Του Τάκη Μανιάτη

Φωτογραφίες: Kingdom Creations

Έκπληξη με το καλημέρα

Κοιτάζω τις φωτογραφίες και τσαντίζομαι .Τσαντίζομαι και φωνάζω μόνος μου, γιατί οι φωτογραφίες είναι λες και πήγαινα με τσόπερ στο χωματόδρομο, ενώ με το Tiger 1200 Rally Pro, έκανα θαύματα. Είχαμε μία πολύ διασκεδαστική μέρα, κατά την οποία οδηγήσαμε σε ανοιχτούς χωματόδρομους, σε κλειστούς χωματόδρομους, σε ανηφοροκατηφόρες, σε σφιχτά off road κομμάτια, μία διαδρομή η οποία ξεκινούσε και κατέληγε ξανά, σε μία πίστα motocross. Σε μία ιδιωτική περιοχή η οποία χρησιμοποιείται από αναβάτες του Rally Dakar για προετοιμασία. Έτσι, οι βλέψεις της Triumph για την οδήγηση της νέας Tiger 1200 Rally Pro, ήταν κάτι περισσότερο από ξεκάθαρες.

Από βόλτα στον χωματόδρομο και στάσεις για να δούμε το τοπίο, μέχρι τέρμα γκάζι, με 150άρες στο κοντέρ (!! - δες screenshot!) στους δασικούς, ντριφτάροντας ελεγχόμενα με τον πίσω τροχό, με τις αναρτήσεις και το πλαίσιο να φροντίζουν για την σταθερότητα και την ασφάλεια. Με τον πλοηγό, ιδιοκτήτη της σχολής off road της Triumph στην Αγγλία, είχαμε ανοίξει από νωρίς τον δικό μας ρυθμό, οδηγώντας ξέφρενα συνεχώς, λες και παίζαμε με rally μονοκύλινδρες μοτοσυκλέτες, ρυθμισμένες και προσαρμοσμένες γι' αυτή τη χρήση. Παίζαμε με το γκάζι, κάναμε σούζες, μικρά αλματάκια, σπινάραμε και οι πέτρες έφευγαν προς κάθε κατεύθυνση - σκάβει άγρια αυτό το πράμα όταν ανοίγεις το γκάζι με τα Michelin Anakee Wild που φοράει στους ακτινωτούς τροχούς 21''/18''με tubeless ελαστικά ! - και είχαμε και τις ατυχίες μας, σπάζοντας μία κάμερα και τραυματίζοντας ελαφρώς τον ώμο από μία ιπτάμενη πέτρα. Το ''τέρας'' έχει τρομερή δύναμη, διαχειρίσιμη όμως όταν δεθείς μαζί του, και μάθεις να προσέχεις το γύρισμα του γκριπ. Στην χαρτογράφηση Rally Pro, το throttle response - η απόκριση στο άνοιγμα του γκαζιού, γίνεται πιο ήπια από την άσφαλτο, αλλά και πάλι, έχεις δυνατότητα αν θες να την ρυθμίσεις στο πιο ήπιο Rain. Ωστόσο, όταν μάθεις ότι η ροπάκλα περισσεύει στις χαμηλές στροφές, ανοίγεις το γκάζι πιο ομαλά, και όλα γίνονται καμβάς στον οποίο ζωγραφίζει ο πίσω τροχός. Τα 150 άλογα έρχονται με τρομερή αμεσότητα, και ο νέος κινητήρας του Tiger 1200, με τον στρόφαλο T-Plane, είναι τόσο ροπάτος και ελαστικός στις χαμηλές στροφές, που ουδεμία σχέση δεν έχει με τον προκάτοχο.

Γλυκιά και ομαλή συμπεριφορά

Αν στο προηγούμενο μοντέλο λέγαμε πως ο κινητήρας είναι γλυκός, αλλά με μακριές σχέσεις και απλωτή λειτουργία δρόμου, εδώ τον νιώθεις να τραβάει με το πρώτο άνοιγμα του γκαζιού, και να διαρκεί αιώνια. Συνεπώς, απαιτούνται εξαιρετικά ηλεκτρονικά βοηθήματα, και κυρίως, πολύ καλές αναρτήσεις και πλαίσιο, για να βάλουν την δύναμη στο έδαφος. Η ρύθμιση Rally Pro καταργεί το ABS και στους δύο τροχούς, σε αντίθεση με την Rally που το διατηρεί με μικρή δράση μπροστά, ενώ το Traction απενεργοποιείται και αυτό τελείως. Οπότε, έχεις να ασχοληθείς εσύ με όλα τα άλογα, που σαφώς και έρχονται με ηπιότερη απόδοση, σε σχέση με τον χάρτη Sport ή Road.

