.
Κατηγορία ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου 2016 13:16

Συνέντευξη: Yuri Barrigan - Στο ManxGP με Supermoto!

 

O πρώτος αναβάτης που πήρε συμμετοχή και τερμάτισε!

 

Επιμέλεια: Κ. Γκαζής
Φωτογραφίες: Mark Falconer Fotos
 
Ο Yuri Barrigan είναι ο πρώτος αναβάτης που τόλμησε να συμμετάσχει στο ManxGP με Supermotard, το 2015, τερματίζοντας μάλιστα με αξιοπρεπή μέση ωριαία στην κατηγορία Newcomers C. Του μιλήσαμε μέσω διαδικτύου, και τον ρωτήσαμε λεπτομέρειες για τον άθλο του.
 
Το Manx GP, ο γνωστός μας αγώνας στο θρυλικό νησί, στον οποίο είχαμε και την πρώτη ελληνική συμμετοχή με τον Ανδρέα Ψυχογυιό, είναι ένα από τα πιο γνωστά event Road Racing στον κόσμο. Στην ίδια διαδρομή που πραγματοποιείται -σε άλλες ημερομηνίες- το Isle of Man TT, οι αγωνιζόμενοι δοκιμάζουν τα όρια τους, οδηγώντας στο όριο σε κλειστούς δημόσιους δρόμους. Εκεί, το 2015 είχαμε μια μοναδική συμμετοχή, με τον Yuri Barrigan να είναι ο πρώτος αναβάτης που έτρεξε, και τερμάτισε στο ManxGP με Supermoto.
 
Ginger Hall
 
Μπορεί να σημείωσε τον τελευταίο χρόνο, όμως αυτό δεν είχε καμία σημασία. Σημασία είχε ο άθλος της συμμετοχής και του τερματισμού με μια μονοκύλινδρη Supermoto μοτοσυκλέτα, η οποία υπολειπόταν φοβερά σε δύναμη και δυνατότητες στην διαδρομή του νησιού, απέναντι στις street μοτοσυκλέτες. Μας έκανε τέτοια εντύπωση, βλέποντας τον Yuri σκυφτό πίσω από μία υποτυπώδη ζελατίνα, καβάλα στη Supermotard μοσοσυκλέτα του, που τον αναζητήσαμε στο διαδίκτυο, για να του πάρουμε συνέντευξη. Ας δούμε τι μας είπε.
 
Bikeit: Yuri, πες μας λίγα πράγματα για σένα. Που μεγάλωσες και πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τη μοτοσυκλέτα.
 
Yuri Barrigan: Είμαι 43 χρονών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Santa Cruz, της Καλιφόρνια. Ξεκίνησα να οδηγώ μοτοσυκλέτα στα 15 μου, ενώ αγωνίστηκα για πρώτη φορά σε αγώνα Motocross το 1990, καβάλα σε ένα Honda CR500! Ο πρώτος μου αγώνας σε άσφαλτο ήταν το 1994.
 
Μίλησε μας για την εμπειρία σου στο ManxGP. Πώς κατέληξες να τρέχεις στον αγώνα με μια Supermotard μοτοσυκλέτα;
 
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Το 2011 αγόρασα ένα Yamaha WR450. Με αυτό αποφάσισα να συμμετάσχω σε αγώνες της τοπικής διοργανώτριας αγώνων μοτοσυκλέτας, την American Federation of Motorcyclists (AFM), στις κατηγορίες Formula Singles και 250 Superbike.
 
iom2
 
Το 2012 συμμετείχα ξανά σε όλους τους γύρους του πρωταθλήματος, και οι τερματισμοί είχαν αρχίσει να μαζεύονται. Εκείνη τη χρονική στιγμή παρατήρησα πως υπήρχε μια κατηγορία στο ManxGP για μονοκύλινδρες τετράχρονες μοτοσυκλέτες... αλλά κανείς δεν συμμετείχε σε αυτή.
 
