.
Κατηγορία Πελοπόννησος
Δευτέρα, 03 Φεβρουαρίου 2025 10:50

Ταξιδιωτικό – Σαλάντι/Δίδυμα Αργολίδας με CFMOTO 800MT Sport

Μία μοτοσυκλέτα «σφήνα» στον προγραμματισμό μου, ένα σκοτεινό «στοιχειωμένο» κτίριο στις παρυφές του Αργολικού Κόλπου, μία ημέρα απόδρασης που εξελίχθηκε σε ευκαιρία απροσδόκητης ανακάλυψης. Αυτά είναι ωραία Σάββατα.   

Αφορμή έψαχνα, να φύγω λίγο από την ανυπόφορη, σε τόσα πολλά μέτωπα, Αθήνα. O καιρός μας είχε χαμογελάσει λίγο, στα τέλη του 1ου δεκαημέρου του Γενάρη, πράγμα που με είχε διαρκώς συνδεδεμένο στα Maps και στις εφαρμογές καιρικής πρόβλεψης. Πριν από καιρό, η ιστορία για ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο στην Αργολίδα, που είχε δημιουργήσει την επιθυμία να το δω από κοντά. Φαίνεται ότι το Σάββατο 18 Ιανουαρίου, ήταν η μέρα που ευθυγραμμίστηκαν οι αστέρες.

Πριν όμως από αυτή τη μέρα, είχε περάσει ήδη στα χέρια μου η CFMOT 800MT Sport. Ποια είναι η κυρία, διερωτάσθε; Είναι η βασική έκδοση της 800MT, μίας μοτοσυκλέτας που με το που έφτασε στην Ελλάδα και δοκιμάστηκε, ένθεν και ένθεν, ταρακούνησε το κατεστημένο. Έθεσε έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους, αν όχι τον θεμέλιο, για την αλλαγή της αντίληψης του κοινού για τις κινεζικές μοτοσυκλέτες. Τίποτα, από εδώ και πέρα, δεν θα ήταν ίδιο. Τα κινεζικά εργοστάσια, από «αποδιοπομπαίοι τράγοι» των απανταχού... κολλημένων, πήραν δυναμικά θέση στις προτιμήσεις και την υπόληψη μεγάλης μερίδας αναβατών. Μία τάση, η οποία προφανώς συνεχίζεται...

Μίνι γνωριμία με την μοτοσυκλέτα

Η CFMOTO 800MT Sport είναι η «βασική» από τις εκδόσεις της 800ΜΤ, κρατώντας όμως την ίδια ακριβώς «καρδιά»: Τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα απόδοσης 91 ίππων/9.250 στροφές και ροπής 75 Nm (7,6 kgm)/8.000 στροφές. Φέρει πλαίσιο ατσάλινης κατασκευής, με αναρτήσεις της KYB, πλήρως ρυθμιζόμενες εμπρός και πίσω, όπως και φρένα από την J.Juan εμπρός και πίσω – σε συνδυασμό με ABS της Continental. Οι τροχοί, παρέμειναν ακτινωτοί αλλά tubeless, με διάμετρο 19 και 17 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα και ελαστικά της Maxxis.

H CFMOTO κατέστησε την 800MT Sport την πλέον προσιτή από τις μοτοσυκλέτες της γκάμας – με την τιμή στα 8.690 ευρώ. Οι μεγαλύτερες αλλαγές είναι στα του εξοπλισμού, καθώς σε σχέση με την Explore έκδοση, η 800MT Sport δεν φέρει:

  • Quickshifter
  • Αισθητήρες πίεσης ελαστικών
  • Σταμπιλιζατέρ τιμονιού
  • Προστατευτικές χούφτες τιμονιού
  • Θερμαινόμενα γκριπ & σέλα αναβάτη
  • Κεντρικό σταντ και προστατευτική καρίνα
  • Έχει δύο riding modes (Sport, Rain) αντί τεσσάρων (Sport, Rain, Off road, All terrain)  

Φέρει όμως, μεταξύ άλλων, cruise control, προβολάκια ομίχλης, κάγκελα και βάσεις για πλαϊνές βαλίτσες, τρεις θύρες ρεύματος (διπλή USB και στρογγυλή 12V) ρυθμιζόμενη ζελατίνα και πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις. 