Το πλαίσιο είναι τελείως νέο, περιμετρικό με σωλήνες κυκλικής διατομής, στα χνάρια του 900, ενώ οι αναρτήσεις, αφορούν σε ένα 49άρι ανεστραμμένο μπροστινό της Showa, και ένα αμορτισέρ με μοχλισμό της ίδιας εταιρίας, με διαδρομές στα 220 χιλιοστά. Αμφότερες, ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες, ημιενεργητικές, που πρακτικά, σημαίνει ότι τα κάνουν όλα μόνες τους. Οι αναρτήσεις ρυθμίζουν ηλεκτρονικά ως προς την προφόρτιση των ελατηρίων, από Comfort σε Hard σε εννέα στάδια, με ενδιάμεσους ''σταθμούς'' σε Normal και Sport. Οι αποσβέσεις, προσαρμόζονται συνεχώς μόνες τους, οπότε ο αναβάτης δεν χρειάζεται να είναι γνώστης. Απλά οδηγάει, αφιερώνει τον χρόνο του στην οδήγηση και την απόλαυση, και τα υπόλοιπα, γίνονται αυτόματα. Ξεκινώντας την βόλτα στο χώμα με την Comfort ρύθμιση, θα έλεγα ότι είναι η καλύτερη για να πας βόλτα. Καθιστός, να χαζεύεις το τοπίο, να περνάς τις ανωμαλίες χωρίς να φτάνουν στην σέλα. Όμως, όταν σηκωθείς όρθιος και ανοίξεις το γκάζι, χάνεις την αίσθηση για το που πατάνε οι τροχοί, και ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη - η μοτοσυκλέτα έχει αδράνεια λόγω βάρους. Ανεβάζοντας την σκληρότητα πανεύκολα και εν κινήσει από το joystick του αριστερού διακόπτη, επέλεξα έπειτα από δοκιμές το sport, ώστε να κινούμαι σβέλτα. Η μοτοσυκλέτα άλλαξε, προσαρμόστηκε τελείως στην οδήγηση μου, έκοψε το περιττό βύθισμα και αυτό μου έδωσε την δυνατότητα να κινούμαι πολύ γρήγορα, διατηρώντας παράλληλα την άνεση που με κράτησε ξεκούραστο.

Η τέλεια στάση σώματος

Οδηγούσα όρθιος, σαν σε enduro μοτοσυκλέτα, με το νέο αλουμινένιο ρεζερβουάρ να μην ακουμπάει καθόλου στα πόδια μου, με το τιμόνι να βρίσκεται σε τέλεια θέση, και να μην χρειάζεται να ρυθμίσω κάτι - στο 900 π.χ., θα ήθελα αποστάτες, παρά το ότι το έφεραν αρκετά κοντά στον αναβάτη σε σχέση με το 800. Στο 1200, δεν ήθελα τίποτα! Λες και καλούπωσαν την θέση για μένα! Τα μαρσπιέ θηριώδη για μοτοσυκλέτα adventure παραγωγής, με σωστό πάτημα, το τιμόνι όσο πρέπει ανοιχτό και με καλές λαβές, μου έδιναν την στάση σώματος που ήθελα για να επιτεθώ. Να επιτεθώ; Με Triumph Tiger 1200 στο χώμα; Ναι! Μιλάμε ότι οδηγούσα σαν να έχω στα χέρια μου πολύ μικρότερου κυβισμού μοτοσυκλέτα, ρυθμισμένη στα μέτρα μου, χωρίς να καταλαβαίνω ούτε το μισό από το βάρος των 240 κιλών στη διαδρομή, ισιώνοντας τις λακκούβες σαν οδοστρωτήρας! Η σταθερότητα του συνδυασμού πλαισίου / αναρτήσεων, είναι υποδειγματική, και το βάρος φαινόταν μόνο στις αργές ταχύτητες, στην λάσπη, με το γκάζι λίγο ανοιχτό, ή κλειστό. Εκεί η αδράνεια υπερνικούσε, θυμίζοντας ότι είναι μία μοτοσυκλέτα 1200 κυβικών εκατοστών, αλλά όταν προσάρμοζα τον τρόπο οδήγησης και άνοιγα το γκάζι, όλα γίνονταν ευθεία. Οι αναρτήσεις λειτουργούσαν τέλεια, φροντίζοντας τόσο για την άνεση, αφού δεν καταλάβαινα τι υπήρχε κάτω, όσο και για την ασφάλεια, σε κάθε ταχύτητα. Δεν θα ξεχάσω ότι, σε οδήγηση τέρμα γκάζι, με τον πλοηγό, και αφού φτάσαμε κοντά στα 160χ.α.ω. στον χωματόδρομο, έπεσα σε νερολακκούβα με τριψήφιο νούμερο στο κοντέρ, και βγήκα αλώβητος - αν και λασπωμένος / βρεγμένος φουλ, με τις αναρτήσεις και τις διαδρομές των 220mm να συμπιέζονται στην έξοδο της λακκούβας, την μοτοσυκλέτα να τείνει να διπλώσει, και το stabilizater να την κρατάει στην πορεία της. Μιλάμε για εμπειρία η οδήγηση της στο χώμα, και τρέλα ταυτόχρονα! Αυτό ακριβώς είναι η νέα Tiger 1200, μία τρέλα, με την οποία κάνεις τρελά πράγματα στο χώμα, πράγματα που βάζουν τον ''Τίγρη'' και την Triumph ξεκάθαρα στην κορυφή της χωμάτινης οδήγησης της κατηγορίας, κάτι που με την παλιά Tiger, απλά θα φάνταζε ως ανέκδοτο.

