Πώς είναι να αγωνίζεται κανείς 12 ημέρες σε σεληνιακό περιβάλλον ερήμου, οδηγώντας σχεδόν όλη μέρα τέρμα γκάζι, ψάχνοντας να βρει τον δρόμο του στο Road-Book ενώ ταξιδεύει με 150 χλμ/ώρα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να σκανάρει συνεχώς το έδαφος, για να αποφύγει μια καταστροφική πτώση; Πώς είναι να φτάνεις εξαντλημένος στην κατασκήνωση (Bivouac), και να πρέπει να φτιάξεις μόνος σου, αν είσαι ιδιώτης, Original by Motul ή σε Marathon Stage, την ταλαιπωρημένη σου μοτοσυκλέτα, και να καταφέρεις να βρεις χρόνο για ύπνο μέχρι το επόμενο χάραμα; Πώς είναι να συνεχίζεις να αγωνίζεσαι σε Dakar, έχοντας δεκάδες σπασμένα κόκαλα από προηγούμενες εκδόσεις, κι έχοντας χάσει φίλους που σκοτώθηκαν παλιότερα ή και τη συγκεκριμένη χρονιά; Rally Dakar. Μόνοι οι ίδιοι οι συμμετέχοντες το γνωρίζουν, κι ότι μαθαίνουμε εμείς θα είναι πάντα λίγο. Ένας αγώνας ορόσημο όσον αφορά στη δοκιμασία ανθρωπίνων και μηχανικών ορίων. Ένας τόπος θυσίας, όπου κινητήρες, φήμες, ψυχές και χαρακτήρες καταστρέφονται, αλλά και αναδύονται ως άλλοι Φοίνικες μέσα από τις στάχτες τους. Είναι δυνατόν από έναν τέτοιο “πόλεμο” να μην ξεπηδούν τρομερές ιστορίες που να σε κάνουν να ανατριχιάζεις; Για λόγους χώρου και χρόνου περιοριστήκαμε στα μόλις 11 στιγμιότυπα από το Dakar 2021, τα οποία όμως είναι ένα κι ένα! Ας τα δούμε.
1. Η υποχρεωτική χρήση μπουφάν με αερόσακο για πρώτη φορά από όλους τους αναβάτες μοτοσυκλέτας και Quad.
Για πρώτη χρονιά στην ιστορία του Dakar, η διοργάνωση απαιτούσε από όλους τους αναβάτες μοτοσυκλέτες και Quad να φορούν jacket με αερόσακο, και να έχουν μαζί τους και έξτρα φυσίγγιο πεπιεσμένου αέρα για να το προσαρμόζουν μετά από πτώση και να συνεχίζουν. Καθώς ήταν η πρώτη χρονιά που εφαρμόστηκε το εν λόγω μέτρο, η διοργάνωση παρείχε όλα τα έξτρα φυσίγγια δωρεάν στους αγωνιζόμενους, τόσο στα bivouac όσο και στα σημεία ανεφοδιασμού καυσίμου. Τα jacket έπρεπε να έχουν την έγκριση της FIM. Περισσότερες πληροφορίες για τα εγκεκριμένα jacket θα βρείτε ΕΔΩ. Κι ενώ επικροτούμε φυσικά τα jacket, ο μεγάλος κίνδυνος στη μοτοσυκλέτα, και φυσικά στο Dakar παραμένει ένας σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι, από τον οποίο είχαμε και τον μοναδικό θάνατο του 2021, με τον Γάλλο Pierre Cherpin να αφήνει την τελευταία του πνοή τη μέρα του τερματισμού του αγώνα, έχοντας τραυματιστεί πρωτύτερα, στις 10 Ιανουαρίου. Μακάρι στο μέλλον να δούμε ακόμα ασφαλέστερα κράνη, ή jacket με αερόσακο που να προστατεύουν με κάποιο τρόπο και το κρανίο.
2. Η δεύτερη συνεχόμενη νίκη της Honda, μετά από μακρά απουσία τόσο από το βάθρο, όσο και από το ράλι.
