοκιμών έδειξε τα κοφτερά του δόντια γυρνώντας πάνω από 1.5 δευτερόλεπτο πιο γρήγορα από κάθε άλλον αναβάτη στα πρώτα ελευθέρα δοκιμαστικά. Η ταχύτητά του δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου, ενώ η βροχή που έπεσε το πρωί του Σαββάτου και το πρωί της Κυριακής δεν άφησε και πολλά περιθώρια στους επίδοξους ανταγωνιστές του να τον πλησιάσουν.
Στα αξιοσημείωτα των κατατακτήριων δοκιμών του Σαββάτου ξεχωρίζουμε την άσχημη πτώση του Pol Espargaro της ΚΤΜ, ο οποίος έσπασε τον καρπό του και θα απουσιάσει για αδιευκρίνιστο διάστημα, γεγονός που ίσως να ξανανοίξει μια πόρτα για τον Johann Zarco στους επόμενους αγώνες.
Το FP3, όπως και το πρωινό warm-up προ του αγώνα, έμοιαζαν περισσότερο με ασκήσεις στη ματαιότητα, καθώς οι χρόνοι στη βρεγμένη πίστα ήταν πολύ πιο αργοί και όλοι γνώριζαν πως ο αγώνας θα ήταν κατά 99% στεγνός. Όπερ και εγένετο λοιπόν, το μεσημέρι της Κυριακής 22/9 βρήκε την Aragonland υπό αρκετή νέφωση, αλλά εντελώς στεγνή και δίχως πρόβλεψη για βροχή τις ερχόμενες ώρες.
Ο Marquez έκανε αυτό ακριβώς που όλοι περίμεναν (ή φοβόνταν): έφυγε πρώτος και άρχισε από την πρώτη κιόλας στροφή να ανοίγει διαφορά. Χρειάστηκε μόλις μα χούφτα γύρους για να χαθεί από το οπτικό πεδίο των υπολοίπων και όταν η απόστασή του έφτασε πάνω από τα 5 δευτερόλεπτα απλά το έριξε στη συντήρηση, γυρνώντας σε χρόνους που για άλλους φάνταζαν ονειρικοί, αλλά για τα δικά του δεδομένα έμοιαζαν με βόλτα στο πάρκο - κρίνοντας από τις εξωγήινες προσομοιώσεις αγώνα που είχε κάνει στα free practice 1 και 2 της Παρασκευής.
Μοιραία το ενδιαφέρον εστιάστηκε στη μάχη των υπολοίπων θέσεων του βάθρου, όπου για αρκετή ώρα φαινόταν να είναι υπόθεση του εντυπωσιακού Jack Miller, του επίσης δυνατού Fabio Quartararo και του Maverick Vinales.
Πίσω τους ο Valentino Rossi δεν έδειχνε ικανός να παλέψει για το βάθρο, βλέποντας τους μπροστινούς του να απομακρύνονται, την ώρα που ο ίδιος αδυνατούσε να καθαρίσει τον Aleix Espargaro που κρατούσε την Aprilia σε μια πρωτόγνωρα υψηλή θέση (5η) στα αρχικά στάδια του αγώνα.
Σύντομα ο Vinales θα καθάριζε με τον Quartararo και λίγο αργότερα και με τον Miller, ωστόσο η απόσταση από τον πρωτοπόρο ήταν πολύ μεγάλη για να καλυφθεί, έστω κι αν ο Maverick έγραψε μερικούς γύρους οριακά πιο γρήγορους από τον, χαλαρό πλέον, Marquez.
Η στρωμάτωση του θέσεων του βάθρου έμοιαζε παγιωμένη, ώσπου κατέφτασε ο μαινόμενος Andrea Dovizioso. Έχοντας εκκινήσει από τη 10η θέση, ο εργοστασιακός αναβάτης της Ducati άρχισε να γράφει απανωτούς ταχύτερους γύρους αγώνα και γρήγορα πέρασε αυτός δεύτερος.
Πίσω του ο Miller κατάφερε να επικρατήσει του Vinales και κάπως έτσι στήθηκε η τελική σειρά τερματισμού του αγώνα, αφού οι μάχες δεν ήταν στο ημερήσιο πρόγραμμα και το θέαμα ήταν μάλλον φτωχό.
Ο Quartararo έκανε άλλον έναν εντυπωσιακό αγώνα, ωστόσο η φτωχή τελική της μοτοσυκλέτας του τον έκανε εύκολο θύμα στην ευθεία, όπου τον πέρασαν εύκολα όσοι τερμάτισαν μπροστά του.
Πίσω του, στην 6η θέση τερμάτισε ο Cal Crutchlow, η μόνη άλλη Honda πλην του εξωγήινου πρωταθλητή που μπορούσε να γυρίσει ανταγωνιστικά στην πίστα.
