Ήθελα διακαώς να «βάλω ρόδα» στον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου του πλανήτη, να ταξιδέψω με ποταμόπλοιο στα νερά του Αμαζονίου, να διασχίσω με μοτοσυκλέτα απέραντα τροπικά δάση και να ταΐσω τα σαρκοφάγα πιράνχας. Η κόκκινη γραμμή του χάρτη που ξεκινούσε από το κοσμοπολίτικο Sao Paulo και κατέληγε στην παραποτάμια Manaus, ήταν μια διαδρομή 5.500 καταπράσινων τροπικών χιλιομέτρων, με πολλές όμως αντικειμενικές δυσκολίες: χωμάτινοι οδικοί άξονες, δυσβάστακτη υγρασία, πολύ ζέστη, κουνούπια, άγρια ζώα και μοναξιά. Και φυσικά, δεν μπορούσα να αγνοήσω το γεγονός πως η Βραζιλία ήταν η 3η χώρα παγκοσμίως σε θανάτους από κορωνοϊό!
ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ… MADE IN BRAZIL
Με το πολυπόθητο αεροπορικό εισιτήριο στο χέρι και τον απαραίτητο μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό στις αποσκευές μου, ξεκίνησα λοιπόν από την Αθήνα για το Sao Paulo της Βραζιλίας, προκειμένου να βρεθώ στην εκκίνηση ενός συναρπαστικού δίτροχου οδοιπορικού στην καρδιά της Αμαζονίας.
Μετά από ένα κουραστικό αεροπορικό ταξίδι 28 ωρών (Athens – Paris – Sao Paulo) και αρκετή γραφειοκρατική ταλαιπωρία λόγω covid-19, προσγειώθηκα εντέλει στο Sao Paulo, όπου ξεκίνησα αμέσως τις απαραίτητες ετοιμασίες του ταξιδιού.
Καταρχήν έπρεπε να παραλάβω την μοτοσυκλέτα με την οποία θα πραγματοποιούσα το "AMAZONAS 2021". Κι αυτή δεν ήταν άλλη από μια μαύρη HONDA XRE 300 RALLY (mod 21), που αποτελούσε μια ευγενική παραχώρηση – χορηγία της εταιρείας "ΤΑGΙΝΟ ADVENTURE TOUR", της μεγαλύτερης εταιρείας ενοικιάσεων μοτοσυκλετών στην Βραζιλία. Η "ΤΑGΙΝΟ ADVENTURE TOUR" πραγματοποιεί οργανωμένα ταξίδια γνωριμίας και περιπέτειας με μοτοσυκλέτες όχι μόνο στην περιοχή της Αμαζονίας, αλλά σε όλη σχεδόν την Νότια Αμερική (Βραζιλία, Χιλή, Βολιβία, Περού, Αργεντινή, Γουιάνα, κ.τ.λ).
H HONDA XRE 300 RALLY του ταξιδιού μού παραδόθηκε στο ξενοδοχείο που είχα καταλύσει, μόλις την επομένη της άφιξής μου. Το συγκεκριμένο μοντέλο της HONDA (αερόψυκτη μ' ένα ψυγείο λαδιού) κατασκευάζεται στην Βραζιλία για τις ανάγκες της τοπικής, αλλά και της νοτιοαμερικανικής αγοράς. Είχε μόλις 300 χλμ. στο κοντέρ και οι άνθρωποι της "TAGINO ADVENTURE TOUR" μού συνέστησαν να της φερθώ ευγενικά για τα επόμενα 700 χλμ., μέχρι να γίνει το σέρβις των 1000 χλμ. Για τ' οποίο θα μεριμνούσα ο ίδιος, απευθυνόμενος σ' έναν οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο dealer της HONDA θα έβρισκα καθοδόν.