Στροφή 180 μοιρών

Η παλιά, απλά πέρναγε από χωματόδρομο. Ήταν βαριά, με αργή συμπεριφορά, με αργό κινητήρα στις χαμηλές στροφές, με μακριές σχέσεις κιβωτίου, με άξονα που καταλάβαινες έστω και κάπως την λειτουργία του. Η νέα Tiger, έχει μόνο κοινό, το όνομα. Είναι ελαφρύτερη κατά 25 κιλά - 17 κιλά λιγότερα από τον ανταγωνισμό με άξονα αναφέρει η Triumph. Κατά τ' άλλα, ακόμη και ο άξονας, λειτουργεί τελείως διαφορετικά, πιο ομαλά και περνάει απαρατήρητος στην χρήση. Το νέο ψαλίδι με δύο σημεία έδρασης στην δεξιά πλευρά που λειτουργεί ως μοχλισμός, αποσβαίνει μέρος των ανωμαλιών, κι έτσι, η ανάρτηση λειτουργεί ανεξάρτητα υποβοηθούμενη. Δεν αισθάνεσαι κάτι κατά την οδήγηση, και έχεις επιπρόσθετα την μειωμένη συντήρηση - κάτι που ακόμη και στο χώμα, είναι υπέρ του αναβάτη και της μοτοσυκλέτας.  Στην περίπτωση μας, η φυσούνα που προστατεύει την έξοδο του άξονα από το κιβώτιο, σκίστηκε, δείχνοντας πως μάλλον δεν είχε υπολογιστεί τόσο ακραία χρήση, όπως αυτή που του κάναμε, όπου ο άξονας δούλευε στο άνω και κάτω άκρο της ανάρτησης πολύ συχνά. Το προστατευτικό καπάκι που βρίσκεται εκεί, προφανώς έβρισκε κάπου, ίσως από χτύπημα της μπότας, και έκανε τη ζημιά, χωρίς ωστόσο να μας περιορίσει οδηγικά, ούτε να εμφανίσει πρόβλημα λειτουργικό η μοτοσυκλέτα. Ενημερώσαμε, και προφανώς στα μοντέλα παραγωγής θα βελτιωθεί.

Και πως να μην δουλέψει υπερωρίες το ψαλίδι, αφού ο κινητήρας έχει τρομερή απόδοση στις χαμηλές στροφές, που σε κάνει να απορείς αν είναι σίγουρα τρικύλινδρος. Ντριφτάρεις απευθείας με το που ανοίξεις το γκάζι στο χώμα, η μοτοσυκλέτα τείνει να διπλώσει, αλλά παραμένει εκεί και συνεχίζεις να παίζεις με το γκάζι.

Αν είσαι έμπειρος, θα απολαύσεις το γύρισμα του δεξιού γκριπ, αν όχι, θα πρέπει να... αποκτήσεις εμπειρία, ή να προσέχεις! Οδηγώντας την έμαθα να δίνω όσο γκάζι θέλει για να ντριφτάρει, και έπειτα, έπαιζα σε κάθε έξοδο στροφής, διώχνοντας τον πίσω τροχό απλά με το γκάζι.