H Honda έκανε το ντεμπούτο της στο Rally Dakar το 1981, με τον Cyril Neveu, που τερμάτισε 6ος, ενώ την επόμενη χρονιά ο Γάλλος αναβάτης χάρισε στην ιαπωνική φίρμα την πρώτη της νίκη στον αγώνα. Με αρκετά εργοστάσια να εισέρχονται στο ράλι, ο ανταγωνισμός άναψε για τα καλά, με τον Neveu να κερδίζει ξανά το 1986, όπου η Honda έκανε επίδειξη ισχύος, κάνοντας podium lockout στον τερματισμό! Το HRC συνέχισε την κυριαρχική του εμφάνιση στο Dakar με 3 συνολικά συνεχόμενες νίκες από το 1986 μέχρι το 1989 με τη φανταστική NXR750, μια μοτοσυκλέτα φτιαγμένη ειδικά για το Dakar. Μετά το 1989 η Honda πήρε την απόφαση σοκ να αποσυρθεί από τον αγώνα, και χρειάστηκε να περάσουν… 24 χρόνια για να επιστρέψει στο Dakar, το 2013, όταν ο θεσμός βρισκόταν στο 2ο κεφάλαιο του, στη Λατινική Αμερική. Για την επιστροφή της, η εταιρεία εξέλιξε το CRF450 Rally, που βασιζόταν στο CRF450X, ενώ στην πρώτη της επανεμφάνιση είχε 3 αναβάτες, τους Helder Rodrigues, Javier Pizzolito και Johnny Campbell. Ναι μεν και οι τρεις έφτασαν στο τέλος του αγώνα, σημαντικό για τη Honda, όμως θα έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το 2020 για να πάρει ξανά η Honda νίκη, 31 χρόνια μετά την τελευταία της στο Dakar, νίκη που έσπασε το απίστευτο σερί 18 νικών της ΚΤΜ (2001-2019)! Και σα να μην έφτανε αυτό, η Honda επέστρεψε το 2021, με μια ώριμη ομάδα, για μια κυριαρχική εμφάνιση που πέρα από τη νίκη της έδωσε το 1-2 στο βάθρο -κάτι που είχε να γίνει από το 1987 με τους Cyril Neveu και Edi Orioli!. Τελικά όσο το 3ο κεφάλαιο του Dakar “πηγαίνει” στη Honda, άλλο τόσο δείχνει να μην ταιριάζει στην ΚΤΜ.
3. Η απουσία της KTM από την κορυφή, για δεύτερη συνεχόμενη φορά, έπειτα από 19 συνεχόμενες νίκες.
Αν τώρα η Honda γιορτάζει τη 2η συνεχόμενη νίκη της το 2021, που είναι και η 7η νίκη της στο Rally Dakar συνολικά, θα πρέπει να κάνουμε οπωσδήποτε αναφορά και στην ΚΤΜ, που διαθέτει ένα απαράμιλλο -και πιθανώς άπιαστο- ρεκόρ, με… 18 ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ νίκες μεταξύ 2001-2019! Οι αναβάτες θρύλοι των “πορτοκαλί” που κέρδισαν το Dakar και έφεραν αυτό το τρομερό σερί στους Αυστριακούς είναι οι Fabrizio Meoni, Richard Sainct, Nani Roma, Cyril Despress, Marc Coma, Toby Price, Sam Sunderland, και Matthias Walkner. Βάλτε λοιπόν στο μυαλό σας πως η εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ για το 2020 είχε ανάμεσα της… ΤΡΕΙΣ νικητές του Dakar, και θα καταλάβετε α) τα επιτεύγματα της ΚΤΜ τα τελευταία 20 χρόνια, και β) το πόσο δύσκολο και σημαντικό ήταν το κατόρθωμα της Honda να κερδίσει ΑΥΤΗ την ομάδα το 2021, έχοντας στις τάξεις της μόνο έναν νικητή του Dakar, τον περυσινό θριαμβευτή Ricky Brabec.
4. Ο τερματισμός του Franco Picco στην 55η θέση.
