Κατάγομαι από τον Βυθό του Δήμου Βοΐου και ο Δημήτρης από την Λάβδα του Δήμου Γρεβενών και την Πανάρετη του Δήμου Βοΐου, χωριά που έχουν τις ρίζες τους βαθιά μέσα στο βουνό και στη μνήμη. Από εκεί ξεκινήσαμε κι εμείς. Με σεβασμό στους τόπους μας, στην παράδοση και στους ανθρώπους τους, ονειρευτήκαμε μια διαδρομή όχι μόνο σωματική, αλλά και ψυχική.

Συνεργαστήκαμε με το Γεωπάρκο Γρεβενών – Κοζάνης, ενταγμένο στον Χάρτη Παγκόσμιων Γεωπάρκων της UNESCO, όπου ενημερωθήκαμε για την ιδιαιτερότητα και την σπουδαιότητα της περιοχής, καθώς και για τη σύνδεση των διαδρομών των «Κυρατζήδων Μονοπάτια» με τις γεωδιαδρομές του. Μάθαμε για την ξεχωριστή της γεωκληρονομιά και πως αυτή συνδέεται με τον πολιτισμό, το περιβάλλον, την ιστορία και τον γεωτουρισμό. Μέσα από αυτή τη συνεργασία, νιώσαμε ότι συνδέουμε τις διαδρομές μας όχι μόνο με δρόμους, αλλά και με την ίδια τη γη, με τα πετρώματα, τα ποτάμια και τις σιωπές των βουνών, πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον και προστατεύοντας τα φυσικά οικοσυστήματα.

Η διαδρομή μας οδήγησε σε τόπους ζωντανούς και αυθεντικούς: στον Πεντάλοφο, στη Σαμαρίνα, στο Δοτσικό, πάνω από τα γεφύρια της Πορτίτσας και του Αζίζ Αγά, ανάμεσα σε πέτρινα μονοπάτια και δάση που μύριζαν παλιά Ελλάδα. Γευτήκαμε τα ξακουστά μανιτάρια της περιοχής, χορέψαμε με ανθρώπους που μας υποδέχτηκαν σαν οικογένεια, τραγουδήσαμε κάτω από τα άστρα, και πάνω απ’ όλα, μοιραστήκαμε στιγμές που δεν αγοράζονται.

Η ανταπόκριση ήταν απρόσμενη και συγκινητική. Μηχανές ήρθαν από κάθε γωνιά της χώρας, όχι για τη φασαρία, αλλά για τη σιωπή των βουνών, για τη συντροφικότητα και για την αλήθεια της στιγμής. Για εμάς, να είσαι Κυρατζής δεν σημαίνει απλώς να ταξιδεύεις με μηχανή, σημαίνει να ταξιδεύεις με την ψυχή, να μοιράζεσαι, να σέβεσαι, να ακούς. Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσο, το ταξίδι όμως είναι μέσα μας. Δεν πάμε απλώς κάπου. Πάμε προς κάτι που χρειαζόμαστε, προς την επαφή, την ελευθερία, και την επιστροφή.

Οι τοπικές κοινωνίες μας υποδέχτηκαν με ζεστασιά που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Άνθρωποι που μας άνοιξαν τα σπίτια τους, τα τραπέζια τους και τις καρδιές τους. Δεν νιώσαμε ξένοι ούτε στιγμή. Νιώσαμε ότι επιστρέφουμε σε κάτι γνώριμο και αληθινό.

Το μέλλον μας βρίσκει με σχέδια, με ορμή, αλλά και με τρυφερότητα για όσα ζήσαμε. Θέλουμε κάθε νέα διαδρομή να γίνεται γέφυρα, από τη μηχανή στην καρδιά, από τη φύση στην ανθρώπινη επαφή.

Το μήνυμά μας είναι απλό και αληθινό: βγείτε στον δρόμο, όχι για να φύγετε, αλλά για να επιστρέψετε. Γίνετε κι εσείς Κυρατζήδες της ζωής σας. Οι διαδρομές δεν τελειώνουν ποτέ όταν ξεκινούν από την καρδιά.