Σίγουρα, για να καταστήσεις κάτι πιο προσιτό, στην σημερινή αγορά, πρέπει «να βγάλεις» από κάπου, όμως στα μάτια πολλών, αυτό δεν είναι κακό, αλλά το αντίθετο: Μία μοτοσυκλέτα «απλούστερη», άρα και πιο «γνήσια», ωμή, πιο «εύκολη» να συνδεθεί με τον αναβάτη της. Αν και, όπως έχουμε επανειλημμένα συζητήσει, μία «καλή» μοτοσυκλέτα είναι καλή, είτε είναι λιτή στον εξοπλισμό, είτε έχει «της Παναγιάς τα μάτια». Διότι την καλή μοτοσυκλέτα, την κάνει το στήσιμο της, ο κινητήρας της, το μηχανολογικό της σύνολο, πρώτα από όλα. Κάτι, για το οποίο είχαμε συζητήσει ήδη, στην πρώτη μας δοκιμή της 800MT στην χώρα μας.

Πρωϊνό και... πιάνουμε Εθνική

Φόρεσα τα καλά μου -τα εξοπλιστικά μου, προφανώς- και ξεκίνησα από την Αττική «με το πάσο μου», αργά το πρωί, μετά από το πολύ απαραίτητο πεινιρλί για την εκκίνηση του οργανισμού μου. Για να γλιτώσω λεπτά στο πρώτο κομμάτι της εκδρομής και να αξιολογήσω την 800MT Sport σε συνθήκες ευθείας, επιλέγω Αττική Οδό και Ε.Ο. Αθηνών-Κορίνθου, την «νέα» όπως λέμε. Έχω μπροστά μου περίπου 2μιση ώρες οδήγηση, συνολικά, οπότε η άνεση της θέσης οδήγησης είναι βασική προσδοκία για να φτάσω στον προορισμό μου, όσο πιο «ατσαλάκωτος» γίνεται.

Μπορεί η CFMOTO να αφαίρεσε πραγματάκια από τον εξοπλισμό της 800MT Sport, αλλά, ευτυχώς για μένα, δεν αφαίρεσε το cruise control. Αυτό το «σωτήριο» μικρό πραγματάκι που πολλές φορές, δεν του δίνουμε σημασία, αλλά είναι μέχρι να το χρησιμοποιήσεις μία και δύο φορές, σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Εγώ, το ενεργοποίησα ήδη από την Αττική Οδό – μου έκανε και πιο εύκολο, να τηρήσω τα όρια ταχύτητας και να μην... στείλω στην Muvus, ένα φάκελο με την φωτογραφία μου και ένα ωραίο προστιμάκι... Το cruise δουλεύει μέχρι τα 130 χλμ/ώρα, κρατώντας σταθερή την ταχύτητα την οποία θα επιλέξεις, δεν ανήκει (ακόμα) στην νέα γενικά συστημάτων με ραντάρ, στα οποία μπορείς να ρυθμίσεις και την απόσταση από το προπορευόμενο όχημα. Πάνω από τα 130, που είναι άλλωστε και το όριο ταχύτητας στην Ελλάδα, δεν δουλεύει, «φίλε, από κει και πάνω, μόνος σου». Ποιος όμως ταξιδεύει «μόνο» με 130; Έτσι και εγώ, υπέκυψα στον πειρασμό να δοκιμάσω τις... ικανότητες του κινητήρα, στον ανοικτό δρόμο. Και έφτασα να φλερτέρω μέχρι τα 200, όπου και η 800MT Sport έδειχνε ότι δεν θέλει να επιταχύνει περαιτέρω. Ταχύτητες όπως τα 170 ή 180, και έρχονται σβέλτα, και διατηρούνται με το ανάλογο... γκάζι (και το πέναλτι στην κατανάλωση...). Σίγουρα, το «sweet spot» της μοτοσυκλέτας, είναι η περιοχή 120-140, όπου και οι αντιληπτοί κραδασμοί-συντονισμοί από τον κινητήρα, όσο και ο αέρας που δέχεσαι και η ποιότητα κύλισης του συνόλου, είναι στα πλέον αποδεκτά επίπεδα.