Ευκολία στην οδήγηση

Η ροπή και η διάρκεια στην απόδοση σου δίνουν την δυνατότητα να επιλέγεις μία σχέση και να οδηγάς σε αρκετά μεγάλου μήκους διαδρομές, χωρίς να ασχολείσαι με το μαλακό κιβώτιο ταχυτήτων. Με μία 3η, μπορείς να κινείσαι αργά, να ανοίγεις το γκάζι και να επιταχύνεις ομαλότατα, και να φτάνεις και τα... 160χ.α.ω αν χρειαστεί! Και με λίγο συμπλεκτάκι, ακόμη και με ένα δάκτυλο στην μανέτα του προοδευτικού σε λειτουργία συμπλέκτη, στις πολύ αργές διαδρομές, κινείσαι εύκολα, με άνεση, χωρίς κομπιάσματα ή μπουκώματα, λες και οδηγάς μονοκύλινδρη εντούρο! Το shifter στην αρχή με ενόχλησε - όπως συμβαίνει πάντα σε μοτοσυκλέτες που το διαθέτουν στο χώμα - αφού μόλις ακουμπούσα τον λεβιέ με την μπότα, κοβόταν η ανάφλεξη για λίγο, χωρίς όμως να προχωρήσω σε αλλαγή σχέσης. Κάτι που συνήθισα αμέσως μετά. Προσέξαμε πως, ο κινητήρας δεν ανέβασε ζέστη όσο και αν πιέσαμε στο χώμα, ούτε έφερε ζέστη στα πόδια. Βέβαια αξίζει να αναφερθεί ότι οδηγούσαμε με 15 βαθμούς θερμοκρασία, και θα έχουμε πλήρη άποψη όταν θα οδηγήσουμε στην Ελλάδα με 30+. Σε πρώτη φάση όμως, φαίνεται πως ο τρικύλινδρος απάγει σωστά την θερμότητα χωρίς να ενοχλεί.

Οι αναρτήσεις κατάφερναν πάντα να με κρατάνε ασφαλή, διατηρώντας την σταθερότητα τις μοτοσυκλέτας, κρατώντας μάλιστα ένα σωστό balance ανάμεσα τους, με την Tiger να παραμένει πάντα οριζόντια και τις αναρτήσεις να κρατούν τους τροχούς πάντα στο έδαφος.

Είναι μάλιστα οι καλύτερες ημιενεργητικές που έχω οδηγήσει στο χώμα, ανεβάζοντας τον πήχη της κατηγορίας ψηλά, μιας και συνδυάζουν άνεση και προοδευτικότητα με χαρακτηριστική ευκολία και άμεση ρύθμιση. Όμως, για τα προσωπικά μου γούστα, και για τελείως επιθετική οδήγηση, θα προτιμούσα ένα σκληρότερο ελατήριο πίσω. Τι συζητάω όμως, για αγωνιστικό στήσιμο σε μία μοτοσυκλέτα που καλείται να διασχίζει χωματόδρομους; Τόσο καλή είναι! Προσπαθώ να θυμηθώ, και μόνο με KTM 1290 Super Adventure R έχω πάει τόσο γρήγορα και διασκεδαστικά σε τέτοιου είδους διαδρομές, και μάλλον, όχι τόσο άνετα και εύκολα.

Προσαρμοστικότητα σε κάθε συνθήκη

Τα φρένα της είναι τρομερά, ο συνδυασμός Brembo Stylema με ακτινική τρόμπα της Magura ήταν ιδανικός για την χωμάτινη οδήγηση, όπου ένα δάκτυλο αρκούσε για να φρενάρει το θηρίο, και μάλιστα ακούραστα, χωρίς να χάσουν απόδοση ή να βράσουν, παρά την πολύ σκληρή χρήση. Γιατί, καλά τρέχεις και φορτώνεις χιλιόμετρα στο χώμα, αλλά η αδράνεια με τόσο βάρος και χιλιόμετρα, είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος. Και το Tiger, σταματάει πολύ καλά, με τους τροχούς να κάθονται στο έδαφος και να φρενάρουν λες και είσαι στην άσφαλτο! Ιδανικός συνδυασμός πλαισίου, αναρτήσεων και φρένων, με θέση οδήγησης που σε βάζει σωστά για να πιέσεις το τιμόνι και να συμβάλλεις στην μείωση της ταχύτητας και στην σταθερότητα που απαιτείται στο χώμα.

Η μοτοσυκλέτα είναι εξαιρετική, τι να λέμε. Οδηγάς μία μεγάλη adventure η οποία προσαρμόζεται σε κάθε χωματόδρομο με άνεση, με ευκολία, χωρίς να χρειάζεται κάποια αλλαγή, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις από την πλευρά σου. Μία μοτοσυκλέτα η οποία μπορεί να πάει αργά με άνεση και χωρίς απαιτήσεις από τον αναβάτη, αλλά και πάρα πολύ γρήγορα, χωρίς πάλι να απαιτεί παγκόσμιου επιπέδου αναβάτη στην σέλα της. Το σημαντικότερο; Δεν χρειάζεται κάτι, ούτε από εξοπλισμό, ούτε από αλλαγές επάνω της. Με άφησε άφωνο πραγματικά η οδήγηση της νέας Tiger 1200 Rally Pro στο χώμα, η οποία φωνάζει χώμα από μακριά, συνδυάζει με άριστο τρόπο την γνωστή κορυφαία ποιότητα της βρετανικής εταιρίας με την ''βρώμα'' του χώματος, συμβάλλοντας σε μία απολαυστική χωμάτινη μέρα. Πραγματικά, δεν θα το πιστεύαμε ότι πλέον κόντρα σε μία KTM 1290 Super Adventure R, μπορεί να βρίσκεται μία Triumph, κάνοντας μάλιστα τα ίδια ή σχεδόν τα ίδια πράγματα, ευκολότερα, απαιτώντας λιγότερα από τον αναβάτη. Να είναι καλά ο Ivan Cervantes και ο Ricky Carmichael που εξελίσσουν τις enduro και motocross και κόβουν καμιά βόλτα και με την Tiger!

