Ακολουθώντας την τροχιά του Υπερσιβηρικού δρόμου και με τελικό προορισμό την πόλη–λιμάνι Magadan της Βορειοανατολικής Σιβηρίας, θα επιδιώξω να φτάσω κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου και να πανηγυρίσω στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού την επιτυχή έκβαση του τολμηρού δίτροχου εγχειρήματος SYM Siberia. Τουρκία, Γεωργία και Ρωσία/Σιβηρία είναι οι χώρες που θα φιλοξενήσουν την διαδρομή των 14.500 χλμ. ως την παραθαλάσσια Magadan, όπου ευελπιστώ να φτάσω μετά από 35 ημέρες ταξιδιού.
Η μεγάλη πρωταγωνίστρια του SYM Siberia, μια λευκή SYM ΝΗ-Τ 300, μού παραχωρήθηκε με μηδέν χιλιόμετρα στο κοντέρ. Αφού πραγματοποιήθηκε ένα ευλαβικό «στρώσιμο», ακολούθησε το απαραίτητο service των πρώτων 1000 χλμ. στις εγκαταστάσεις της SYM και ήμουν πλέον έτοιμος για το ταξίδι στη Σιβηρία.
Χρειάστηκε ωστόσο να κάνω μερικές επεμβάσεις στη SYM ΝΗ-Τ 300 προκειμένου να την φέρω στα μέτρα μου: α) ο γνωστός Παύλος Κασίμης τοποθέτησε δυο βάσεις για την στήριξη των σαμαριών, β) ο Δημήτρης Λυγνός (κατάστημα Wheelcity) μού πρόσφερε ένα ζευγάρι ελαστικών Dunlop Trailmax, ιδανικά για τους κακοτράχαλους δρόμους της Σιβηρίας και γ) το κατάστημα MotoMarket μερίμνησε για την τοποθέτηση μιας πίσω βαλίτσας (με την βάση της), ενός tank bag και μιας βάσης GPS.
Όλα δρόμος
On the road again! Το σιβηρικό οδοιπορικό της λευκής SYM NH-T 300 ξεκίνησε με το γνωστό ακτοπλοϊκό δρομολόγιο: Πειραιάς-Χίος-Τσεσμέ. Τα τελευταία 3 χρόνια έχω περάσει με αυτό τον τρόπο στην Τουρκία τουλάχιστον πέντε φορές – στα τελωνεία της Χίου και του Τσεσμέ έχω πλέον αποκτήσει γνωριμίες και συμπάθειες.
Η διαδρομή της Τουρκίας άγγιζε τα 1.600 χλμ., η κόκκινη γραμμή του χάρτη ένωνε τις πόλεις Cesme-Afyon-Ankara-Samsun-Giresun-Trabzon-Hope και πύλη εξόδου από την χώρα αποτελούσαν τα σύνορα της Γεωργίας. Σύμφωνα με το προγραμματισμό του SYM SIBERIA, η αποστολή της SYM NH-T 300 εντός της τουρκικής επικράτειας θα διαρκούσε μόλις 2 μέρες. Μετά, Γεωργία.
Ήταν η πρώτη φορά που δεν αναλώθηκα σε ιστορικές, πολιτισμικές ή υπαρξιακές αναζητήσεις και διαδρομές ταξιδεύοντας στην Τουρκία. Για δυο μέρες απλά οδηγούσα, σταματούσα μόνο για βενζίνη και καφέ – όλα ήταν (κυριολεκτικά) δρόμος! Παρόλο αυτά, κατάφερα να κλέψω λίγο χρώμα και εικόνα από την τοπική καθημερινότητα, όπως αυτή μου συστήθηκε καθοδόν προς τα γεωργιανά σύνορα.
Σ’ αυτή την ξέφρενη πορεία μου, η λευκή SYM NH-T 300 ανέχτηκε αδιαμαρτύρητα τα βίτσια του δεξιού χεριού μου και παρέμεινε καθημερινά στο δρόμο για τουλάχιστον 12 ώρες. Κι ήταν ακόμα στην αρχή του ταξιδιού.