Πρώτη στάση της διαδρομής μου, η διώρυγα της Κορίνθου – το τεράστιο αυτό έργο που έγινε μεταξύ 1880-1883, ανοίγοντας νέους θαλάσσιους δρόμους στην Ελλάδα, «λύνοντας προβλήματα και συνδέοντας κόσμους», ακριβώς όπως και οι κινεζικές μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα: Φάρος προσιτότητας, που έφεραν περισσότερο κόσμο στον χώρο και έλυσαν προβλήματα για όσους τις αγόρασαν. Όμως πρέπει να συνεχίσω. Με ευχάριστη έκπληξη, διαπιστώνω ότι τα πισινά μου δεν έχουν κουραστεί καθόλου, από την διαδρομή των 80 περίπου χιλιομέτρων – δεν έχω νιώσει κυριολεκτικά τίποτα. Έχουμε κάνει μία καλή αρχή με την σέλα... Συνεχίζουμε. 

Η θρυλική «Επιδαυριάδα» και η κρυμμένη γοητεία της Αργολίδας

Η διαδρομή συνεχίζει πλέον «από την παλιά», από τις στροφές του θρυλικού δρόμου μεταξύ Ισθμού και Επιδαύρου. Τα λόγια περιττά, για την συγκεκριμένη διαδρομή -Μέκκα των μοτοσυκλετιστών της Αττικής και των τριγύρω νομών, που μαζεύει ακόμη «ταγμένους» κουρσάρους των 2 τροχών, αλλά ταυτόχρονα έχει βαφτεί με αίμα δεκάδες φορές. Βλέπεις, τις στροφές ουδείς εμίσησε, ούτε και την ταχύτητα, έλα όμως που οι δρόμοι δεν είναι πίστα, και δεν θα γίνουν ποτέ... Διέρχομαι από τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, μία περιοχή που δεν ονομάστηκε τυχαία έτσι, αφού υπάρχουν λουτρά που ο μύθος, συνέδεσε με την βασίλισσα της Σπάρτης. Η παραλιακή ηλιοφάνεια της ημέρας, υποχωρεί σημαντικά, όσο κινούμαι προς το σκιερό βουνό – η υγρασία κάνει την εμφάνιση της μαζί με τις στροφές, απαιτώντας αμέριστη προσοχή στο τιμόνι. Μαζεύω τα χιλιόμετρα κατά δεκάδες, καθώς ο γεμάτος κινητήρας και η αξιολογότατη συμπεριφορά του 800MT Sport, μου επιτρέπουν να κρατήσω ιδιαίτερα υψηλή μέση ωριαία ταχύτητα, που μπορώ να την βλέπω στην TFT οθόνη. Περνώ, αυτή την φορά χωρίς να σταματήσω παρά μόνο για μία φωτογραφία, από το Stork, τυπικό σταθμό της Κυριακάτικης βόλτας στην πειροχή, και παίρνω την ανηφόρα προς Κρανίδι, Πόρτο Χέλι και Σπέτσες.

Αν δεν έχετε πάει εκδρομή προς τα εκεί, πηγαίντε, ειδικά αν σας αρέσουν οι αναβάσεις. Διότι το συγκεκριμένο κομμάτι, προσφέρει μία άκρως απολαυστική χάραξη, με παραδόξως καλό ασφαλτοτάπητα και φοβερή θέα στον Σαρωνικό! Γνωρίζομαι με έναν νέο για εμένα δρόμο, υποδεχόμενος την μία στροφή μετά την άλλη, όπου και εύκολα διαπιστώνεις ότι το 800MT Sport, είναι καλά στημένο για ανάλογη χρήση. Η θέση οδήγησης είναι πρακτικά 100% όρθια -ΟΚ, κανένα πρόβλημα από εκεί. Ο χώρος για τα εσωτερικά των μηρών και των ποδιών σου συνολικά είναι άπλετος, άρα μπορείς να κρατηθείς από την μοτοσυκλέτα πολύ καλά. Το μοντέλο «ακούει» πειθήνια στις τιμονιές σου και το ηλεκτρονικό γκάζι σου δίνει σχεδόν γραμμική αίσθηση και απόκριση – με την μικρή εξαίρεση, κάποιων σκαλοπατιών που εμφανίζονται, αν είσαι πολύ επιθετικός με το άνοιγμα στο δεξί γκριπ. Είναι σαν ο κινητήρας, να αναγιγνώσκει άλλα «ζητούμενα» από τον αναβάτη και να γίνεται ξαφνικά πιο επιθετικός. Σε κάποιους θα αρέσει, σε άλλους ίσως όχι.