Οδήγηση στην άσφαλτο

Έχει ο καιρός γυρίσματα λένε, και εμάς μας περίμενε η βροχή την δεύτερη μέρα, όπως ακριβώς την περιμέναμε κι εμείς. Για την ακρίβεια, ήμασταν αρκετά τυχεροί που η πρώτη μέρα που περιελάμβανε χωμάτινη οδήγηση πάνω στην Triumph Tiger 1200 Rally Pro ήταν ''στεγνή''. Τώρα, πάνω στην Explorer, φορώντας τα αδιάβροχα της Nordcode πάνω από τα cordura της Nordcode, Senegal, τα γάντια της Five E WP και τις μπότες Adventure της Forma, ήμασταν έτοιμοι να φάμε βροχή. Γιατί οι ουρανοί είχαν ανοίξει, και να ξεκινάς τη μέρα σου με βροχή, είναι ότι χειρότερο - ή ότι καλύτερο, μιας και προλαβαίνεις να προετοιμαστείς. Η Tiger Rally Pro Explorer με το μεγάλο αλουμινένιο 30λιτρο ρεζερβουάρ φαίνεται ογκώδης στο μπροστινό τμήμα, επιβλητική αλλά καλλίγραμμη. Όσο φουσκωμένη είναι στο μπροστινό τμήμα, αν την κοιτάς από μπροστά, τόσο μαζεμένη είναι όταν βρίσκεσαι στη σέλα της. Η αλήθεια είναι πως για να την ξεχωρίσεις από την απλή έκδοση, Rally Pro, πρέπει να την κοιτάξεις στο μπροστινό τμήμα του ρεζερβουάρ, να διακρίνεις τα προστατευτικά κάγκελα που διαθέτει, μιας και δεν επηρεάζει κάτι στην θέση οδήγησης. Και για την ακρίβεια, κοιτώντας την από όλες τις γωνίες, σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει μία BMW R 1250 GSA - είναι πολύ πιο μαζεμένη, διαθέτοντας μόνο την περίσσια χωρητικότητα, χωρίς να ενοχλεί, ούτε στο μάτι, ούτε στην πράξη. Η θέση οδήγησης, παραμένει ίδια, το αλουμινένιο ρεζερβουάρ λες και είναι σμιλεμένο στα πόδια σου που αποτέλεσαν το καλούπι, και δεν ενοχλεί καθόλου. Το τιμόνι βρίσκεται κοντά στον αναβάτη και κάθεσαι στην άνετη σέλα χωρίς να σηκώνεις τα χέρια για να το πιάσουν - έρχεται σε φυσική στάση κοντά σου. Η σέλα βρίσκεται στην ψηλή θέση της, στα 890 χιλιοστά, που αποτελούν και το ψηλότερο σημείο για την γκάμα των Tiger 1200, και μάλιστα, είναι το σημείο που μας ενοχλεί. Με την βροχή να πέφτει ραγδαία, την θέση οδήγησης ψηλά, τις αναρτήσεις ρυθμισμένες στο soft, και τα ελαστικά της Metzeler Karoo Street με τα οποία εξοπλίζεται το Rally Pro Explorer, ψάχναμε να βρούμε τι φταίει και δεν έχουμε την αίσθηση που θα θέλαμε.