Ανάβαση στον Καύκασο
Επόμενο πεδίο ταξιδιωτικής δράσης της λευκής SYM NH-T 300 η Γεωργία του Καυκάσου. Κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Γεωργία φιλοξένησε τους τροχούς της μοτοσυκλέτας μου για περίπου 580 χλμ. και με προσκάλεσε να περπατήσω στη παραθαλάσσια πόλη Batumi (την αρχαία Κολχίδα της Μήδειας και των Αργοναυτών), όπως και στην ιστορική Mtskheta, μια από τις αρχαιότερες πόλεις της καυκάσιας χώρας.
Η Γεωργία είναι μια χώρα-αποκάλυψη για τους ψαγμένους ταξιδιώτες, καθώς προσφέρει απλόχερα Ιστορία, ανόθευτη ορεινή φύση, θρησκευτικά αρχιτεκτονήματα και αξεπέραστα μνημεία πολιτισμού – στη Γεωργία βιώνεις ένα πολυδιάστατο ταξίδι πίσω στο χρόνο. Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που επέλεξα να επισκεφθώ (ξανά) την Mtskheta, που θεωρείται το σημαντικότερο θρησκευτικό κέντρο της χώρας και οι μεσαιωνικές εκκλησίες της (Καθεδρικός ναός Svetitskhoveli – 11ου αιώνα & Μονή Jvari – 6ου αιώνα) αναδεικνύουν την θρησκευτική γεωργιανή αρχιτεκτονική.
Κι από την Mtskheta, ο περίφημος Στρατιωτικός Δρόμος (Military Road) ανέλαβε κατόπιν να με οδηγήσει στα σύνορα της Ρωσίας. Ήταν μια υπέροχη ανάβαση στην ορεινή κορμοστασιά του Καυκάσου που κορυφώθηκε στο πέρασμα Kazbegi (2.390 m) και μου χάρισε μοναδικές «φυσιολατρικές» εμπειρίες. Σειρά τώρα έχει η Ρωσία.
Από τη Ρωσία με αγάπη
Πρωινή άφιξη στα σύνορα Ρωσίας και ψυχολογικό ντοπάρισμα για τα δύσκολα. Περίπου 4 ώρες χρειάστηκε για να πραγματοποιηθεί η συνοριακή υπέρβαση και να κυλήσει τους τροχούς της στους ρωσικούς δρόμους η λευκή SYM NHT-300. Μόνο μια ώρα διήρκησε η έγγραφη αναφορά που συνέταξε ένας ένστολος, σχετικά με τους λόγους του δίτροχου ταξιδιού μου στην Ρωσία και τα πλάνα μου εντός της χώρας.
Στα πρώτα 1400 χλμ., το οδοιπορικό στη χώρα του Βόλγα θα βάδιζε πάνω στα χνάρια του περσινού ταξιδιού “Volga Route”: Grozny-Astrakhan-Volgograd-Saratov ήταν η διαδρομή που θα ακολουθούσα αρχικά. Από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα, για συντροφιά μου είχα το ανιαρό τοπίο των απέραντων ρωσικών πεδιάδων, οι επιθετικοί Ρώσοι οδηγοί φρόντισαν να με λαχταρήσουν με τη οδηγική παιδεία τους, η χαμηλή τιμή της βενζίνης (0,60 Ευρώ/λτ) με χαροποίησε ιδιαίτερα και τα πανέμορφα υδάτινα τοπία του Βόλγα μαγνήτιζαν συνεχώς το βλέμμα μου.
Πρώτη διανυκτέρευση στη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny, για να ακολουθήσει κατόπιν η μετάβασή μου στην πόλη Astrakhan, που απλώνεται στις εκβολές του Βόλγα, στη Κασπία Θάλασσα. Και φυσικά, δεν παρέλειψα να περπατήσω (για ακόμα μια φορά) στους δρόμους της πόλης των ηρώων, στο μαρτυρικό Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ), προκειμένου να θαυμάσω το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” που δέσποζε στην κορυφή του λόφου Mamayev! Παρεμπιπτόντως, εδώ στην Volgograd, η λευκή SYM NHT-300 είχε διανύσει απροβλημάτιστα μόλις 3.400 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού.