"Who the hell is Franco Picco;!" Που να θυμούνται οι νεότεροι τον Franco Picco, όταν μιλάμε για αγωνιζόμενο γεννημένο το 1955! Μιλάμε για τον αναβάτη Motocross από τη Vicenza της Ιταλίας, αναβάτη με εθνικούς τίτλους ΜΧ στα 250 και στα 600 με την ιστορική Villa! Το ντεμπούτο του στο Rally Dakar έγινε από… τύχη, όταν ήταν εργοστασιακός αναβάτης ΜΧ της Yamaha, με την ιαπωνική φίρμα να του επιτρέπει τη συμμετοχή του στο Dakar για να… βελτιώσει τις ικανότητες οδήγησης του στην άμμο! Ήταν το Parisi-Dakar του 1985, όπου ο Picco εξέπληξε άπαντες, ανεβαίνοντας στην 3η θέση του βάθρου ΣΤΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΤΟΥ, με… XT 600! Κάπου εκεί η Yamaha αποφάσισε πως αυτός ο αναβάτης έπρεπε να παραμείνει στο Dakar, με τον Picco να ανεβαίνει 2 ακόμα φορές στο βάθρο του αγώνα, το 1987 και το 1988, με YZE 750. Ο Ιταλός αναβάτης είχε συνολικά 5 εμφανίσεις στην πρώτη πεντάδα στο Dakar, ενώ έτρεξε συνολικά… 30 (!) φορές στο ράλι, μέχρι που σταμάτησε το 2012, έχοντας αγωνιστεί πέρα από τις μοτοσυκλέτες στα quad αλλά και στα αυτοκίνητα. Μέχρι το σωτήριο έτος 2021, όπου ο Picco -πλέον αναγνωρισμένος ως Θρύλος της FIM (FIM Legend)- επέστρεψε στο δυσκολότερο ράλι του κόσμου σε ηλικία 65 ετών (με μοτοσυκλέτα της Husqvarna και όχι της Yamaha όπως θα περίμενε κανείς), για να συμμετάσχει στην πιο δύσκολη κατηγορία μοτοσυκλετών, την Original by Motul, τρέχοντας δίχως υποστήριξη! Και ο μαύρος σκύλος τα κατάφερε! Όχι μόνο τερμάτισε, αλλά βρέθηκε στην απίστευτη 43η θέση της γενικής και 11η θέση της Original by Motul! Κάποιοι άνθρωποι ε;
5. Η εγκατάλειψη και των πέντε αναβατών της Yamaha, με τους τέσσερις λόγω σπασμένων κινητήρων.
Πέρα από τις αγωνιστικές δάφνες που προσφέρει στις εταιρείες το Rally Dakar, αποτελεί συνάμα και το δυσκολότερο τεστ αντοχής μοτοσυκλετών στον κόσμο. Όπως αναφέρουμε πιο πάνω, όταν η Honda επέστρεψε στο Rally Dakar το 2013, μην καταφέρνοντας να διακριθεί την πρώτη χρονιά, εντούτοις το δελτίο τύπου της ανέφερε τότε πως: “ο στόχος επετεύχθη. Όλες οι μοτοσυκλέτες έφτασαν στον τερματισμό.” Κάτι που δεν μπορεί να πει η Yamaha το 2021, όταν τουλάχιστον οι 4 από τους 5 εργοστασιακούς αναβάτες της εγκατέλειψαν από σπασμένο κινητήρα. Η πρώτη απογοήτευση για την εργοστασιακή ομάδα της Yamaha είχε έρθει νωρίς, με την εγκατάλειψη του Andrew Short τη 2η μέρα του αγώνα. Η Yamaha κατηγόρησε την διοργάνωση για νοθευμένη βενζίνη, δίχως να εισακουστεί, ενώ κατόπιν έσπευσε να αλλάξει αντλίες βενζίνης στους εναπομείναντες 4 αναβάτες της. Την πέμπτη μέρα του αγώνα ήρθε το δεύτερο χτύπημα, με τον Jamie McCanney να εγκαταλείπει από σπασμένο κινητήρα. Την όγδοη μέρα έσπασε και ο κινητήρας του Franco Caimi, με το κακό να τριτώνει. Την ένατη μέρα ήταν σειρά του κινητήρα του Ross Branch να σπάσει. Τα πράγματα δεν έδειχναν καθόλου καλά, κι έτσι η Yamaha αποφάσισε την αντικατάσταση του κινητήρα του τελευταίου αναβάτη της στο ράλι, του Adrien Van Beveren, παρόλο που αυτό θα της κόστιζε ποινή 15 λεπτών. Στόχος ήταν να φτάσει ΕΝΑ τουλάχιστον Yamaha στον τερματισμό. Όμως μόλις 100 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό του Rally Dakar 2021, έσπασε και ο κινητήρας της Yamaha του Adrien Van Beveren, ολοκληρώνοντας έτσι την πανωλεθρία της ομάδας. Αναμένουμε να δούμε τις ανακοινώσεις της ιαπωνικής εταιρείας, καθώς πιστεύουμε πως θα διεξαχθεί εξαντλητική έρευνα για να βρεθεί ο λόγος (πιθανότατα κάποιο ελαττωματικό εξάρτημα) της καταστροφικής αυτής επίδοσης στο Dakar του 2021.