Η Ducati εμφανίστηκε δυνατή στην Ισπανία, καθώς ανέβασε δύο μοτοσυκλέτες της στο βάθρο, ωστόσο δεν ήταν για όλους και τόσο ρόδινα τα πράγματα. Ο λόγος για τον Danilo Petrucci, ο οποίος έχει χαθεί μετά τον θρίαμβό του στο Mugello και την ανανέωση του συμβολαίου του, καθώς έκτοτε ο Miller έχει κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας με τις σταθερά δυνατές επιδόσεις του.
Η ημέρα αποδείχθηκε σπουδαία για την Aprilia, καθώς ο δικός της Espargaro κατάφερε να τερματίσει έβδομος, μια θέση μπροστά από τον Rossi, ενώ και ο Andrea Iannone έφτασε σχετικά ψηλά (για τα φετινά του δεδομένα), τερματίζοντας 11ος.
Για την Suzuki, από την άλλη, ο αγώνας της Aragon δε θα μείνει για πολύ στη μνήμη της. Ο πρωταγωνιστικός της αναβάτης, Alex Rins, δεν κατάφερε καν να μπει στο Q2, ωστόσο στον αγώνα πέτυχε γρήγορα γυρολόγια, ώσπου ένα λάθος του προκάλεσε την πτώση του Franco Morbidelli, για την οποία τιμωρήθηκε με ποινή μακριού γύρου.
Με την επιστροφή του συνέχισε να γυρνά πολύ δυνατά και κατάφερε τελικά να αναρριχηθεί ως την 9η θέση, γεγονός σπουδαίο αν αναλογιστούμε πως ο ομόσταυλός του, Joan Mir, τερμάτισε 14ος χωρίς να έχει έξοδο από την πίστα και ποινή.
Η ΚΤΜ υπέφερε από την απουσία του Pol Espargaro, ο οποίος μάλιστα είχε καταφέρει να μπει στο Q2, κι έτσι πρώτος αναβάτης της στη γραμμή του τερματισμού ήταν ο Miguel Oliveira της Tech3 στην 13η θέση, με τον Mika Kallio τερματίζει 17ος και εκτός βαθμών.
Καταστροφικό ήταν το πέρασμα από την Aragon και για τον Jorge Lorenzo, καθώς ο Ισπανός παρέμεινε εξαφανισμένος όλο το τριήμερο και στον αγώνα έμεινε να παλεύει με τους τελευταίους, βλέποντας την καρό σημαία 20ός, 46 ολόκληρα δευτερόλεπτα από τον ομόσταυλο νικητή του GP. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως έφαγε σχεδόν δύο δευτερόλεπτα από τον δοκιμαστή της Aprilia, Bradley Smith!
Στη βαθμολογία ο Marquez αύξησε τη διαφορά του από τον Dovizioso στους 98 βαθμούς και πλέον μπορεί να καπαρώσει τον τίτλο και μαθηματικά. Πέντε αγώνες απομένουν και στον επόμενο της Ταϊλάνδης μπορεί να κλείσει το θέμα αν τερματίσει με 100 βαθμούς (ή περισσότερους) διαφορά.
Κοινώς, αν κερδίσει στο Chang International Circuit o Marquez θα στεφθεί και πρωταθλητής, ανεξαρτήτως του τι θα κάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Αν δεν κερδίσει, του αρκεί να πάρει δύο βαθμούς περισσότερους από τον Dovi. Ακούγεται μάλλον πανεύκολο για τον άνθρωπο που φέτος τερματίζει μόνο πρώτος ή δεύτερος σε όλο το πρωτάθλημα ως τώρα. Αλλά, ακόμη κι αν δεν τα καταφέρει εκεί, μικρό το κακό για τη Honda που αμέσως μετά θα έχει την ευκαιρία να το σηκώσει μέσα στο σπίτι της, στο Twin Ring Motegi που έπεται του Ταϊλανδικού GP.
Moto2
KTM_Moto2_MotorLand_Aragon_2019.jpg" data-mediabox="1">
O Alex Marquez κρατά τα ηνία της μεσαίας κατηγορίας με τους κοινούς κινητήρες της Triumph, και επέδειξε σε όλους την καλή του φόρμα κατακτώντας την pole position.
Στον αγώνα ωστόσο αυτός που έκλεψε την παράσταση ήταν ο αναβάτης της ΚΤΜ, Brad Binder. Ο Νοτιοαφρικανός οδήγησε εντυπωσιακά από την αρχή και για μεγάλο διάστημα είχε αρκετή διαφορά από τους υπολοίπους για να κάνει τη νίκη να μοιάζει με κλεισμένη υπόθεση από νωρίς.
Πίσω του ωστόσο υπήρχε άφθονο δράμα, καθώς οι Augusto Fernandez, Luca Marini, Alex Marquez, Thomas Luthi και Jorge Navarro έδειχναν ικανοί για όλα.