Συνθήκες Ελλάδας

Ο γυαλιστερός βρεγμένος δρόμος μας βάζει στην διαδικασία δοκιμής πρόσφυσης με την αχτύπητη ελληνικής εφεύρεσης τεχνολογία ''με-το-πόδι-κάτω'', κάτι που αποδεικνύει πως οι δρόμοι της αρχικής διαδρομής, στην Albufeira, δεν διαφέρουν από της βρεγμένης Αθήνας, ούτε όμως και της Θεσσαλονίκης. Να και κάτι κοινό, που μας βοηθά να οδηγούμε με μέγιστη προσοχή, στρίβοντας όρθιοι, αφήνοντας την μοτοσυκλέτα να μας αποκαλύψει τις πτυχές της. Το μαλακό σύνολο λειτουργεί σωστά στο βρεγμένο οδόστρωμα, οι αναρτήσεις συμπιέζονται όσο χρειάζεται στις ανωμαλίες και παραδόξως, το κράτημα δεν είναι τραγικό. Δοκιμάζουμε τα φρένα για να δούμε τι ψάρια πιάνουν σε τόσο γλιστερό οδόστρωμα και διαπιστώνουμε ότι το ABS λειτουργεί εκπληκτικά, φρενάροντας την μοτοσυκλέτα ακόμη και με τέρμα πάτημα της μανέτας και του ποδόφρενου, χωρίς να καταλάβουμε καν την επίδραση του! Αληθινά εκπληκτική απόδοση, σε συνθήκες που κανονικά η ανάδραση σε μανέτα και ποδόφρενο θα έπρεπε να είναι συχνή και ενοχλητική. Ο συνδυασμός Brembo Stylema για εμπρός με ακτινική τρόμπα της Magura αποδεικνύεται πανίσχυρος και προοδευτικός στην αργή οδήγηση στην πόλη, και σίγουρα, ακίνδυνος για τα δεδομένα. Οι ημιενεργητικές αναρτήσεις της Showa αυτορυθμίζονται και το 49άρι μπροστινό εκμεταλλεύεται τα 220 χιλιοστά της διαδρομής - 20 παραπάνω από το GT, για να προσφέρει αυτή την απαλότητα που απαιτούν οι συνθήκες. Άνεση, ποιότητα κύλισης, ασφάλεια και ένας κινητήρας διαμάντι να λειτουργεί ομαλότατα στις χαμηλές στροφές, με την ροπή να έρχεται ομαλά στο άνοιγμα του γκαζιού και το πίσω μέρος να παραμένει σταθερό στην βροχή, αλλά και στις γλιστερές λευκές λωρίδες. Με ενεργοποιημένη την ρύθμιση Rain στην νέα TFT οθόνη 7 ιντσών, ανοίγω το γκάζι και νιώθω την μοτοσυκλέτα να γαντζώνει στο έδαφος και να επιταχύνει γραμμικά. Προσπαθώ να την γλιστρήσω να δω πως θα αντιδράσει, αλλά δεν αντιδρά, και απλά επιταχύνει. Προσπαθώ να την φρενάρω, και απλά φρενάρει, χωρίς να μου δίνει αίσθηση γλιστρήματος. Όμως, οι αναρτήσεις παραείναι μαλακές για το στυλ μου, και αρχίζω να ''παίζω'' με το κουμπί του αριστερού διακόπτη που αυξάνει την προφόρτιση, και σταδιακά περνάω από το Normal στο sport. Έχω ακόμη τρεις μπάρες, στο σύνολο των 9, αλλά η μοτοσυκλέτα ''σφίγγει'' όσο χρειάζομαι για να νιώθω περισσότερη εμπιστοσύνη στους τροχούς και παράλληλα να έχω καβάτζα άλλες τρεις μπάρες για πιο σκληρή χρήση. Τα ελαστικά δεν μου εμπνέουν εμπιστοσύνη στο βρεγμένο και δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν αν δεν είχα στην διάθεση μου το πρόγραμμα Rain, το κορυφαίο Cornering ABS, το Cornering Traction Control και τις ημιενεργητικές αναρτήσεις που συμβάλλουν στην ασφάλεια μου κατά την οδήγηση.

Ανέσεις και sport συμπεριφορά

Η θερμαινόμενη σέλα φροντίζει για την ωραία αίσθηση μέσα στην βροχή, και μαζί με τα θερμαινόμενα γκριπ, φροντίζουν να κρατούν το σώμα σε σωστή θερμοκρασία παρά τα ακραία για την ημέρα καιρικά φαινόμενα.

Ο καιρός φτιάχνει, η πορτογαλική ύπαιθρος μας ανοίγεται και μαζί της κι εμείς, ανοίγουμε το γκάζι. Το 1200 που κρατούσαν τα ηλεκτρονικά μέσα στην πόλη και στη βροχή, αρχίζει να δείχνει τα δόντια του, και μετά το πρώτο διάλλειμα, αποφασίζουμε να αλλάξουμε θέση στην σέλα. Επιλέγουμε την χαμηλή θέση ρύθμισης η οποία επιτυγχάνεται πανεύκολα, όταν την πάρεις στο χέρι, και αλλάξεις θέση στις δύο βάσεις που κουμπώνει, μπροστά και πίσω. Στα 875 χιλιοστά, κάθεσαι πιο μέσα στην μοτοσυκλέτα, το κέντρο βάρους κατεβαίνει, η μοτοσυκλέτα αλλάζει πιο εύκολα κατεύθυνση και οι χειρισμοί γίνονται με λιγότερη δύναμη. Μεγάλη διαφορά θα έλεγα, και μάλιστα, θα έλεγα ότι για άσφαλτο και τουρισμό, είναι η ιδανική ρύθμιση για τα 180εκατοστά μου. Η άνεση της σέλας είναι παροιμιώδης, και θυμίζει έντονα την σέλα του BMW R 1200GS Adventure, μαλακιά και φαρδιά, σαν να έχει ελατήρια στο εσωτερικό της. Δεν κουράζει καθόλου όσο και να οδηγείς, είναι άνετη και προσφέρει στήριξη, ιδανική για τουρισμό και πολλά χιλιόμετρα σε μία μέρα.