6. Η 4η θέση του rookie... μελισσοκόμου και αγρότη, και νέου εργοστασιακού αναβάτη της ΚΤΜ, Daniel Sanders.
Ο Daniel Sanders μοιάζει να έχει αρκετά κοινά με τον νικητή του Dakar, Toby Price. Πέρα από το γεγονός πως είναι αμφότεροι Αυστραλοί, τόσο ο Price όσο και ο Sanders έχουν την ίδια cult κόμμωση σε “mullet” στιλ, με χαίτη και ξυρισμένα πλαϊνά, ενώ και οι δυο τους είναι εξαιρετικά γρήγοροι στο χώμα. Και κάπου εδώ τελειώνουν οι ομοιότητες, καθώς όταν ο Price έκανε το ντεμπούτο του στο Dakar ήταν 28 και είχε μεγάλη εμπειρία σε αγώνες Rally και στην πλοήγηση που απαιτείται σε αυτά. Αντίθετα, ο Sanders ήταν 26 στο ντεμπούτο του το 2021, και στο παλμαρέ του είχε… ένα ράλι (της Ανδαλουσίας, όπου τερμάτισε 11ος), και… 4 μήνες εξοικείωσης με την πλοήγηση και τη Rally μοτοσυκλέτα της ΚΤΜ! O “Chucky”, όπως είναι γνωστός, περνά τον ελεύθερο χρόνο του στο οικογενειακό αγρόκτημα στη Μελβούρνη, στις μηλιές και στα μελίσσια του, ενώ στη φάρμα ήταν που ξεκίνησε να ασχολείται και με την οδήγηση μοτοσυκλέτας. Ο Sanders ξεκίνησε να αγωνίζεται στο Αυστραλέζικο Enduro, με αποκορύφωμα τη νίκη του στο ISDE. Μέσα στην πανδημία του Κορωνοϊού, έμαθε από τον φίλο του, Toby Price, πως η ΚΤΜ αναζητούσε αναβάτη εξέλιξης Rally, και καθώς σκεφτόταν είτε να τρέξει στο Αμερικάνικο GNCC ή στα Rally, έκανε ένα τηλέφωνο στην ομάδα Rally της ΚΤΜ, που τον πήρε στις τάξεις της. Κατόπιν, ο Sanders μετέβη στη Μέση Ανατολή, όπου προπονήθηκε στις ανάγκες των Rally για 4 μήνες πριν τρέξει στο Dakar! Η ΚΤΜ δεν τον πίεσε για το 2021, καθώς θεωρούσε τη χρονιά “δοκιμαστική”. Και στην εκκίνηση, ο ίδιος δήλωνε: “Στόχος μου ο τερματισμός, αν και δεν θα με χάλαγε ένας τερματισμός στην πρώτη δεκάδα. Ποιος θα περίμενε, πως ο “εντουράς” θα τερμάτιζε ΤΕΤΑΡΤΟΣ γενικής, στο πρώτο του Dakar;! Και όμως. Θυμηθείτε το όνομα του, καθώς εδώ έχουμε το νέο μεγάλο ταλέντο των Rally.
