Mέρος 2ο - Ο πρώτος αγώνας της Yamaha πέρα από τον ωκεανό

Η ομάδα της Yamaha φθάνει στο Λος Άντζελες περίπου δέκα ημέρες πριν τον αγώνα και ξεκινάει αμέσως προπονήσεις, σε έδαφος παρόμοιο με εκείνο της πίστας Catalina όπου θα γινόταν ο αγώνας. Δημοσιογράφοι καταφθάνουν για να πάρουν συνέντευξη από την Ιαπωνική ομάδα. Έχοντας ήδη θέσει ένα ισχυρό υπόβαθρο του Ιάπωνα κατασκευαστή μοτοσυκλετών με τις αγωνιστικές επιτυχίες στο Mount Fuji Ascent Race και στο Asama Highlands Race, η Yamaha είναι έτοιμη για την επόμενη πρόκληση.

Νέα πρόκληση

Πέρα από τον Ειρηνικό ωκεανό βρίσκεται η Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, μια τεράστια αγορά με κέντρο το Λος Άντζελες. Η επιτυχία στους αγώνες πίσω στην Ιαπωνία αποδείχτηκε μεγάλο όπλο, όμως θα μπορούσε η Yamaha να αντιμετωπίσει τον διεθνή ανταγωνισμό και να ανοιχτεί σε μια νέα αγορά; Αυτό θα ήταν η επόμενη πρόκληση.

Αφού εξέτασαν πάμπολλες δυνατότητες, η ομάδα της Yamaha αποφάσισε να λάβει μέρος στο 8ο Catalina GP το 1958. Όλοι οι μεγάλοι ντίλερ που επισκέφτηκε η Yamaha στην Καλιφόρνια, έδωσαν την ίδια απάντηση: το Catalina είναι ο σημαντικότερος αγώνας στη Δυτική Ακτή, κι εκείνος με την μεγαλύτερη επιρροή στην αγορά. Το Catalina GP ήταν ένα από τα παλαιότερα πρωταθλήματα μοτοσυκλέτας στην Αμερικανική Δυτική Ακτή, και λάμβανε μέρος στο νησί Santa Catalina, 40 χλμ νοτιοδυτικά του Λος Άντζελες. Ο αγώνας διεξαγόταν σε μια τρομακτικά δύσκολη διαδρομή, γεμάτη λόφους, κλειστές γωνίες, ακόμη και χωμάτινα μέρη με μεγάλες πέτρες να απειλούν τους αναβάτες συνεχώς.

Προκειμένου να ανταπεξέλθει σε αυτές τις συνθήκες, η Yamaha πήρε μαζί της πέντε από τους καλύτερους αναβάτες της δικύλινδρης, δίχρονης YD μοτοσυκλέτας της. Το συγκεκριμένο μοντέλο που ήταν η πρώτη εργοστασιακή μοτοσυκλέτα της εταιρείας, είχε εξελιχθεί για τον 2ο Αγώνα Asama Highlands στην Ιαπωνία, ο οποίος ήταν αντίστοιχα απαιτητικός. Ειδικά για τον αγώνα της Catalina είχαν γίνει και επιπλέον τροποποιήσεις, πιο scramble, με λοξό σιγαστήρα, υπερυψωμένο τιμόνι και υπερυψωμένα μαρσπιέ. Η ομάδα των αναβατών της Yamaha περιλάμβανε τον Fumio Ito καθώς και τέσσερεις ακόμα έμπειρους Αμερικανούς.

Καθώς οι μηχανικοί της Yamaha δεν είχαν άλλες πηγές ενημέρωσης, βασίστηκαν στα περιοδικά προκειμένου να μάθουν λεπτομέρειες για τον αγώνα και να τροποποιήσουν καταλλήλως την μοτοσυκλέτα τους.