Λίγο αργότερα, το Νοέμβριο του 2013 σε ένα track day στη Laguna Seca γνώρισα έναν αναβάτη που αγωνιζόταν τόσο στο ManxGP, όσο και στο Classic TT για τα προηγούμενα 4 χρόνια. Εκείνος με συμβούλευσε στον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσα να προχωρήσω, και στο σχέδιο που έπρεπε να καταστρώσω. Έτσι ξεκίνησα την έρευνα, για να διαπιστώσω τι χρειάζομαι για να συμμετάσχω. Τερματισμούς σε αγώνες, αγωνιστικές λισάνς, προετοιμασία μοτοσυκλέτας, κλπ.
 
Πώς έπεισες τους διοργανωτές να σε δεχτούν, όταν κανείς δεν είχε συμμετάσχει στον αγώνα με SM πριν από σένα;
 
Αγόρασα ένα μεταχειρισμένο Yamaha YZ450 του 2008 και ξεκίνησα να αγωνίζομαι και να εξελίσσω τα 2 450, με το ManxGP στο μυαλό. Αγωνίστηκα στη σεζόν του 2014 με καλά αποτελέσματα. Και όλο αυτό τον καιρό, παρακολουθούσα να δω αν κάποιος θα έφερνε μοτοσυκλέτα Supermotard στο Isle of Man. Το ManxGP του 2014 ήρθε κι έφυγε, και κανείς δεν προσπάθησε να κάνει κάτι τέτοιο. Έτσι, κάπου εκεί αποφάσισα να κάνω την αίτηση μου. Έστειλα την αίτηση, και κατόπιν επικοινώνησα με τη διοργάνωση, ενημερώνοντας τους για τα σχέδια μου. Εκείνοι απάντησαν μέσω email, εξηγώντας μου πως αν κατάφερνα να πιάσω τον χρόνο πρόκρισης, και η ACU συμφωνούσε να μου παράσχει μια λισάνς (Mountain course License) για τον αγώνα, δεν θα με εμπόδιζαν από το να συμμετάσχω. Παρόλα αυτά, η διοργάνωση του ManxGP με πληροφόρησε πως κατά τη γνώμη τους θα ήταν ένα μνημειώδες κατόρθωμα για μένα να καταφέρω να πιάσω τον χρόνο πρόκρισης με μια μονοκύλινδρη μοτοσυκλέτα. Η δική τους αίσθηση ήταν πως θα ξόδευα άδικα τον χρόνο, τα λεφτά και την ενέργεια μου, για να έρθω στο νησί όπου και δεν θα κατάφερνα να προκριθώ...
 
Αυτή ήταν και η απόλυτη ενθάρρυνση για μένα.
 
Τι καλύτερη πρόκληση από αυτό; Μηδενικές πιθανότητες επιτυχίας. Κανείς δεν μπορεί να το κάνει. Αδύνατο.
 
Που πρέπει να βάλω την υπογραφή μου;
 
Δεν είχα καμία αμφιβολία πως θα μπορούσα να τα καταφέρω. Ήξερα πως οι μοτοσυκλέτες μου δεν θα ήταν ανταγωνιστικές -λόγω έλλειψης τελικής ταχύτητας- στο βαθμό που να μπορούσα να ελπίζω για μια θέση στο βάθρο.
 
iom bikes
 
Πήγα εκεί για να αποδείξω πως μπορούσα να το κάνω. Πως μπορούσε να γίνει. Πως μπορούσα να προκριθώ και να τερματίσω στον αγώνα. Τίποτα παραπάνω. Παράλληλα, έπρεπε να κρατήσω τα πάντα μυστικά, γιατί κανείς δεν θα με πίστευε, πως μπορούσα να το κάνω. Αν το είχα μοιραστεί με άλλους, θα με είχαν αποθαρρύνει απαριθμώντας ένα εκατομμύριο λόγους για τους οποίους δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω.
 