Σύντομη στάση για φωτογραφία στο ψηλότερο κομμάτι της ανάβασης, και συνεχίζουμε. Έχω γεμίσει με καύσιμο ήδη στα Λουτρά Ωραίας Ελένης, αλλά οι ελαφρώς ασαφείς ενδείξεις καυσίμου (και θερμοκρασίας) είναι ένα μικρό παράπονο που έχω απο την οθόνη, που δεν σου αφήνει να δεις «με τη μία» την ένδειξη. Θέλει απλώς μία δεύτερη ματιά. Μέχρι τώρα, έχω καταγράψει μέση κατανάλωση περίπου 6,3 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα. Μπροστά μου, η στροφή για Δίδυμα και ο δρόμος που με οδηγεί πέριξ του χωριού, στον «κρυμμένο» δρομάκο για το Σαλάντι και το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο.

Υπήρξε ένα θέρετρο γυμνιστών, ένα εγχείρημα μάλλον τολμηρό για την ελληνική πραγματικότητα. Με όνομα «Ακτή Σαλάντι», το ξενοδοχείο φτιάχτηκε μέσα στα 70s και ήταν πρωτοποριακό σε πολλά επίπεδα: όχι μόνο επειδή υπήρξε το μοναδικό ξενοδοχείο για γυμνιστές – παίρνοντας μάλιστα μέτρα για την «θωράκιση» των προσωπικών στιγμών τους από το εκτός των τειχών του κοινό-, αλλά είχε δομές που ακόμη δεν συναντάμε σε μοντένα ξενοδοχεία, όπως ευκολίες για ΑΜΕΑ, ελεύθερη πρόσβαση για ζώα συντροφιάς, κεντρικό κλιματισμό, βοηθητικές εγκαταστάσεις που είχαν από αίθουσες συνεδριάσεων, μέχρι και minigolf και σε τοποθεσία... φιλέτο. Δυστυχώς, η ελληνική συντηρητική κοινωνία ξαναχτύπησε, με αντιδράσεις της εκκλησίας και όχι μόνο, οδηγώντας το ξενοδοχείο σε αναδουλειές, λουκέτο και εγκατάλειψη. Λέγεται, ότι το τεράστιο τσιμεντένιο κουφάρι, θα λάβει νέα πνοή ζωής ανακαινιζόμενο σε μία υπερσύγχρονη μονάδα. Ίδωμεν... 

Δίδυμα – Η απόλυτη έκπληξη

Αφήνοντας πίσω το ξενοδοχείο, μετά από μία σύντομη αυτοψία και ένα tick ακόμη στην λίστα προορισμών μου, ξεκίνησα για τα Δίδυμα, το κοντινό χωριό. Που, στην αρχή, μπορεί εύκολα να το προσπεράσεις, διότι είναι 100% «παραδοσιακό», ήσυχο, χωρίς τουριστικούς «κράχτες». Όμως αυτά τα μέρη είναι τα διαμάντια, κατά κοινή παραδοχή. Διαρρύθμιση αυθεντικά χωριάτικη, αυθεντικότητα, ιστορίες πίσω από κάθε κτίριο και σπίτι.

Χρειάζομαι οπωσδήποτε καφέ. Μπαίνω στο χωριό αργά μεσημέρι και βρίσκω το «Άγγελος Cafe» (not sponsored, παιδιά, απλώς αυθεντική αποτύπωση της εμπειρίας μου). Ζεστό και φιλικό μέρος, με τον ιδιοκτήτη του να καταλαβαίνει αμέσως, τι κάνω στα μέρη τους. Μου φτιάχνει έναν από τους καλύτερους καφέδες που έχω πιει στην ζωή μου, no cap. Ξεχνάω τα πάντα και απολαμβάνω την στιγμή. Σειρά, έχει φαγητό σε μία παραδοσιακή ταβέρνα, ένα τετράγωνο ακριβώς πίσω από το καφέ, μια ακόμη αγνή γεύση χωριάτικης φιλοξενίας, σε ένα μέρος που δεν το έχει χτυπήσει η λαίλαπα του υπερτουρισμού.