Τα μαρσπιέ είναι χαμηλά τοποθετημένα ούτως ή άλλως, και η χαμηλή θέση οδήγησης δεν επηρεάζει αρνητικά την γωνία των ποδιών, τα οποία παραμένουν ακούραστα. Έχοντας τα ελαστικά παρεμβάσματα στα μαρσπιέ, νιώθουμε κάποιους υψίσυχνους κραδασμούς στο πέρασμα από τις 6.000σ.α.λ. και αυτό είναι όλο. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο, μιας και ο τρικύλινδρος είναι βελούδινος σε λειτουργία.

Ανεβάζοντας ρυθμό, ο άξονας μετάδοσης συνεχίζει να κρύβει την ύπαρξη του, μιας και η λειτουργία του είναι υποδειγματική. Τόσο στις αργές ταχύτητες μέσα στην πόλη, όσο και τώρα, στην επαρχία, μεταδίδει την δύναμη στον πίσω τροχό με σταθερότητα και ηρεμία, χωρίς μηχανικούς θορύβους ή έστω ενδείξεις κουμπάματος / ξεκουμπώματος των γραναζιών. Μοναδική αίσθηση, σίγουρα ιδανική για μεγάλες αποστάσεις λόγω της σχεδόν μηδενικής συντήρησης που απαιτεί.

Βόλτα, χαλαρότητα, απόλαυση!

Επιταχύνουμε και αρχίζουμε το κυνηγητό με τους υπόλοιπους αναβάτες, και καθώς αρχίζουμε να ερχόμαστε κοντά, έρχονται και οι ειδοποιήσεις στους καθρέπτες, με τις πορτοκαλί ενδείξεις. Το σύστημα radar που εξελίχθηκε σε συνεργασία με την Continental και βρίσκεται στο πίσω τμήμα της μοτοσυκλέτας, ονομάζεται Triumph Blind Spot Radar, και ανιχνεύει κάθε εισερχόμενο όχημα στην περιοχή του Tiger. Έτσι, ξέρεις πότε βρίσκεται κάποιος πίσω σου σε τυφλή γωνία, και μπορείς να προσαρμοστείς ανάλογα ή να προσέχεις. Έχουμε δει ανάλογο σύστημα στην κατηγορία και στις Ducati Multistrada V4 και KTM 1290 Super Adventure S, αλλά στην περίπτωση της Triumph, το συναντάμε μόνο στις εκδόσεις Explorer. Η διαφορά εδώ, είναι πως εκτός της ένδειξης στον καθρέπτη, σχετικά με την ύπαρξη αναβάτη στο πίσω τμήμα, το σύστημα ειδοποιεί και αν υπάρχει όχημα, κατά την στιγμή αλλαγής λωρίδας. Αυτό, ονομάζεται Lane Change Assist. Έτσι, μπορείς να νιώσεις σίγουρος ότι ελέγχεις το πίσω τμήμα της μοτοσυκλέτας, κάτι που στην πράξη, μας άρεσε πάρα πολύ.

Από την αργή κίνηση μέσα στην πόλη, στην χαλαρή βόλτα στην εξοχή, και έπειτα στις γρήγορες κλειστές στροφές της επαρχίας, η Tiger 1200 Rally Pro Explorer προσαρμοζόταν με άνεση και έφτανε στο σημείο να ακουμπάει τα μαρσπιέ της στην άσφαλτο. Ο μπροστινός τροχός 21'' συνέβαλε στην αλλαγή κατεύθυνσης, αλλά σίγουρα είναι ένα σημείο που περιορίζει το πλάγιασμα, αν και στην περίπτωση της εξαιρετικής ασφάλτου που συναντήσαμε αργότερα, δεν αποτέλεσε πρόβλημα. Ωστόσο, έχοντας τέτοια προστασία, τέτοια άνεση και ασφάλεια, τα χιλιόμετρα με τον τρικύλινδρο του Explorer, ανεβαίνουν εύκολα πάνω από τα 180, οπότε εκεί αρχίζουν και τίθονται ερωτήματα σχετικά με το αν θες να έχεις 21 ιντσών μπροστινό τροχό, ή αν ένας 19άρης, θα ταίριαζε καλύτερα στην τουριστική χρήση που ουσιαστικά καλείται να κάνει μία μοτοσυκλέτα με 30 λίτρων ρεζερβουάρ.