Δείτε ΕΔΩ τον Sanders να μιλά για την προετοιμασία του.
7. Η 14η νίκη του Stephane Peterhansel που έχει κατακτήσει το Dakar 6 φορές σε δύο τροχούς και άλλες 8 με αυτοκίνητο!
Πόσες νίκες είπατε; Πόσες; Δεκατέσσερις παρακαλώ, για τον μέγιστο αγωνιζόμενο-θρύλο του Rally Dakar, Stephane Peterhansel, έξι στις μοτοσυκλέτες και οκτώ στα αυτοκίνητα, με την τελευταία να είναι το 2021, ΤΡΙΑΝΤΑ χρόνια μετά την πρώτη του! Μα καλά, τι συμφωνία με τον διάβολο έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος; Ο χρόνος δεν τον αγγίζει; Κάπως έτσι ο απίστευτος Γάλλος κατάφερε το 2021 να αντέξει στην πίεση των Nasser Al-Attiyah και Carlos Sainz, παίρνοντας την 8η νίκη του στα αυτοκίνητα για λογαριασμό της Mini. Ο 55χρονος πλέον Peterhansel είχε κάνει το ντεμπούτο του στο Dakar το 1988 καβάλα σε μοτοσυκλέτα της Yamaha, όπου και τερμάτισε 18ος. Ε, μέχρι εκεί ήταν ο τερματισμός εκτός 10άδας, καθώς το 1989 ήρθε 4ος, ενώ το 1991 πήρε την πρώτη του νίκη -όλες οι νίκες του ήρθαν με Yamaha. Το 1999 έκανε το ντεμπούτο του στα αυτοκίνητα με τη Nissan, όπου κατετάγη 7ος γενικής, ενώ η πρώτη του νίκη στους 4 τροχούς ήρθε το 2004 με τη Mitsubishi. Τριάντα τέσσερα συνολικά Dakar έχει στο ζωνάρι του ο Peterhansel, και κάτι μας λέει πως το 2022 θα τα κάνει τριάντα πέντε! Θα γίνουν άραγε και οι 14 νίκες, 15; Με αυτό τον τύπο έρχεται εύκολα το “μάλλον ναι”!
8. Ο 11ος συνεχόμενος τερματισμός της Laia Sanz, που ήταν και ο δυσκολότερος της καριέρας της.
To 2021, η Laia Sanz τερμάτισε στην 17η θέση της τελικής κατάταξης μοτοσυκλετών, η καλύτερα βαθμολογημένη γυναίκα κάθε χρονιά από τις 11 συνεχόμενες που συμμετέχει και τερματίζει ανελλιπώς τα 11 τελευταία χρόνια! Κάπου εδώ θα μπορούσαμε να τελειώσουμε την αναφορά μας στην φοβερή Ισπανίδα, καθώς από μόνο του αυτό το κατόρθωμα έχει επικές διαστάσεις. Όμως περιμένετε, έχει και συνέχεια. Χαρακτηριστικά, στον τερματισμό του Dakar 2021, η μεγάλη ισπανική εφημερίδα El Pais έγραψε για τη Sanz: “Πώς να τερματίσεις στο Dakar δίχως προπόνηση”! Βλέπετε, λίγες μέρες πριν την εκκίνηση του Dakar 2021, η εργοστασιακή αναβάτρια της GasGas βρισκόταν στο ξενοδοχείο της σε τραγική κατάσταση, μην μπορώντας καν να σταθεί όρθια! Τι είχε συμβεί; Μια πτώση στο Dakar του 2020 την είχε φιλοδωρήσει με έναν άσχημο τραυματισμό στο χέρι, ενώ στη συνέχεια αρρώστησε με Βορρελίωση (Lyme Disease – ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο Borrelia burgdorferi, και μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος από το τσιμπούρι Ixodes ricinus.). Κάπως έτσι, δεν κατάφερε να προπονηθεί σχεδόν καθόλου όλο το 2020! Για μήνες δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. “Μόνο τον Κορωνοιό δεν κόλλησα, ούτε αυτός δεν με αγαπά”, λέει σαρκαστικά η ίδια. Και όμως! Η Laia συμμετείχε στο ράλι του 2021, ενώ κάθε μέρα έφτανε στο Bivouac εξαντλημένη, χώμα, παίρνοντας συνεχώς δυνατή αντιβίωση! Κι όχι μόνο έτρεξε, όχι μόνο τερμάτισε, αλλά βρέθηκε στην ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΘΕΣΗ της τελικής κατάταξης, ανάμεσα σε 63 τερματίσαντες στις μοτοσυκλέτες, με δεύτερη τη Sara Garcia στην 44η θέση τελικής, και τρίτη την φοβερή Audrey Rossat που αγωνιζόταν με σπασμένο πλευρό από την 5η μέρα του αγώνα, και τερμάτισε τελικά 59η τελικής! “Ήταν μια κακή χρονιά” λέει η Sanz. Δηλαδή σε τι θέση θα βρισκόταν αν η χρονιά ήταν καλή;!