Μου έχει τραβήξει όμως την προσοχή, και κάτι άλλο. Μία πινακίδα για τις «Δολίνες Σπηλιές», ακριβώς έξω από το χωριό. Η μία φαίνεται και με γυμνό μάτι, γιατί είναι σε πλαγιά λόφου. Η άλλη, όμως... δεν φαίνεται αν δεν πλησιάσεις, διότι είναι ουσιαστικά μία κατακρήμνιση «οροφής» σπηλαίου. Ώρα για εξερεύνηση, λοιπόν και, πριν ανηφορίσω για Αθήνα, «πετάγομαι» να δω τα σπήλαια. Και εδώ έρχεται η άλλη έκπληξη. Όντας για πρώτη φορά στο μέρος, δεν γνωρίζω ότι η «μικρή» σπηλιά, φιλοξενεί δύο ναούς, σκαλισμένους μέσα στην ίδια την σπηλιά! Είναι τα εκκλησάκια του Αγίου Γεωργίου και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, τις οποίες θαύμασα για λίγο πριν βγω από την υποβλητική σπηλιά.

Για να πας στην μεγάλη σπηλιά, πρέπει να κινηθείς σε χωματόδρομο για μερικές εκατοντάδες μέτρα, οπότε εκεί πήρα και μία μικρή γεύση, από τις δυνατότητες της 800MT Sport να κινηθεί και εκτός δρόμου. Και δεν είναι καθόλου άσχημα, ειδικά αν δεν σε ενδιαφέρει το σκληρό παιχνίδι στο χώμα και θέλεις να κάνεις προσπελάσεις. Η αίσθηση εξαιρετικού ζυγίσματος, πανταχού παρούσα, σε βοηθά να μην «ψαρώνεις» στις εκτός δρόμου διαδρομές, την στιγμή που οι αναρτήσεις απορροφούν ικανοποιητικά τους κραδασμούς. Να λοιπόν το βασικό χαρακτηριστικό μίας Adventure – ακόμη και αν δεν κάνεις χώμα, έχεις το «ψυχολογικό» πλεονέκτημα, ότι μπορείς να τα καταφέρεις τουλάχιστον μία φορά.

Η εμπειρία μου στα Δίδυμα τελικά εξελίχθηκε σε μία γεμάτη εκδρομική εμπειρία. Οδήγηση, εξερεύνηση, ανακάλυψη, φαγητό και καφές, ανάσα με οξυγόνο. Επιστροφή στην Αθήνα μόνο από επαρχιακό, με τα χιλιόμετρα να μαζεύονται συνολικά στα 390 και το σώμα μου να μην κάνει κιχ. Τόσο καλά λειτούργησε, η άνεση και η εργονομία του 800MT, για πάρτη μου!    

 

Ακολουθήστε το BIKEIT.GR στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα
Απόστολος Μιστιλόγλου

Γεννήθηκε το 1989 και από νωρίς κατάλαβε ότι τον ελκύει κάθε τι μηχανικό και μηχανοκίνητο. Σπούδασε Τεχνολόγος Αεροσκαφών στο Τ.Ε.Ι. Χαλκίδας, ενώ στο ενδιάμεσο γνώρισε και αγάπησε τις μοτοσυκλέτες, την οδήγηση, την συγγραφή κειμένων και την DIY συντήρηση οχημάτων.

Μετά από μια σύντομη περίοδο δημόσιας κειμενογραφίας και πειραματισμού στην θεματολογία της μοτοσυκλέτας, ξεκίνησε να ασκεί την ιδιότητα του δημοσιογράφου, συντάκτη και δοκιμαστή, το 2016. Παράλληλα, έχει αποκτήσει πιστοποιητικό 3ου επιπέδου στην Ασφαλή Οδήγηση Μοτοσυκλέτας.

Στον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται με την μουσική, την μελέτη της θεωρίας των δίτροχων και το διάβασμα, ενώ (πολύ) μακροπρόθεσμο όνειρο του είναι να έχει οδηγήσει οτιδήποτε έχει τιμόνι και κινητήρα.

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 03 Φεβρουαρίου 2025 11:24

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΕΠΙΛΟΓΕΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Μπαρδούνια, Μπαρδουνιώτες και Μπαρδουνοχώρια
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΡΟΧΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
  • twitter
  • facebook icon
  • instagram
  • youtube
  • Google News icon