Max Biaggi – “Ο Ιταλός πρωταθλητής και η πορεία στην επιτυχία”

Φωτογραφίες: Aprilia, motogp.com, max-biaggi.com

Η ιστορία του Massimiliano Biaggi ξεκινάει με το βασικό του χόμπι να είναι το ποδόσφαιρο. Μέχρι τη στιγμή που στα 17 του χρόνια, όταν  του πήραν δώρο μία μοτοσυκλέτα, φάνηκε πως ανήκε σε έναν άλλο κόσμο. Ξεκίνησε να πηγαίνει στους αγώνες με ένα Fiat Uno και την μοτοσυκλέτα φορτωμένη σε trailer ενώ συνήθιζε να ντύνεται στο αμάξι. Την ίδια χρονιά όλοι είχαν campers και φορτηγά, και γελούσαν μαζί του. Όταν όμως κέρδισε τους έξι από τους εφτά αγώνες της χρονιάς, κοπήκαν τα γέλια και όλοι τον κοιτούσαν με σεβασμό. Ήταν ήδη πρωταθλητής Ιταλίας, το ’90, όταν έκανε το επόμενο βήμα, κερδίζοντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στα 250. Και μετά, η ιστορία του είναι γραμμένη στα χρυσά βιβλία του κόσμου της μοτοσυκλέτας.

GP 125 & GP 250

Ο Max Biaggi ξεκινά την αγωνιστική του καριέρα στις μοτοσυκλέτες, ουσιαστικά το 1989,  όταν στα 18 έκανε το ντεμπούτο του στην κατηγορία των 125cc. Ένα χρόνο αργότερα είναι ήδη πρωταθλητής Ιταλίας στην κατηγορία «Sport Production». Αμέσως χαίρει μεγάλης εκτίμησης για τις επιδόσεις του και το καθαρό στιλ οδήγησής του, ενώ παράλληλα δείχνει το ταλέντο του κάθε φορά που αλλάζει κατηγορία. Το 1991 συμμετέχει ήδη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στα 250cc όπου τα αποτελέσματα του δημιουργούν ρεκόρ στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μοτοσυκλέτας: οι περισσότερες από ποτέ pole positions, τα περισσότερα βάθρα στην κατηγορία και 4 παγκόσμιοι τίτλοι (τρεις με την Aprilia) που κέρδισε διαδοχικά από '94 έως το '97.

GP 500

Το 1998 κάνει το ντεμπούτο του στην κατηγορία των 500cc με μια Honda. Η είσοδός του στη σκηνή της μεγάλης κατηγορίας γίνεται στην πίστα της Suzuka όπου για αυτόν είναι ένας αξέχαστος αγώνας, καθώς παίρνει μια τριπλή νίκη: pole position, πρώτη θέση και τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, ένα επίτευγμα το οποίο μόνο ο Φινλανδός οδηγός, Jarno Saarinen, έχει κατορθώσει 25 χρόνια νωρίτερα. Στο τέλος της σεζόν ο Max θα βρεθεί στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Το 1999 ο Biaggi μετακομίζει στην Yamaha και αρχίζει μια σταδιακή εξέλιξη. Την πρώτη χρονιά βρίσκεται στην τέταρτη θέση της κατάταξης, για να τη βελτιώσει το 2000 με μια τρίτη θέση και στη συνέχεια να ανέβει μια θέση πιο ψηλά πάλι το 2001, καθώς στο τέλος της σεζόν θα τερματίσει στη δεύτερη θέση. Το 2002 η σεζόν τελειώνει με τον ίδιο τρόπο, ενώ είναι η χρονιά που αλλάζουν οι κανονισμοί στην κορυφαία κατηγορία και γεννιούνται τα MotoGP.

MotoGP

Το 2003 ο Biaggi αφήνει τη Yamaha για τη Honda. Με την ιδιωτική ομάδα του Sito Pons κατατάσσεται τρίτος. Το 2005 μετακομίζει στην Repsol HRC, την επίσημη ομάδα της Honda. Αξέχαστες ωστόσο θα παραμείνουν οι μάχες του με τον Valentino Rossi τόσο στην κατηγορία GP 500 όσο και στα Moto Gp με τις τετράχρονες μοτοσυκλέτες των 1000cc.

WSBK

Το 2007 ο Max μπαίνει στον κόσμο των Superbike με την Suzuki. Για άλλη μια φορά, ο Max εντυπωσιάζει τους πάντες στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος, που γίνεται στο Κατάρ,με μία καταπληκτική εμφάνιση. Κερδίζει το 1ο  σκέλος και τερματίζει δεύτερος στο 2ο. Αυτό το πρωτάθλημα χαρακτηρίστηκε από τις δυνατές μάχες για τον τίτλο μεταξύ του Ιταλού αναβάτη, του Toseland και του Haga. Ο Biaggi προσπάθησε μέχρι το τέλος για τον τίτλο, κερδίζοντας το 2ο σκέλος στο προτελευταίο γύρο στην Vallelunga, αλλά στον τελευταίο γύρο στη Γαλλία ο Toseland είναι αυτός που παίρνει τον τίτλο με μόλις 2 βαθμούς από τον Haga και οκτώ από τον Max.