Διαβάστε ΕΔΩ το αφιέρωμα του ΒΙΚΕΙΤ στη Laia Sanz, από το 2019.
9. H εγκατάλειψη του δις νικητή του αγώνα Toby Price από ατύχημα, του πιο σκληρού Motherfucker στην παγκόσμια ιστορία των Motorsports, του Αυστραλού πολεμιστή που το 2019 είχε κερδίσει το Dakar, έχοντας σπάσει τον καρπό του 4 εβδομάδες πριν τον αγώνα!
“Λοιπόν, τελικά έσπασα το 30ο μου κόκκαλο! Έπεσα την 9η μέρα του Dakar 2021, χθες, δεν θυμάμαι πολλά, αλλά έχω μια πολύ πονεμένη κλείδα, έναν πονεμένο ώμο και ένα πονεμένο χέρι, και θα χρειαστώ χειρουργείο για αυτά… Απογοητευμένος που δεν τερμάτισα, και απογοήτευσα την KTM Factory Racing Team και τους χορηγούς μου, αλλά δυστυχώς αυτά έχουν οι αγώνες, και αυτό είναι το 2021. Σας ευχαριστώ Sam Sunderland και Ricky Brabec, που σταματήσατε να με βοηθήσετε, ήμουν μακριά με τις νεράιδες εκείνη τη μέρα, αλλά άκουσα πως με φροντίσατε καλά!” Τι να πούμε για τον Toby Price, τα λέει όλα αυτός παραπάνω. Πιθανώς ο πιο σκληροτράχηλος αγωνιζόμενος του κόσμου, ένας από τους ταχύτερους και πιο ταλαντούχους αναβάτες Rally, ο νικητής του Dakar 2019 με σπασμένο καρπό, και ένας άνθρωπος με φοβερό χιούμορ και μεγάλη καρδιά. Πριν την εγκατάλειψη του το 2021, βρισκόταν 2ος γενικής, παλεύοντας σκληρά για τη νίκη. Είχε μάλιστα καταφέρει να τερματίσει 2ος την 8η μέρα του αγώνα, με ΣΚΙΣΜΕΝΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟ που είχε δέσει με... ζιπάκια! Διαβάστε τι λέει για τα ατυχήματα του: “Φαντάζομαι πως με περιμένει κάμποσος πόνος αν είμαι αρκετά τυχερός να φτάσω ως τα 60. Υποθέτω πως αυτό είναι αναμενόμενο αν έχεις περάσεις τόσους τραυματισμούς όπως εγώ. Ο χειρότερος ήταν πιθανότατα ο σπασμένος σβέρκος. Έπρεπε να έχω πεθάνει. Έσπασα τρεις σπονδύλους – C6, C7 και Τ1 – γι’ αυτό και έχω οκτώ βίδες και τρεις μεταλλικές ράβδους στον λαιμό μου αυτή τη στιγμή. Έχω σπάσει και τους δύο μου μηρούς. Τον αριστερό μου καρπό πέντε φορές. Τον δεξιό καρπό τέσσερις φορές. Έχω σπάσει κλείδα, ώμο, δάχτυλα, πλευρά, μύτη, πέλματα, εξάρθρωσα τον γοφό μου και έπαθα κάμποσες φορές διάσειση. Η λίστα συνεχίζεται και συνεχίζεται και είμαι βέβαιος πως θα προσθέσω μερικά ακόμη πριν κρεμάσω τα γάντια μου.”
