Το φυσικό λάστιχο είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα υλικά στην βιομηχανία οχημάτων, ενώ είναι γνωστό στην ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια – στις μοτοσυκλέτες, χρησιμοποιείται φυσικά στα ελαστικά των τροχών αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή χρειάζεται λάστιχο, όπως τσιμούχες, στεγανοποιητικοί δακτύλιοι και δεκάδες ακόμη εφαρμογές. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας του βουλκανισμού, το φυσικό λάστιχο γίνεται σκληρό και ανθεκτικό, όμως λόγω της αλλαγής στην μορφή των αλυσίδων πολυμερών, έρχονται στην επιφάνεια προβλήματα δημιουργίας και επέκτασης ρωγμών – άρα και ανθεκτικότητας.

Οι ερευνητές υλικών του πανεπιστημίου μηχανολογίας Harvard John A. Paulson δηλώνουν ότι ανακάλυψαν μία μέθοδο επεξεργασίας του φυσικού ελαστικού, που διατηρεί τις φυσικές μακριές αλυσίδες πολυμερών, άρα και την ελαστικότητα και ανθεκτικότητα του υλικού στις ρωγμές και στα κοψίματα, πριν την επεξεργασία του βουλκανισμού. Η νέα διαδικασία είναι πιο ήπια από τον παραδοσιακό βουλκανισμό και έχει ως αποτέλεσμα, το ελαστικό να γίνεται 4 φορές πιο ανθεκτικό στην δημιουργία και επέκταση ρωγμών σε επαναλαμβανόμενες φορτίσεις, αλλά και 10 φορές πιο ανθεκτικό συνολικά! Τα αποτελέσματα αυτά, μάλιστα, εξέπληξαν την ερευνητική ομάδα, που δεν περίμενε τόσο μεγάλη αύξηση της αντοχής του υλικού με την διαδικασία. 

Με τα νέα αυτά δεδομένα, το νέου τύπου λάστιχο εμφανίζεται ως σαφής βελτίωση από την πεπατημένη, σε εφαρμογές όπως οι τσιμούχες στεγανοποίησης στις αναρτήσεις, ελαστικές βάσεις αναρτήσεων και δακτύλιους O-Ring. Ωστόσο, οι ερευνητές σημειώνουν ότι η νέα διαδικασία έχει και τις αδυναμίες της, όπως μεγάλες ποσότητες νερού που εξατμίζεται και μικρή ποσότητα εξαγόμενης πρώτης ύλης. Άρα, για εφαρμογές όπως ελαστικά, η διαδικασία δεν είναι ακόμη ώριμη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, άλλες πιθανές εφαρμογές του νέου υλικού είναι γάντια, ευέλικτα ηλεκτρονικά εξαρτήματα, τμήματα ρομποτικής κ.ά.