Το 2008 χαρακτηρίζεται από το πέρασμα του στην ιδιωτική ομάδα της Ducati Sterilgarda. Ο Ρωμαίος αναβάτης ανεβαίνει στο βάθρο αμέσως στον πρώτο γύρο στο Κατάρ, με μια δεύτερη και τρίτη θέση. Στο επόμενο αγώνα όμως στην Αυστραλία, ένα ατύχημα αφήνει τον Max έξω από τη μάχη για τον τίτλο, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε μετά στο να κερδίσει αρκετές θέσεις στο βάθρο: δεύτερος στο Misano και Vallelunga, τρίτος σε Brno, Brands Hatch και Donington. Τελειώνει τη σεζόν στην έβδομη θέση, ως καλύτερος αναβάτης με ιδιωτική ομάδα.

Επιστροφή στην Aprilia WSBK

Το 2009 είναι το έτος της μεγάλης επιστροφής του Max Biaggi στην Aprilia, πάνω στο ολοκαίνουριο RSV4, ένα εμπνευσμένο τετρακύλινδρο, με το οποίο η εταιρία με έδρα τη Βενετία, μπαίνει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK.
Από τον πρώτο κιόλας αγώνα ο Ρωμαίος αναβάτης δείχνει ότι παραμένει ένας σπουδαίος οδηγός, πετυχαίνοντας αρκετά καλά αποτελέσματα. Μια νίκη στο Brno και οκτώ βάθρα είναι τα λάφυρα μιας συναρπαστικής πρώτης σεζόν για το δίδυμο Biaggi-Aprilia.

Το 2010 επιβεβαιώνεται το μεγάλο πνεύμα συναγωνισμού του Max. Πάνω σε ένα Aprilia RSV4, με κύριο χορηγό, την Alitalia, ο Max δεσπόζει από την αρχή του πρωταθλήματος, καλπάζοντας προς το παγκόσμιο τίτλο, το οποίο κανένας Ιταλός δεν έχει κερδίσει ποτέ. Ο Max επιτυγχάνει  διπλές νίκες σε Portimao, Monza, Miller-ΗΠΑ και Misano. Η ένατη νίκη έρχεται στο Brno και εδραιώνει τον Max στην κορυφή της βαθμολογίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Οι αντίπαλοι του αναπόφευκτα μένουν πίσω στην κατάταξη και μετά τους αγώνες στο  Silverstone και στο Nurburgring ο πρωτοπόρος Max ακολουθείται μόνο από τον Leon Haslam (Suzuki), ο οποίος μέχρι εκείνη την ώρα είναι ο μοναδικός οδηγός που έχει κάποιες θεωρητικές πιθανότητες για τον τίτλο. Πιθανότητες βέβαια που εξανεμίζονται στον αγώνα της Imola, όπου ο Max κατακτά τον τίτλο.

Ο Max Biaggi είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής στα SBK. Είναι ο πρώτος Ιταλός που επιτυγχάνει αυτό το στόχο και είναι ο πέμπτος παγκόσμιος τίτλος του, 13 χρόνια μετά τον τελευταίο του τίτλο στην κατηγορία των 250cc. Αυτό είναι ένα ακόμη ρεκόρ για έναν αναβάτη που έχει γράψει ιστορία στους αγώνες μοτοσυκλέτας.

Το “κακό” 2011 και το ανταποδοτικό 2012

Το 2011 ήταν μια χρονιά με ανάμεικτα συναισθήματα και για τον Max Biaggi αλλά και για την Aprilia. Με ακόμα και μόνο 2 νίκες σε Aragon και Brno, όλα έδειχναν πως θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο χάρη στις πολλές δεύτερες θέσεις. Όλα όμως άλλαξαν όταν έσπασε το αριστερό του πόδι στη Γερμανία, με αποτέλεσμα να χάσει τους επόμενους 2 γύρους σε Imola και Magny Cours. Τελικά. το πρωτάθλημα του 2011 τον βρήκε στην 3η θέση με 303 βαθμούς.
Και μετά ήρθε το 2012 για να φέρει τα πάνω κάτω.

Σημείωσε 5 νίκες που δεν τις λες και πάρα πολλές αλλά εξίσου «χάλια» τα πήγαν και οι ανταγωνιστές για τον τίτλο αναβάτες. Σε ένα «δραματικό» μέχρι τον τελευταίο αγώνα στης σεζόν όλα ήταν ακόμη ρευστά, με τους Biaggi, Sykes και Melandri να κυνηγούν τον πόντο στο Magny Cours. Αυτός που έμελλε όμως να πάρει τον τίτλο στο πρωτάθλημα του 2012 ήταν ο Max Biaggi. Ένα πρωτάθλημα το οποίο έδειξε αρχικά ότι θα ήταν ένας λόγος για να συνεχίσει το 2013 με την Aprilia αλλά κατέληξε τελικά ως ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο θα αποφάσιζε να κρεμάσει την αγωνιστική του περιβολή.

Βιογραφικό

Αγωνιστικές επιτυχίες

Φωτογραφίες Aprilia WSBK

Φωτογραφίες Ducati WSBK

Φωτογραφίες Suzuki WSBK

Φωτογραφίες Honda MotoGP

Φωτογραφίες Yamaha MotoGP