Ζούμε σε εποχές όπου τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς, η τεχνολογία αναπτύσσεται με γεωμετρική πρόοδο και οι προκλήσεις για την ανθρωπότητα είναι περισσότερες και πολυπλοκότερες από ποτέ. Γινόμαστε μάρτυρες ενός συνεχιζόμενου αγώνα δρόμου όπου  το είδος μας προσπαθεί να προλάβει και να τιθασεύσει την σχεδόν ανεξέλεγκτη εξέλιξη, πριν αυτή στραφεί τελικά εναντίον μας.

Μέσα σε όλα αυτά, ο δικός μας μικρόκοσμος, η μοτοσυκλέτα, που δεν θα μπορούσε φυσικά να μην επηρεαστεί άμεσα ή έμμεσα από τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα που εκτυλίσσονται σε παγκόσμια κλίμακα.

Ποιο είναι αλήθεια το μέλλον της, έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Που θα καταλήξει εν μέσω όλου αυτού του τεχνολογικού κυκεώνα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του; Πριν κάνετε την οποιαδήποτε σκέψη αναλογιστείτε απλά αυτό: Η ιστορία της μοτοσυκλέτας απλώνεται σε μια περίοδο τουλάχιστον ενός αιώνα στο παρελθόν. Η πρώτη μοτοσυκλέτα ήταν δίτροχη, είχε παλινδρομικό κινητήρα και απαιτούσε… αναβάτη για να “τσουλήσει” έστω και λίγα μέτρα.

Έναν αιώνα μετά, αυτό δεν έχει αλλάξει, η συντριπτική πλειοψηφία των μοτοσυκλετών εξακολουθούν να είναι δίτροχες, να φέρουν παλινδρομικούς κινητήρες και να χρειάζονται τον αναβάτη για να οδηγηθούν. Βάση των τελευταίων εξελίξεων όμως, όλα αυτά ενδέχεται να αλλάξουν στο άμεσο μέλλον. Μπορεί σε χρόνο πολύ λιγότερο από αυτόν του αιώνα, οι περισσότερες μοτοσυκλέτες να μην είναι δίτροχες, να μην έχουν παλινδρομικό κινητήρα και ο αναβάτης να μην έχει απόλυτη ενεργή συμμετοχή στην οδήγηση. Δυστοπικό το σενάριο; Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς.

Σε κάθε περίπτωση, ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι η προσαρμογή της μοτοσυκλέτας στα νέα δεδομένα αλλά η “εξαφάνιση της” και στο θέμα που ακολουθεί, παραθέτουμε τις 5+1 μεγαλύτερες απειλές για τους δύο τροχούς.  

Η μελλοντική διαμόρφωση των αστικών κέντρων

Η διαμόρφωση των πόλεων του μέλλοντος, με βάση τις μελέτες συγκοινωνιολόγων και επιστημόνων σε κλάδους που άπτονται στην αστική ανάπτυξη, δεν συμπεριλαμβάνουν την μοτοσυκλέτα στα πλάνα. Τουλάχιστον όχι όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Τα ελαφρά οχήματα θα έχουν έναν επικουρικό ρόλο στις προσωπικές μεταφορές, διανύοντας μικρές αποστάσεις, μεταξύ των κύριων οδικών αξόνων και των γραμμών των ΜΜΜ. Ως εκ τούτου μιλάμε για ηλεκτροκίνητα φορητά και υπερελαφρά οχήματα, όπως για παράδειγμα πατίνια ή για πλατφόρμες sharing / ενοικίασης e-Scooter.  

Η αυτόνομη οδήγηση

Η αυτόνομη οδήγηση, η δυνατότητα “επικοινωνίας” μεταξύ των οχημάτων αλλά και η  σύνδεση σε ένα ευρύτερο δίκτυο κυκλοφοριακών δεδομένων, δεν είναι κάτι που αφορά μόνο την ασφάλεια. Θα καταστεί δυνατό να ρυθμίζεται η κυκλοφορία, μέσω Ai εφαρμογών, σε πραγματικό χρόνο. Φανταστείτε μια τεράστια “δεξαμενή” συγκέντρωσης πληροφοριών, όπου θα συλλέγονται τα στοιχεία για τον αριθμό, την ταχύτητα και τα δρομολόγια των οχημάτων που βρίσκονται εν κινήσει στους δρόμους. Τα στοιχεία αυτά θα επεξεργάζονται σε πραγματικό χρόνο και θα γίνεται ανάλογη προσαρμογή της κυκλοφορίας.

Oι μοτοσυκλέτες, αποτελούν τον “αδύναμο κρίκο” σε αυτή την εξίσωση, αφού εγγενώς, είναι πάρα πολύ δύσκολο ή ακόμα και αδύνατο να αποκτήσουν τον βαθμό αυτονομίας των τετράτροχων, ενώ αν ποτέ αυτό καταστεί δυνατό, η αλήθεια είναι ότι δεν θα έχει και νόημα, καθώς η απόλαυση στην μοτοσυκλέτα είναι το να την οδηγάς, διαφορετικά η εμπειρία θα θυμίζει βόλτα με το carousel στο luna park. Μέσα σε αυτό το αυτόνομο και αυτοματοποιημένο μελλοντικό κυκλοφοριακό πλαίσιο, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν αστάθμητοι και απρόβλεπτοι παράγοντες, η κίνηση των οποίων θα καθορίζεται από τον ανθρώπινο παράγοντα. Η μοτοσυκλέτα όπως την ξέρουμε σήμερα, αποτελεί αυτό ακριβώς.   