Ναι, είναι κάτι που θα σκεφτόμασταν, ακόμη και αν επιλέγαμε την Rally Pro Explorer για τουριστική χρήση, μιας και πιστεύουμε ότι θα ταίριαζε καλύτερα στον χαρακτήρα της. Ούτως ή άλλως, ο αναβάτης που θα επιλέξει μία τέτοια μοτοσυκλέτα με μεγάλο ρεζερβουάρ, δεν θα κινηθεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό σε χωματόδρομους, αλλά και αν το κάνει, ο ακτινωτός 19άρης θα τα καταφέρει μια χαρά. Και θα έχεις και αυξημένες επιλογές ελαστικών, αλλά και περισσότερο πέλμα στην άσφαλτο. Ο 18άρης με το 150άρι ελαστικό, σίγουρα συμβάλει στην αλλαγή κατεύθυνσης, ενώ για την χρήση που καλείται να κάνει ο συνδυασμός των τροχών, είναι εξαιρετική επιλογή.

Ωστόσο, κρατώντας το γκάζι σταθερά, νιώθεις το shifter να αλλάζει με "τουριστική" ταχύτητα τις σχέσεις, σαν να τις άλλαζες με συμπλέκτη, με το μαλακό κιβώτιο να δέχεται θετικά τις αλλαγές, και τον μεγάλο τρικύλινδρο να ωθεί την μοτοσυκλέτα με άνεση. Δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά. Απλά ανοίγεις το γκάζι, και η μοτοσυκλέτα κινείται, ταξιδεύει, τρέχει, ξεσπάει, δείχνοντας τον χαρακτήρα της αναλόγως στροφών λειτουργίας.

Ανεβάζει τον πήχη των adventure ψηλά

Αυτός ο τρικύλινδρος, με τον T-Plane στρόφαλο, αποδίδει τα 150 άλογα του με τέτοια γραμμικότητα και ευκολία που κάνει τους δικύλινδρους και τους τετρακύλινδρους να τον χαλβαδιάζουν.

Και η αλήθεια είναι πως, μετά από δύο μέρες οδήγησης σε 100% χώμα και 100% άσφαλτο, έχεις να κρίνεις μία μοτοσυκλέτα μεγάλων διαστάσεων και απαιτήσεων, που κατάφερε τα πάντα στο 100%, χωρίς να διεκδικεί 100% των απαιτήσεων από τον αναβάτη. Τι χαρά!

Με τέτοιο εξοπλισμό που αποτελείται εκτός των προαναφερόμενων, και από Adaptive Cornering Lights (τα οποία δεν δοκιμάσαμε αφού δεν οδηγήσαμε βράδυ), το εξαιρετικό Hill Hold που ανεβάζει ελαφρώς τις στροφές κατά την εκκίνηση και κρατάει την μοτοσυκλέτα σταθερή στην ανηφόρα, το πανεύκολα ρυθμιζόμενο Cruise Control, το χρηστικότατο Keyless System, την χρηστικότατη οθόνη TFT 7'' με όλα τα riding modes, τον προστατευτικό εξοπλισμό που διατίθεται ως standard (ποδιά αλουμινίου, προστατευτικά κάγκελα για κινητήρα και ρεζεβρουάρ, πλαστικές προστατευτικές χούφτες τιμονιού, κ.α., ψάχνεις να βρεις τι λείπει. Ένα πριζάκι USB σε αντικατάσταση ή συμπλήρωση του mini 12V που βρίσκεται στο αριστερό μέρος του fering, και ένα προστατευτικό για τον μηχανισμό ρύθμισης της πίσω ανάρτησης που βρίσκεται εκτεθειμένος στο αριστερό άκρο του υποπλαισίου!

Η Triumph επανήλθε στην μεγάλη κατηγορία, δείχνοντας την ίδια σοβαρότητα και εξέλιξη με την οποία επενδύει σε κάθε κυβισμό, διεκδικώντας δάφνες από εδραιωμένες μοτοσυκλέτες τόσο σε άσφαλτο, όσο και σε χώμα. Και το τελευταίο, είναι η έκπληξη! Με δύο πληρέστατες εκδόσεις στις Rally Pro και Rally Explorer, η νέα Tiger 1200 μπαίνει δυναμικά και ανεβάζει τον πήχη ψηλά στις μοτοσυκλέτες τουρισμού κάθε εδάφους, με τιμές που αντιπροσωπεύουν την ποιότητα στην κατασκευή και την απόλαυση στην οδήγηση.

Αναλυτική τεχνική ανάλυση 

Εξοπλισμός αναβάτη

Κράνος Airoh Commander, jacket Nordcode Senegal, παντελόνι Nordcode Senegal, μπότες Forma Adventure, γάντια Five X-Rider από MOTOMARKET