Συναγωνισμός και προβλήματα

Την ημέρα του αγώνα, στις 3 Μαΐου 1958, 15.000 θεατές συγκεντρώθηκαν στο νησί Santa Catalina για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα διεθνούς επιπέδου, με τη συμμετοχή των μεγαλύτερων κατασκευαστριών μοτοσυκλετών του κόσμου. Οι ντόπιες Harley ανταγωνίζονταν τις Γερμανικές Zündapp, Maico και NSU, την Αυστριακή Puch και τις Εγγλέζικες Velocette και BSA. Ως “πρωτάρηδες” του αγώνα, η Yamaha και ο Ιάπωνας αναβάτης της Ito, τράβηξαν την προσοχή του κόσμου. Για τον Ito όμως, ο πρώτος του αυτός αγώνας στην άλλη μεριά του ωκεανού, δεν ξεκίνησε ευχάριστα. Η εκκίνηση τον βρήκε στο τέλος της σειράς, να “τρώει τη σκόνη” των συναγωνιστών του. Τυφλωμένος καθώς ήταν από το σύννεφο σκόνης, ο Ito έπεσε στο έδαφος, ευτυχώς όμως επανήλθε γρήγορα για να καλύψει τον χαμένο χρόνο.
Σύμφωνα με τον κανονισμό, η διαδρομή άλλαζε κάθε χρόνο, περιλαμβάνοντας εντός και εκτός δρόμου κομμάτια, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να προπονηθεί στο τερεν του αγώνα της Catalina. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, σχεδόν οι μισοί αναβάτες μπροστά από τον Ito να χάσουν τον πορεία τους από την αρχή κιόλας.

Έξω από την πόλη του Avalon, ο αγώνας της Catalina γινόταν ένα δύσβατο βραχώδες μονοπάτι γεμάτο απότομες διακυμάνσεις. “Πέντε φορές σκληρότερο από τον αγώνα Mount Fuji Ascent ", δήλωσε ο Ito, που τώρα ήταν για εκείνον η ευκαιρία να αποδείξει τις ικανότητές του. Βρισκόμενος ακόμα στην τελευταία θέση, τυφλωμένος από τη σκόνη, πάτησε τέρμα το γκάζι της Yamaha του.
Μια τρελή επιτάχυνση τον έφερε στην 8η θέση πριν το τέλος του πρώτου γύρου. Ο Ito οδηγώντας με σβελτάδα τη μοτοσυκλέτα του εκτόπισε γρήγορα τους υπόλοιπους αναβάτες. Τα βλέμματα των θεατών καρφώθηκαν σε αυτή την ιαπωνική “βολίδα” που προσπέρασε ακόμα τρεις αναβάτες στον επόμενο γύρο.
Πριν όμως προσεγγίσει απειλητικά τους πρώτους, ο Ito αναγκάστηκε να κάνει στάση στο pit-stop. “Το δεξιό μπουζί κάνει διαλείψεις! Αλλάξτε το γρήγορα!” φώναξε. Εκείνη τη στιγμή, το πρόσωπο του Ito καλυμμένο με ιδρώτα και σκόνη, δεν φαινόταν ούτε απογοητευμένο, ούτε απελπισμένο. Ήταν το πρόσωπο ενός αναβάτη που ο αγώνας τον ευχαριστούσε και που σκεφτόταν μόνο τη νίκη.

Η θεά Νίκη

Παρά την αφοσίωση του, η θεά Νίκη δεν θα του χαμογελούσε σήμερα. Η ένταση και ο ενθουσιασμός γι’ αυτόν τον πρώτο αγώνα στην άλλη μεριά του ωκεανού είχε επηρεάσει και τους μηχανικούς. Αρχικά, έκαναν το λάθος να αλλάξουν το αριστερό μπουζί αντί για το δεξί, και για να κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, μπέρδεψαν τα καλώδια υψηλής τάσης. Μέχρι να αντιληφθούν το λάθος τους και να καταφέρουν να εκκινήσουν την μοτοσυκλέτα, ο Ito είχε πέσει στην 13η θέση. Με το πλήθος να ζητωκραυγάζει για εκείνον, o Ito πάτησε τέρμα το γκάζι για να βρεθεί πίσω στην 10η θέση στον 5ο γύρο του αγώνα. Συνεχίζοντας να πουσάρει για τις πρώτες θέσεις, στον 6ο γύρο ήταν 8ος και στον 8ο γύρο 7ος. Δεν  άφησε το ρυθμό του να πέσει ούτε για μια στιγμή. Τελικά η καρό σημαία έπεσε βρίσκοντάς τον στην 6η θέση.

Για το συγκινημένο πλήθος όμως, το τελείωμα του αγώνα για τον Ito, ήταν ένα από τα highlights της ημέρας. Όσοι τον είδαν να οδηγάει τη Yamaha του με τέτοια ταχύτητα, προέβλεψαν ότι θα κέρδιζε τον αγώνα αν ξανασυμμετείχε. Αυτά τα λόγια βέβαια δεν τον παρηγορούσαν. Φανερά αποκαρδιωμένος, δήλωσε ότι η ομάδα της Yamaha ήταν πολύ πιο δυνατή για την 6η θέση. Και στο μέλλον αυτά τα λόγια θα επαληθευόντουσαν.

Φωτογραφίες

{gallery}afieromata/50years_yamaha_racing/1958/{/gallery}

Συνεχίζεται...