Το Sao Paulo δεν το "περπάτησα" πολύ, μόνο μια βόλτα στο κέντρο της πόλης έκανα. Η γνωριμία με την μεγαλούπολη των 5.000.000 κατοίκων περιορίστηκε σε μια επίσκεψη στον Καθεδρικό ναό και στην γύρω περιοχή. Πάντως, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα – καμία σχέση με το φαντασμαγορικό Ρίο ντε Τζανέιρο...
Κι αφού ολοκληρώθηκε το στάδιο της προετοιμασίας της μαύρης μοτοσυκλέτας, ξεκίνησα ενθουσιασμένος για την Αμαζονία, σ’ έναν τόπο άγνωστο που δεν είχα ξαναπατήσει. Αυτό ήταν άλλωστε το στοιχείο που με εξιτάριζε περισσότερο.
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟΝ ΒΟΡΡΑ
Πρώτος σταθμός μου ήταν η πρωτεύουσα Brazilia, 1.100 χλμ. βορειότερα. Αποχαιρετώντας το Sao Paulo, η ηλεκτρονική πυξίδα που σημάδευε σταθερά τον βορρά, με οδήγησε στις πόλεις Campina, Uberaba, Uberlandia, Catalao και Valparaiso de Golas, ενώ η άφιξή μου στην Brazilia έγινε μετά από 2 μέρες. Αυτό το χρονικό διάστημα ήταν σημαντικό για μένα, μιας και το χρειαζόμουν για την αποκωδικοποίηση και την προσαρμογή στις συμπεριφορές των ντόπιων οδηγών. Τελικά, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, βρήκα τους συνοδοιπόρους του δρόμου αρκετά συνετούς.
Στην πρώτη επαφή μου με τους ντόπιους βρέθηκα μπροστά σε χαμογελαστούς και εγκάρδιους ανθρώπους, που κέρδισαν αμέσως την εμπιστοσύνη. Μοναδικό πρόβλημα ήταν η συνεννόηση, καθώς κανείς τους δεν μιλούσα αγγλικά -κι εγώ φυσικά δεν μιλούσα πορτογαλικά! Ας είναι καλά, ωστόσο, το Google Translate…
Όλη η διαδρομή κύλησε σ’ έναν μέτριο αυτοκινητόδρομο με πάμπολλους σταθμούς διοδίων και τακτικά πρατήρια καυσίμων (τιμή βενζίνης 1,1 ευρώ/lt). Θετική εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι στην πολιτεία του Sao Paulo οι μοτοσυκλέτες δεν πλήρωναν διόδια!
Ένα αδιάφορο τοπίο χαμηλής βλάστησης συνόδεψε όλη σχεδόν την πορεία μου προς την βραζιλιάνικη πρωτεύουσα, ενώ οι ατελείωτες ευθείες –σε συνδυασμό με την ζέστη των 32 C– μ’ έβαλαν σε μια διαδικασία βαρεμάρας και χασμουρητού. Λίγο ακόμα και θα μ’ έπαιρνε ο ύπνος στη σέλα!
Στην πόλη Uberlandia (580 χλμ. βορεια του Sao Paolo) έφτασα στις 17:00, μια ώρα πριν νυχτώσει. Λόγω γεωγραφικής θέσης, ο ήλιος εδώ ανατέλλει στις 06:00 και δύει στις 18:00. Μιλάμε για 12 ώρες φως και 12 ώρες νύχτα. Φυσικά και δεν ήθελα (για πολλούς και ευνόητους λόγους) να ταξιδεύω μετά την δύση του ηλίου, μέσα στα μαύρα σκοτάδια!
Στην Uberlandia έκανα την πρώτη διανυκτέρευσή μου, ενώ το πρωινό της επομένης επισκέφθηκα τον τοπικό αντιπρόσωπο της HONDA όπου πραγματοποίησα το σέρβις των 1.000 χλμ. στην μαύρη XRE 300 – αλλαγή λαδιών, φίλτρο λαδιού, σφίξιμο αλυσίδας. Επόμενο σέρβις στα 5.000 χλμ. Πορεία λοιπόν για την Brazilia…