Διαβάστε ΕΔΩ το αφιέρωμα του ΒΙΚΕΙΤ στον Toby Price, από το 2019.
10. Η εγκατάλειψη του Joan Barreda από βενζίνη, του ανθρώπου που φτάνει πάντα στη βρύση, αλλά δεν πίνει ποτέ νερό!
O Joan Barreda ήταν μια από τις πρώτες ελπίδες της Honda για κατάκτηση του τίτλου με την επιστροφή του HRC στο Dakar, με τον Ισπανό να είναι αναμφισβήτα ταχύτατος στο χώμα, έχοντας και το παρατσούκλι “Bang-Bang”. Δεν είναι τυχαίο που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην 3η θέση της ιστορίας του Dakar όσον αφορά στις περισσότερες νίκες σε ημέρες του αγώνα, με 27, ισοβαθμώντας με τον Jordi Arcarons, ενώ μπροστά του έχει μόνο τους Cyril Despres και Stephane Peterhansel, αμφότερους με 33. Παράλληλα είναι 6ος στην ιστορία του Dakar για τις περισσότερες νίκες ημερών σε ένα Dakar, με 5 πρωτιές το 2014. Ναι αλλά… τίτλος γιοκ! Συμπεριλαμβανομένου και του 2021, ο Barreda έχει 11 συμμετοχές στο Rally Dakar, αλλά μόνο 6 τερματισμούς, και το χειρότερο, ούτε έναν τίτλο, με καλύτερο αποτέλεσμα μια 5η θέση το 2017. Πώς τα καταφέρνει; Συνήθως λόγω ταχύτητας, και λόγω απροσεξίας πέφτει, και πέφτει συχνά, σε βαθμό που το “Bang-Bang” να λαμβάνει και δεύτερο νόημα, όχι και τόσο κολακευτικό. Μα, θα βάλει ποτέ μυαλό αυτός ο άνθρωπος; Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, δεν φταίει πάντα ο Joan, καθώς κάποιες από τις εγκαταλείψεις ήρθαν και λόγω τεχνικών προβλημάτων της μοτοσυκλέτας του. Το 2021, έδειχνε ξανά σε εξαιρετική φόρμα, και ξανά ικανός για τη νίκη στο Dakar. Πήρε 3 νίκες σε ισάριθμες μέρες, ενώ βρισκόταν σε ανερχόμενη πορεία, όταν… έμεινε από βενζίνη την 11η και προτελευταία μέρα του αγώνα, ενώ βρισκόταν στην 4η θέση γενικής, 15 λεπτά πίσω από τον 1ο Kevin Benavides! Την αποφράδα αυτή μέρα για τον Ισπανό, ο αναβάτης του HRC βρέθηκε να οδηγεί την κούρσα στο 2ο checkpoint, περισσότερα από 7 λεπτά μπροστά από τον δεύτερο! Δυστυχώς κατόπιν έγινε γνωστό πως η ταχύτητα αυτή του Barreda οφείλονταν εν μέρει στο ότι δεν είχε σταματήσει για τον υποχρεωτικό ανεφοδιασμό του στο 174ο χιλιόμετρο της διαδρομής, καθώς λόγω λάθους στην πλοήγηση, και πιθανώς λόγω κεκτημένης του ταχύτητας όπως συνήθως, ΕΧΑΣΕ το σημείο ανεφοδιασμού! Το αποτέλεσμα ήταν να μείνει ο Barreda καύσιμα στο 267ο χιλιόμετρο, εγκαταλείποντας άδοξα έτσι έναν ακόμα αγώνα. Κάπως έτσι τέλειωσαν οι ελπίδες του “Bang-Bang” για τίτλο στο Dakar, σε μια συμμετοχή που πιθανώς να ήταν η τελευταία του.
