Ο Γάλλος έφτασε με θόρυβο στη μεγάλη κατηγορία, από την αρχή έδειξε πολύ δυνατά στοιχεία και πήρε ηχηρά αποτελέσματα με τη Yamaha M1 της Tech3 πέρυσι, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο στόχαστρο της ΚΤΜ για την εργοστασιακή της ομάδα.
Η ιστορία ως τώρα, ωστόσο, δε δικαίωσε τη συνεργασία αυτή, καθώς ο Zarco αυτή τη στιγμή είναι 18ος στην κατάταξη με 7 βαθμούς σε 4 αγώνες και καλύτερο αποτέλεσμα μια 13η θέση στο GP του Τέξας (Circuit of the Americas, ή COTA).
Δεν είναι μόνο το ότι βρίσκεται μονίμως στη σκιά του ομόσταυλού του, Pol Espargaro, ο οποίος λάμπει πολύ δυνατότερα και έχει χαρίσει στην ΚΤΜ το μοναδικό της ως τώρα βάθρο, αλλά πρωτίστως ότι κοσμεί τον πάτο της κατάταξης, πίσω από μια σειρά δορυφορικών αναβατών που θεωρητικά έχουν υποδεέστερες μοτοσυκλέτες από αυτόν. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως ο Stefan Bradl, αναβάτης εξέλιξης της Honda και όχι κανονικός συμμετέχων στο πρωτάθλημα, έχει μόλις έναν βαθμό λιγότερο μετά από δύο wild card συμμετοχές με "πειραματικά" RCV που δοκιμάζουν εξαρτήματα για τους εργοστασιακούς αναβάτες.
Δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που περνά μια δύσκολη περίοδο - ρωτήστε τον έτερο εργοστασιακό Andrea Innone της Aprilia που βρίσκεται 20ός με έναν βαθμό λιγότερο από τον Zarco, ή ακόμη και τον Jorge Lorenzo που ακόμη μοιάζει με ξεκούρδιστος κομπάρσος πάνω στο RCV της Repsol Honda. Φαίνεται όμως πως υπάρχει ψωμί πίσω από την ιστορία του Γάλλου.
Ακούστε τι είπε γι' αυτόν ο πρόεδρος της ΚΤΜ, Stefan Pierer, μετά τον τελευταίο αγώνα στη Jerrez, σε συνέντευξή του.
"Η απόδοση του Johann είναι απλά απαράδεκτη. Έχει θέματα, αλλά είναι ψυχολογικά ζητήματα, δικά του. Πρόσφατα χώρισε με τον ατζέντη που είχε μια ζωή (Laurent Fellon), τον άνθρωπο που τον έφερε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Οι άνθρωποι που τον περιτριγυρίζουν τώρα δημιουργούν περισσότερες επιπλοκές από ο,τιδήποτε άλλο.
"Σε αυτό το επίπεδο αγώνων το τελευταίο βήμα είναι πάντα ψυχολογικό. Έπειτα, πρέπει να αποδεχτεί πως η μοτοσυκλέτα μας δεν είναι Yamaha, δεν έχει κινητήρα τετρακύλινδρο σε σειρά.
"Εγώ προσωπικά θα τον πιέσω μέχρι να αποδώσει στο επίπεδο που ταιριάζει με τους στόχους μας, αυτό είναι σίγουρο.
"Εκτιμώ πως οι προσδοκίες μας στο MotoGP θα επιτευχθούν στον τρίτο μας χρόνο, πάντως η πρόοδός μας είναι μεγαλύτερη από αυτό που δείχνει η βαθμολογία.
"Όπως είπα, η απογοήτευση είναι ο Zarco, δεν το έχει. Από την άλλη, είμαι πολύ χαρούμενος με τον Oliveira."
Αυτά δεν είναι απλώς παχιά λόγια, καθώς στις 30 Απριλίου έγινε γνωστό πως η ΚΤΜ επέκτεινε το συμβόλαιο του Πορτογάλου Miguel Oliveira, αναβάτη της Tech 3, για άλλον έναν χρόνο.
Τα δε πυρά του Pierer δεν περιορίστηκαν στον Zarco, αλλά στράφηκαν και κατά της ομάδας της ΚΤΜ στη Moto2:
"Είμαι έξαλλος με το σχέδιό μας στη Moto2. Εννοώ την εξέλιξη της μοτοσυκλέτας, όχι στους αναβάτες, καθώς έχουμε τον Brad Binder, τον καλύτερο της κατηγορίας του. Στο Le Mans θα δούμε ένα βήμα προόδου όσον αφορά στο υλικό μας."
Για να επιστρέψουμε στον Zarco, παρά τα πολύ σκληρά λόγια του Pierer, έχει ήδη γίνει μια κίνηση που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα για τον αναβάτη. Συγκεκριμένα, εδώ και λίγες μέρες ο Γάλλος έχει στο πλάι του τον έμπειρο Jean-Michel Bayle (στην επόμενη φωτό) ως προσωπικό προπονητή. Η επίσημη ανακοίνωση ήρθε από τα χείλη του Pit Beirer, Διευθυντή Motorsport της ΚΤΜ.
Ο πρώην αστέρας του παγκοσμίου ΜΧ, με θητεία και στα δίχρονα 500 GP, είναι συμπατριώτης με τον Zarco, γεγονός που αναμφίβολα θα βοηθήσει, ενώ βασική του δουλειά είναι να τον στηρίξει στο ψυχολογικό κομμάτι.