Έτσι, συνέχισα τις προετοιμασίες μου σιωπηλά. Στο τέλος το είπα στη μητέρα και στον πατέρα μου, οι οποίοι στάθηκαν δίπλα μου, προσφέροντας μου όλη τους την υποστήριξη, όμως γνώριζαν κι εκείνοι το ρίσκο, και τη δυσκολία του εγχειρήματος, καθώς είναι οπαδοί του TT.
 
Δώσε μας μια εικόνα από τον αγώνα. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου από τη διαδρομή; Τι χρειάστηκε για να προκριθείς;
 
Ο αγώνας ήταν πραγματικά δίχως εκπλήξεις.
 
Το μεγάλο δράμα παίχτηκε στα προκριματικά. Πολλή βροχή. Πολλές νύχτες δοκιμαστικών ακυρώθηκαν, κι έτσι η ευκαιρία να μάθω τη διαδρομή χάθηκε. Δεν την έμαθα ποτέ. Κατάφερα να κάνω ένα γύρο αναγνώρισης! ΕΝΑ! Έπειτα, δύο μέρες αργότερα, έκανα έναν ακόμη γύρο, όπου και έκανα χρόνο 27:34. Έπρεπε να περιμένω μια ακόμη μέρα για να κάνω τον τρίτο μου γύρο.
 
manxgps
 
Το οδόστρωμα ήταν βρεγμένο κατά τόπους, και ήξερα πως ίσως να μην είχα άλλη ευκαιρία για να προκριθώ. Τα έδωσα όλα στον τρίτο μου γύρο στη διαδρομή, και έγραψα χρόνο 26:27. Το όριο ήταν το 27:00. Κι έτσι, έμαθα χαρούμενος πως πήρα την πρόκριση. Χαρούμενος όμως δεν ήμουν για το γεγονός πως ρίσκαρα τόσο πολύ, για να μάθω στα γρήγορα τη διαδρομή, και να πετύχω χρόνο πρόκρισης. Έπρεπε να μάθω μεμιάς 200+ στροφές! Είχα φέρει μαζί μου 2 μοτοσυκλέτες. Στα επόμενα δοκιμαστικά έκανα ένα 4ο κι ένα 5ο γύρο, γυρίζοντας ταχύτερα -26:14. Κι έτσι κατάφερα να κάνω γύρους προκριματικών και με τις 2 μοτοσυκλέτες, οπότε το συναίσθημα ήταν καλό. Και οι 2 ήταν σεταρισμένες περίπου το ίδιο.
 
Τι θυμάσαι πιο έντονα από την προσπάθεια σου;
 
Αυτό που έχω να θυμάμαι είναι το μεγάλο άγχος που είχα σε όλη την προσπάθεια μου, άγχος που παρέμεινε μαζί μου μέχρι που πέρασα τη γραμμή του τερματισμού. Ένιωθα πως πίεζα τις μοτοσυκλέτες τόσο σκληρά, που θα μπορούσαν να εκραγούν ανά πάσα στιγμή, και αυτό με ανησυχούσε, το να έχω έρθει τόσο κοντά στο στόχο μου και να μην τερματίσω λόγω μηχανικής βλάβης θα ήταν για μένα καταστροφικό.
 
pit stop
 
Ποια ήταν η αντιμετώπιση των άλλων αγωνιζομένων απέναντι σου;
 
Οι άνθρωποι στο Manx με δέχτηκαν σχεδόν όλοι. Παρόλα αυτά υπήρχαν ορισμένοι που πίστευαν πως η επιλογή των μοτοσυκλετών μου δεν ήταν εκείνη για την οποία είχε σχεδιαστεί ο αγώνας, κι έτσι δεν ήταν σωστή. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω την αρνητική ενέργεια ως καύσιμο που θα μου έδινε ώθηση για να πετύχω, και να αποδείξω πως μπορούσε να γίνει, πως μπορούσα να το κάνω. Ήταν εξαντλητικό.
 