Η ανανέωση του αγοραστικού κοινού της μοτοσυκλέτας

Δεν χρειάζονται μελέτες και παράθεση στατιστικών στοιχείων, απλά ρίξτε μια ματιά στους δρόμους. Όλο και λιγότεροι είναι οι νέοι που ενδιαφέρονται για τις μοτοσυκλέτες και αυτό σημαίνει ότι η αγορά δεν τροφοδοτείται με “νέο αίμα”. Οι αιτίες του φαινομένου αυτού είναι πολυδιάστατες και δεν έχουν να κάνουν με μια επιφανειακή προσέγγιση του τύπου “ασχολούνται με το facebook…”. Oι εξελίξεις σε κοινωνιολογικό και οικονομικό επίπεδο είναι ραγδαίες, οι ανάγκες δεν είναι πλέον οι ίδιες με αυτές που είχαμε εμείς, τα πρότυπα επίσης αλλάζουν και οι προσωπικές “επαναστάσεις” συντελούνται πλέον με άλλο τρόπο (ή δεν συντελούνται και καθόλου). Είναι δύσκολο ακόμα και για έναν ενήλικα να προσαρμοστεί να ερμηνεύσει αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας, πόσο μάλλον για έναν νέο άνθρωπο.

Το κόστος εξέλιξης

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο, είναι δεδομένο και αναπόφευκτό, ότι η αγορά της μοτοσυκλέτας θα γνωρίσει συρρίκνωση. Από την άλλη, οι μοτοσυκλέτες, θα συνεχίσουν να εξελίσσονται και να προσαρμόζονται στα νέα τεχνολογικά δεδομένα αλλά και –αναγκαστικά- στις όλο και πιο αυστηρές προδιαγραφές που ορίζονται κατά τόπους από τους νομοθέτες. Αυτό σημαίνει αυξημένο κόστος εξέλιξης, το οποίο δεδομένου του ότι οι πωλήσεις θα μειωθούν, θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών. Οι μοτοσυκλέτες θα γίνουν λοιπόν ακριβότερες μελλοντικά.  

Η αγοραστική δύναμη

Σε ένα μεγάλο ποσοστό των δυτικών κοινωνιών, βρίσκεται σε εξέλιξη μια  διαδικασία ανακατάταξης και επαναπροσδιορισμού των τάξεων. Οι λόγοι και τα αίτια δεν είναι της παρούσης για να παρουσιαστούν και να αναλυθούν, αυτό που έχει σημασία είναι ότι γενικά παρατηρείται το φαινόμενο εξάλειψης της μεσαίας τάξης, η οποία χάνει αρκετά σε αγοραστική δύναμη, με την ψαλίδα στην οικονομική διαστρωμάτωση να ανοίγει πολύ και να συγκεντρώνεται σε δύο πόλους: στους –πολύ- εύπορους και στους οικονομικά ασθενέστερους.

Το θέμα είναι ότι μέχρι πρότινος στις δυτικές κοινωνίες, η μεσαία τάξη ήταν ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας, έχοντας –συγκεντρωτικά- την μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Πως επηρρεάζει αυτό τις πωλήσεις μοτοσυκλετών; Είναι θέμα στατιστικής αλλά και συνηθειών. Αν ο πλούτος που μέχρι πρότινος μοιραζόταν σε 100 νοικοκυριά μεσαίας τάξης τώρα ανήκει σε 10 εύπορους, οι πιθανότητες να διατεθεί ένα μέρος αυτού σε αγορά μοτοσυκλέτας, μειώνονται δραματικά.

Οι μοτοσυκλέτες δεν αποτελούν συνήθως αντικείμενα ενδιαφέροντας για αυτή την οικονομική τάξη.  Αν όμως ο πλούτος αυτός μοιραζόταν, όπως παλιότερα, σε 100 νοικοκυριά της μεσαίας τάξης, οι πιθανότητες για αγορά μοτοσυκλέτας, αυξάνονται εκθετικά. Απλά είναι τα πράγματα.

Οι αυξανόμενοι περιορισμοί

Κάναμε λόγο πιο πάνω για τις ολοένα και πιο αυστηρές προδιαγραφές ρύπων και αυτό είναι ένα θέμα από μόνο του όντως, ωστόσο υπάρχει ένα ευρύτερο και συνεχώς αυξανόμενο πλαίσιο περιορισμών, που λειτουργεί εις βάρος της μοτοσυκλέτες. Για παράδειγμα, σε εμάς μπορείτε να θεωρείτε δεδομένο και δικαίωμα μας, να έχουμε πρόσβαση με την μοτοσυκλέτα μας παντού, δεν είναι όμως σε άλλα κράτη έτσι.

Υπάρχουν αυστηροί κανονισμοί που απαγορεύουν την κίνηση εκτός δρόμου, ακόμα και μιλάμε για χωμάτινες οδούς αγροτικής χρήσης (για δάση δεν το συζητάμε καν!), ενώ όπως πρόσφατα είδαμε στην Ισπανία, τοπικές αυτοδιοικήσεις μεγάλων αστικών κέντρων, έχουν υιοθετήσει μια –βλακώδη- πολιτική, περί απαγόρευσης των μοτοσυκλετών στο κέντρο ορισμένων πόλεων. Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφέρουμε ότι δυστυχώς, σπανίως οι μοτοσυκλετιστές λογίζονται και υπολογίζονται ως ισότιμα μέλη, στην περίπτωση λήψης αποφάσεων,  θέσπισης νόμων και κανονισμών αλλά και σχεδιασμού, σε θέματα και ζητήματα που άπτονται της κυκλοφορίας, της πολεοδομικής ανάπτυξης και των οδικών υποδομών.