"Μίλησα μαζί του τον χειμώνα κατά την off season, αλλά δεν ήμουν έτοιμος," δήλωσε σχετικά ο Zarco. "Ξαναμιλήσαμε μαζί λίγο πριν τον αγώνα της Jerez και τελικά ο Pit (Beirer) το ανακοίνωσε πριν από μένα! Είναι ένας άνθρωπος με άφθονη εμπειρία που μπορεί να με υποστηρίξει, ειδικά αφότου διέκοψα τη συνεργασία μου με τον πρώην μάνατζερ και προπονητή μου.
"Το βασικό είναι να ελέγξω το στρες στη διάρκεια ενός Grand Prix. Οι προηγούμενοι αγώνες σε Αργεντινή και ΗΠΑ ήταν περίπλοκοι, διότι αυτό το συναίσθημα με έριξε αρκετά. Στο Jerez ήμουν κάπως καλύτερα, ίσως και επειδή εκ του μακρόθεν είχα επικοινωνία μαζί του.
"Έτσι το να 'ελέγξω το τέρας' με τη βοήθεια ενός παλιότερου αναβάτη με καλές συμβουλές είναι το είδος της υποστήριξης που χρειάζομαι. Είναι ένα δύσκολο σχέδιο και είμαι σχεδόν υπεύθυνος για να το φτάσω στη κορυφή. Πρέπει να ελέγξω πολλές λεπτομέρειες. Ίσως αυτός να είναι ο τύπος που θα με βοηθήσει να συμπεριφερθώ ως αρχηγός."
Όπως και να έχει η κατάσταση με τον Zarco, η γλώσσα του Pierer φαντάζει υπερβολικά σκληρή. Δεν το λέμε επειδή βλέπουμε τα νούμερα του Γάλλου διαφορετικά, αλλά επειδή αυτή η ρητορική μοιάζει προσβλητική και αντιπαραγωγική. Αν δηλαδή βλέπεις πως έχει θέμα στρες, θα το καταπολεμήσεις προσθέτοντας ακόμη περισσότερο; Λέγοντας δημοσίως πως ο Zarco δεν το 'χει;
Ο Γάλλος είναι δις παγκόσμιος πρωταθλητής Moto2 (2015 και 2016), όλο και κάτι θα γνωρίζει από πίεση. Μπορεί τώρα να βρίσκεται στο καναβάτσο, αλλά για να σηκωθεί από εκεί θέλει στήριξη, θέλει κινήσεις όπως η πρόσληψη του Bayle, όχι δημόσιο κράξιμο. Αν αύριο φύγει ο Zarco και πάει σε μια άλλη ομάδα κι αρχίσει να διακρίνεται ξανά, τότε ποιος θα πρέπει να καταπιεί τα λόγια του;
Αυτή η ιστορία θα μπορούσε στο τέλος να γυρίσει μπούμερανγκ στην ΚΤΜ. O Pierer τα λέει για να τ' ακούσει ο Zarco, αλλά μαζί με αυτόν τα ακούει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, μεταξύ αυτών και οι μάνατζερ και οι αναβάτες που αύριο θα απασχολήσουν δυνητικά την ΚΤΜ. Και οι χορηγοί, βεβαίως-βεβαίως.
Ακόμη χειρότερα, ο ισχυρός άνδρας της Αυστριακής εταιρείας αφήνει κάποια ενοχλητικά υπονοούμενα, όταν λ.χ. λέει πως ο αναβάτης πρέπει να καταλάβει ότι δεν καβαλά Yamaha. Αφενός αφήνει να υπονοηθεί πως το θέμα έχει απασχολήσει την ομάδα σε κάποιο επίπεδο, αλλά τι περιμένει να κερδίσει κάνοντας ο ίδιος συγκρίσεις με τον ανταγωνισμό; Δεν ακούγεται και πολύ σοφή η κίνησή του. Ας του τα έλεγε κατ' ιδίαν στην τελική.
Αν μη τι άλλο, ο Pierer θα πρέπει να θυμάται την εποχή που η Ducati ασεβώς έστελνε τον Marco Melandri στον ψυχίατρο για εξέταση όταν αυτός τους έλεγε ότι η μοτοσυκλέτα του δεν πάει. Όταν μετά αποδείχτηκε πως το μονοκόκ πλαίσιο δε δούλευε στα GP, έχοντας στην πορεία κάψει κόσμο και κοσμάκη, μεταξύ αυτών και τον Valentino Rossi, ήταν πια αργά. Και ουδείς από το Ιταλικό εργοστάσιο έχει αναγνωρίσει δημοσίως τον Rossi και τον Jeremy Burgess (τότε αρχιμηχανικός του) που επέμεναν πως πρέπει να αλλάξουν σε αλουμινένιο δύο δοκών για να δουν άσπρη μέρα - κάτι που τελικά έκαναν, αλλά το καρπώθηκαν όταν ο Ιταλός είχε πια επιστρέψει στη ζεστή αγκαλιά της Yamaha.
Αυτού του είδους τα παραδείγματα είναι διδακτικότατα για την εξέλιξη του αθλήματος και ο κύριος Pierer με την τεράστια εμπειρία του θα έπρεπε να τα λαμβάνει πιο σοβαρά υπόψη του. Όπως θα έπρεπε να είχε κάνει και η Ducati που φαίνεται πως δεν έμαθε, τουλάχιστον κρίνοντας από το περσινό ξεμπρόστασμα που την κέρασε στο τέλος ο Jorge Lorenzo.