Πώς ένιωσες όταν τερμάτισες, και ποια ήταν τα σχόλια των άλλων;
 
Κατά την απονομή, η διοργάνωση του αγώνα μου έδωσε συγχαρητήρια. Μου είπαν πως τους είχα αποδείξει πως είχαν άδικο στην εκτίμηση των δυνατοτήτων της Supermoto μοτοσυκλέτας μου. Από την πλευρά μου, θέλω να πιστεύω πως δεν ήταν μόνο η μοτοσυκλέτα που με έφερε στον τερματισμό, αλλά ρόλο έπαιξαν τόσο η προετοιμασία μου για τον αγώνα, και το πόσο σοβαρά και επίπονα σκέφτηκα και σχεδίασα και την παραμικρή λεπτομέρεια.
 
IOM7
 
Θα ήθελα να πω σε οποιονδήποτε θέλει να είναι ο 2ος αναβάτης που θα τρέξει το ΙΟΜ με Supermoto, πως θα πρέπει να προσεγγίσουν τη συμμετοχή τους με μεγάλη σοβαρότητα, όπως έκανα κι εγώ, αν όχι... ακόμα πιο σοβαρά από μένα. Τέλος, είμαι σίγουρος πως στο ταξίδι μου, λίγη τύχη αποτέλεσε μέρος της επιτυχίας μου.
 
Σκέφτεσαι να επιστρέψεις στο ManxGP;
 
Προετοιμάζω την επιστροφή μου το 2016, αυτή τη φορά καβάλα σε ένα Kawasaki ZZR400. Θα κάνω αίτηση και πάλι για την κατηγορία Lightweight. Αυτή τη φορά, αν καταφέρω να προκριθώ, θα ήθελα για το 2016 να τερματίσω ψηλά στην κατάταξη, με έναν καλό χρόνο.
 
Ποιοι σε βοήθησαν στην προσπάθεια σου;
 
Η Faultline Motorsports, η FTWco Racing και η Heroic Racing Apperal. Τους ευχαριστώ όλους!

Ακολουθήστε το BIKEIT.GR στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα
Κώστας Γκαζής

Σπούδασε δημοσιογραφία και ΜΜΕ στο Farnborough College of Technology, και κατόπιν σκηνοθεσία και σενάριο για κινηματογράφο στο Westminster University στο Λονδίνο. Συντάκτης μοτοσικλέτας και ATV σε περιοδικά / ένθετα / τηλεόραση για τα προηγούμενα 20 χρόνια. Ξεκίνησε το 1999 από το περιοδικό "ΜΟΤΟ", και στη συνέχεια πέρασε ως συντάκτης από τα περιοδικά "0300", "2 Τροχοί", "MotoXtreme" και "Moto-Τρίτη" -στο τελευταίο διευθυντής σύνταξης τα τελευταία χρόνια.

Στην τηλεόραση δούλεψε ως συντάκτης / παρουσιαστής στην εκπομπή "TRACTION", από το 2003-2009, ενώ ήταν παρουσιαστής στην εκπομπή ποδηλάτου "2 Πετάλια Δρόμος" για την ΕΤ3, από το Σεπτέμβριο του 2011 έως τον Δεκέμβριο του 2012.

Ήταν υπεύθυνος για την ύλη μοτοσυκλέτας του ένθετου Turbo Derby κατά τη διάρκεια 2008-2009.
Συμμετείχε ως αγωνιζόμενος ATV σε χώμα και άσφαλτο, στους ελληνικούς αγώνες, για 2 χρόνια.
Κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό διηγήματος νέων συγγραφέων «Hotel Internet» των εκδόσεων Πατάκη, με «το αγαπημένο σου ξόρκι», το οποίο εκδόθηκε στο συλλογικό έργο «Χαμένοι στο Διαδίκτυο» (ISBN: 9789601631103).

Κώστας Γκαζής Γράφτηκε από τον
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 23 Μαϊος 2016 13:27

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΕΠΙΛΟΓΕΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΡΟΧΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ
  • twitter
  • facebook icon
  • instagram
  • youtube
  • Google News icon