10+1. Η συγκινητική ιστορία των Sara Jugla και Alexandre Bispo, δυο κακά προετοιμασμένων ιδιωτών αναβατών που μας έδειξαν ένα διαφορετικό Dakar, με αξίες και εμπειρίες πολύ πιο κοντά στους πρώτους αγώνες του θεσμού.
Μπορεί το Rally Dakar να περιστρέφεται γύρω από τους κορυφαίους εργοστασιακούς αναβάτες με τους δεκάδες μηχανικούς, τεχνικούς, μασέρ, διατροφολόγους, μάγειρες, γυμναστές και υπόλοιπους παρατρεχάμενους, όμως η ψυχή του Ράλι Ντακάρ βρισκόταν πάντα στις ανθρώπινες ιστορίες πολλές φορές ανέτοιμων ιδιωτών, και στο κουράγιο, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη που έβγαζαν από μέσα τους απέναντι σε δυσκολίες που φάνταζαν ανυπέρβλητες. Η ιστορία της Sara Jugla και του Alexandre Bispo στο Dakar 2021 είναι χαρακτηριστική, και συγκινεί πολύ περισσότερο από τα κλασικά εταιρικά δελτία τύπου, στην ατέρμονη προσπάθεια για έναν ακόμα εργοστασιακό τίτλο. Ύψoς 1.60, βάρος 62 κιλά. Η κατηγορίας "φτερού" Γαλλίδα Sara Jugla συμμετέχει το 2021 στο πρώτο της Rally Dakar, έχοντας ελάχιστη εμπειρία, κυρίως σε αμμώδη τερέν. Φυσικά τα βρίσκει σκούρα. Αλλά μαζί με τις δυσκολίες, που φαντάζουν ανυπέρβλητες, βρίσκει και τον Ισπανό Alexandre Bispo έναν ακόμη αναβάτη με μικρή εμπειρία, και οδηγικές ικανότητες που απέχουν από των Toby Price, Ricky Brabec και λοιπών κορυφαίων επαγγελματιών αγωνιζομένων. Ένας Bispo που είχε γνωρίσει από νωρίς τις δυσκολίες της ζωής, έχοντας περάσει παιδάκι σε νοσοκομείο 2 ολόκληρα χρόνια, λόγω λευχαιμίας. Ένας Bispo που συμμετείχε πέρυσι στο πρώτο του Dakar, εγκαταλείποντας την 4η μέρα, ένας Bispo που έχει ζωγραφίσει στο κράνος του και που τώρα αποφασίζει να μείνει κοντά στη Sara και να τη βοηθήσει. Οι δυο τους δεν καταφέρνουν να φτάσουν στο Bivouac μέχρι το βράδυ της 5ης μέρας, κατασκηνώνοντας μόνοι στην έρημο! Έτσι δεν τα καταφέρνουν να φτάσουν στην ώρα τους στην εκκίνηση το πρωί της 6ης μέρας, και αποκλείονται από τον αγώνα, συνεχίζοντας στο νέο φορμά "Dakar Experience" εκτός συναγωνισμού, μέχρι που εγκαταλείπουν οριστικά (και μαζί) την 8η μέρα. Είναι αυτό αποτυχία; Για εμάς όχι. Σίγουρα όχι. Το αντίθετο μάλιστα. Οι Sara και Alexandre βρήκαν ο ένας τον άλλο, και κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όρια τους, να βρουν αποθέματα δύναμης εκεί που πίστευαν πως δεν είχαν άλλα, παραμένοντας παράλληλα γεμάτοι κουράγιο αλλά και ανθρωπιά μέσα από την περιπέτεια τους. Μακάρι το Dakar να εστίαζε κυρίως σε αυτές τις ιστορίες, η σημασία και η δημοτικότητα του θα ανέβαινε σε πολύ υψηλότερα επίπεδα.
Δείτε ΕΔΩ το συγκινητικό βίντεο που περιγράφει την συνάντηση των δυο ιδιωτών αγωνιζόμενων.
