Αποβιβαζόμενος στη Φιλανδία, και αφού πέρασα έναν έλεγχο εγγράφων για covid-19, ξεκίνησα αμέσως την πορεία μου για τον μακρινό φιλανδικό βορρά. Επόμενο πεδίο ταξιδιωτικής δράσης η Λαπωνία, που κάθε άλλο πάρα κρύα ήταν, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 29 βαθμούς – θερμοκρασίες πρωτόγνωρες για την περιοχή. Κρίμα τα ισοθερμικά ρούχα που είχα πάρει μαζί.
Καθοδόν για την πόλη Rovaniemi, η ευλαβική τήρηση των ορίων ταχύτητας ήταν πρωταρχικό μου μέλημα, ενώ το πράσινο και το γαλάζιο ήταν τα χρώματα που πρωταγωνιστούσαν συνεχώς, δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό της Φιλανδίας ως την "Χώρα των χιλίων λιμνών". Κι όπως ήταν αναμενόμενο, πάμπολλες υπήρξαν οι στάσεις που έκανε το SYM HD 300 προκειμένου να απαθανατίσω τον εξαίσιο καμβά της φύσης.
Στην Rovaniemi είχα πολλά να κάνω. Καταρχήν επισκέφτηκα το τουριστικό χωριό του Αϊ-Βασίλη και πηρά 2-3 χριστουγεννιάτικα μπιχλιμπίδια για την Όλγα. Κατόπιν πάτησα (νοερά) πάνω στον Αρκτικό Κύκλο, ο όποιος διέρχεται από την περιοχή του Rovaniemi. Και τέλος, άλλαξα λάδια στο απροβλημάτιστο scooter, μιας και είχα ξεπεράσει κατά πολύ τα προβλεπόμενα χιλιόμετρα (5.000) για την αλλαγή λαδιών.
Ετοιμοπόλεμο πλέον, το ανυπόμονο SYM HD 300 θα στηθεί το επόμενο πρωινό στην εκκίνηση του πιο καθοριστικού ετάπ του "SYM NORDKAPP ". Η εμβληματική υδρόγειος σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου μάς περίμενε μόλις 700 χλμ. βορειότερα. Εκεί, στην άκρη της Ευρώπης.
Προσκύνημα στην υδρόγειο σφαίρα
Στα σύνορα Φιλανδίας-Νορβηγίας υπήρξε ο δεύτερος έλεγχος των εγγράφων μου για covid-19. Όλα πήγαν καλά και πήρα άνετα το πράσινο φως για να μπω στην χώρα του Ακρωτηρίου. Βάζοντας λοιπόν ρόδα στη Νορβηγία, υπολείπονταν περίπου 320 χλμ. για να αγγίξω τον απώτατο προορισμό του “SYM NORDKAPP”. Παρεμπιπτόντως, το ακρωτήριο Nordkapp βρίσκεται στο νησί Mageroya, τ’ οποίο συνδέεται με την ηπειρωτική Νορβηγία, χάρη σ’ ένα υποθαλάσσιο τούνελ μήκους 6.8 χλμ. Πάμε λοιπόν για το νησί του Ακρωτηρίου.
Δύο είναι οι καθοριστικότεροι παράγοντες για να φθάσει κανείς «αλώβητος» μέχρι τη βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και να «προσκυνήσει» την εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp: οι καιρικές συνθήκες (ευτυχώς ήταν με το μέρος μου) και η αξιοπιστία-αντοχή της μοτοσυκλέτας (το SYM HD 300 το είχε πλέον αποδείξει στην πράξη).
Έχοντας αυτά τα δύο μεγάλα πλεονεκτήματα, ευτύχισα να φρενάρω μπροστά στην υδρόγειο σφαίρα, για να ξεκινήσω αμέσως μετά το δικό μου πανηγύρι χαράς. “Κυνηγός” του τολμήματος ενός δίτροχου ανατρεπτικού ταξιδιού, είχα καταφέρει να βρεθώ στη βόρεια εσχατιά της Ευρώπης, ενώ δικαίως ένα κύμα ευδαιμονίας μ’ είχε πλημμυρίσει, αφού μόλις είχα κερδίσει άλλο ένα στοίχημα - όχι με τον εαυτό μου αλλά με την ίδια την ζωή.
Μετά τις αναμνηστικές φωτογραφίες, άφησα παράμερα το SYM HD 300 και περπάτησα ως την άκρη του γκρεμού. Ατενίζοντας με βουβή ματιά τον απέραντο Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό και συνεπαρμένος από τη μαγεία του ταξιδιού που μόλις είχε ολοκληρωθεί, αναπόφευκτα «άνοιξα» τον θησαυρό των αμέτρητων εικόνων, εμπειριών και συναισθημάτων που είχα συλλέξει όλες τις προηγούμενες μέρες. Μιλάμε για την προσωπική παρακαταθήκη ενός ταξιδιού, όνειρο ζωής…
Στιγμές μετά, αποχαιρέτησα την υδρόγειο σφαίρα του ακρωτηρίου, ανέβηκα στην σέλα του SYM HD 300 και ξεκίνησα το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής. Τελικά, όλα είναι δρόμος.
