Ο Carlo Pernat, ο μάνατζερ που απουσίαζε από την Ταϊλάνδη, τον τόπο διεξαγωγής του πρώτου GP της σεζόν MotoGP 2025 για λόγους υγείας, δεν παρέλειψε να δώσει μια αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα Il Secolo XIX, όπου όχι μόνο εστίασε στις σύγχρονες ειδήσεις, αλλά επέστρεψε και στις πιο σημαντικές και οδυνηρές στιγμές για αυτόν. Μια εξ αυτών ήταν το ατύχημα στη Sepang στις 23 Οκτωβρίου 2011 που στοίχησε τη ζωή στο Marco Simoncelli.

«Μου λείπει το χαμόγελό του. Όταν πέθανε, έζησα για δύο μήνες στο σπίτι του, με τους γονείς του. Δεν το είπα ποτέ σε κανέναν, αλλά ήθελα να σταματήσω όπως και ο πατέρας του, Paolo. Σώσαμε ο ένας τον άλλον και συνεχίσαμε εγώ με τη δουλειά και εκείνος με την ομάδα του. Σε έξι χρόνια δημιουργήσαμε ένα ίδρυμα που σήμερα εισπράττει δύο εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Τον αποκαλούσαν «Il Patacca» (ψεύτικο) γιατί ήταν αγνός, φίλος με όλους, ειδικά με τον Valentino που ωστόσο, δεν ήρθε ποτέ να επισκεφτεί την οικογένειά του για τους δύο μήνες. Η ανάμνηση των συνεπειών εκείνης της τρομερής ημέρας της Μαλαισίας στο MotoGP είχε τον ίδιο συναισθηματικό αντίκτυπο με τον θάνατο του Ayrton Senna στη Formula 1 το 1994 και κατά τη γνώμη μου την κουβαλάει ακόμα μαζί του».

Βλέπουμε λοιπόν πως πίσω από όλη τη λάμψη και την αδρεναλίνη του MotoGP, υπάρχουν και στιγμές που δεν ξεπερνιώνται ποτέ.