Το πρώτο θύμα αυτής της μάχης ήταν ο νικητής του Misano, Fernandez, ο οποίος έπεσε στον πρώτο γύρο και ξαναμπήκε για να τερματίσει τελικά 20ός, καταστροφικά μακριά από τις βαθμολογούμενες θέσεις.
Στη συνέχεια οι αναβάτες που ξεχώρισαν ήταν οι Navarro και Marquez, η μονομαχία των οποίων είχε στο φόντο έναν τίτλο. Συγκεκριμένα, οι δυο τους φαινομενικά πάλευαν για τη δεύτερη θέση στο βάθρο, ωστόσο ο Binder άρχισε σταδιακά να χάνει τον ρυθμό του όσο περνούσαν οι γύροι και η αρχικά μεγάλη του διαφορά έφθινε σημαντικά, δίνοντας στους επερχόμενους ελπίδες ως και για νίκη.
Στη μονομαχία των δύο νικητής αναδείχθηκε ο Navarro, ο οποίος μάλιστα στο τέλος έφτασε και μερικά δέκατα από τον Binder, αλλά δεν κατάφερε να του κλέψει τη νίκη, μένοντας δεύτερος.
Ο δε Marquez, από τη στιγμή που ο δεύτερος του πρωταθλήματος Fernandez ήταν εκτός μάχης, προτίμησε να μη ρισκάρει ένα προσπέρασμα στο τέλος και να μείνει στα (χρυσά) αυγά του, δηλαδή την τρίτη θέση.
Κάπως έτσι ο Marquez έφυγε από την Ισπανία με 38 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη θέση, όπου πλέον ανέβηκε ο Navarro, 4 βαθμούς ψηλότερα από τον Fernandez, 6 από τον Luthi και 9 από τον Binder.
Με πέντε αγώνες να απομένουν στο πρόγραμμα πάμε για ένα δυνατό φινάλε, με τέσσερεις αναβάτες να καραδοκούν στην πρώτη στραβή του Marquez.
Moto3
Στον προηγούμενο αγώνα στο Misano o Aron Canet δεν είχε τερματίσει, αφήνοντας τον Lorenzo Dalla Porta να φτιάξει μια σημαντική διαφορά στην κορυφή της κατάταξης, παρότι ούτε εκείνος είχε κάνει καλό αγώνα στην πατρίδα του, τερματίζοντας 8ος.
Επί Ισπανικού εδάφους, ωστόσο, ο Canet επέστρεψε με το μαχαίρι στα δόντια, δείχνοντας τις προθέσεις του από τις πρώτες ελεύθερες δοκιμές, ώσπου κατέκτησε με άνεση και την πρώτη θέση στην εκκίνηση.
Στον αγώνα μας χάρισε ένα σπάνιο θέαμα για τη μικρή κατηγορία, δηλαδή έναν αναβάτη να κερδίζει από τα φώτα ως τη σημαία χωρίς κανείς να τον πλησιάζει. Για την ακρίβεια, τα 4.5 δευτερόλεπτα απόστασης του από τον δεύτερο συνιστά τη μεγαλύτερη διαφορά που έχει σημειωθεί φέτος σε αγώνα της, κατά κόρον φρενήρους και απρόβλεπτης, Moto3.
Τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο ευχάριστα για τον Canet συνειδητοποιώντας πως ο Dalla Porta έκανε έναν ακόμη κακό αγώνα. Ο Ιταλός ξεκίνησε 12ος, πάλευε για ώρα στα όρια των βαθμολογούμενων θέσεων και στο τέλος έφαγε και μια ποινή για υπέρβαση των ορίων της πίστας, με αποτέλεσμα τα τερματίσει 11ος και να πάρει μόλις 5 βαθμούς.
Στο μεταξύ, τη δεύτερη θέση του βάθρου κατέκτησε ο Ιάπωνας Ai Ogura, στο καλύτερο φετινό του αποτέλεσμα. Η προηγούμενη καλύτερη επίδοσή του ήταν η έκτη θέση.
Το βάθρο της Aragon συμπλήρωσε ένας ακόμη αναπάντεχος αναβάτης, ο Dennis Foggia της Sky Team VR46 που ως τώρα μετρούσε ως καλύτερη επίδοσή του την 5η θέση.
Στη βαθμολογία οι δύο συνεχόμενοι κακοί αγώνες του Dalla Porta είχαν ως αποτέλεσμα να τον ξαναπιάσει ο Canet και τώρα μόλις δύο βαθμοί χωρίζουν τους βασικούς πρωταγωνιστές του τίτλου της μικρής κατηγορίας. Οι επόμενοι πέντε αγώνες θα έχουν λογικά άφθονο δράμα.
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογία MotoGP 2019
