Γκολ από τα αποδυτήρια. Σε κάθε συζήτηση για custom, το τέλος έρχεται με την αναφορά του ονόματος Harley Davidson. Όσο και καλύτερη ή πιο προηγμένη να είναι μια custom κάποιας άλλης εταιρείας, απλά δεν έχει το όνομα. Με τον ίδιο τρόπο, κάθε συζήτηση για ευρωπαϊκό retro, τελειώνει όταν αναφέρεται το όνομα Triumph. Και η Bonnevile T 100 Black, απλά το επιβεβαιώνει.

Bonnie

Οι κατασκευαστές μοτοσυκλετών καλύπτουν πλέον οποιαδήποτε ανάγκη ή επιθυμία μας.
Οτιδήποτε σχήμα, μέγεθος ή επίδοση και αν επιθυμεί κάποιος, σίγουρα θα βρει ένα ή περισσότερα μοντέλα παραγωγής, που να καλύπτουν την επιθυμία του.
Και οι συζητήσεις φουντώνουν στις μοτοπαρέες. Όσα μοντέλα υπάρχουν, άλλες τόσες είναι και οι γνώμες για το “καλό” ή το “καλύτερο” της κατηγορίας.
Βέβαια, όση κι αν είναι η προσφερόμενη ποικιλία , όποιος κι αν είναι ο ανταγωνισμός, σε κάποιες κατηγορίες μοτοσυκλετών η συζήτηση τελειώνει όταν πέσει κάποιο «βαρύ χαρτί» στο τραπέζι της συζήτησης. Ειδικά σε μοτοσυκλέτες που το σχήμα τους παραπέμπει στο παρελθόν, πάντα υπάρχει η εταιρεία που έχει συνδέσει το όνομά της με την κατηγορία.

Οι θρυλικές μοτοσυκλέτες επιβάλλονται απλά και μόνο με την ιστορία τους και τους συνειρμούς της ιστορίας τους. Μην ξεχνάς ότι την πρώτη μηχανοκίνητη έκφραση του Rock ‘n’ Roll, τη βρίσκεις στο κομμάτι της νεολαίας που καβάλησε και έζησε πάνω σε αυτές τις μοτοσυκλέτες. Ο Gene Vincent, ο Chuck Berry και η μουσική τους που άλλαξε τον τότε κόσμο και εξέφρασε μια γενιά που δεν είχε τίποτα να χάσει, έγιναν το soundtrack της ζωής των Rockers, μαζί με τον ήχο από τις εξατμίσεις των Café-racers. Η κουλτούρα της κόντρας που γνωρίσαμε τόσο καθυστερημένα στην Ελλάδα πάνω σε τετρακύλινδρες ιαπωνικές μοτοσυκλέτες, στην Αγγλία του ‘60 άνθιζε μέσα από τα Ton-up clubs, μέσα και έξω από το Ace Café και το Busy Bee, αλλά κυρίως πάνω στην ιστορική πλέον γέφυρα του Chelsea. Το πιο γρήγορο μοτέρ τότε ήταν αυτό των Bonneville. Και ο πιο γρήγορος συνδυασμός της εποχής, ήταν μοτέρ Bonneville σε πλαίσιο Norton Featherbed. Οπότε, μάλλον θα ήταν παράλογο να μην εκμεταλλευτεί εμπορικά στις μέρες μας η Triumph ένα τόσο βαρύ όνομα. Και πράγματι, οι Bonneville σταμάτησαν να παράγονται, μόνο κατά τη δωδεκαετία 1988-2000. Ακόμα και με την εταιρία κλειστή, κατασκευαζόντουσαν είτε από την ένωση των εργατών της, που κράτησε ανοικτό το Meriden μέχρι το 1983, είτε αμέσως μετά, από τον Les Harris, με ειδική άδεια από τον ιδιοκτήτη John Bloor, πριν ακόμα αυτός παρουσιάσει τα νέα μοντέλα του, το 1990.

Στο πεζοδρόμιο

Η μοτοσυκλέτα που πήρε το όνομά της το 1959 από τον τόπο επίτευξης των μεγαλύτερων ρεκόρ ταχύτητας στην Αμερική, είναι η Βρετανική μοτοσυκλέτα με τις υψηλότερες πωλήσεις όλων των εποχών, και ταυτόχρονα, ένα παγκόσμιο σύμβολο για τη βιομηχανία μοτοσυκλετών.
Το πλήρες όνομα της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας είναι Triumph Bonneville T 100 Black. Σε αντίθεση με τη διχρωμία όλων των υπόλοιπων T100, αυτή είναι κατάμαυρη. Μαύρες φυσούνες στο μαύρο πιρούνι, κατάμαυρος κινητήρας, μαύρη χειρολαβή του συνεπιβάτη, μαύροι τροχοί, μαύρο τιμόνι... όλα μαύρα όπως καταλαβαίνεται, ας μην συνεχίσω. Τα διακριτικά Τ 100, σημαίνουν επίσης ότι διαθέτει τροχούς με ακτίνες και 19ρη τροχό εμπρός, όπως κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι έτσι κι αλλιώς μια Boneville.

Δε θεωρώ ότι μια μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας θα έπρεπε να κάνει τέτοιες παραχωρήσεις στην εμφάνιση για το πιο γρήγορο turn-in του 17ρη τροχού που βλέπουμε στις απλές Bonneville, γιατί απλά αυτό θα ενδιέφερε μόνο σε πολύ πιο σπορ χρήση από αυτήν που προορίζεται. Τη μοτοσυκλέτα αυτή θα την δεις ακουμπισμένη σε πλάγιο σταντ. Δεν υπάρχει κεντρικό, αλλά υπάρχουν οι βάσεις και διατίθεται ως αξεσουάρ. Το τεπόζιτο διαθέτει εκείνα τα πανέμορφα λάστιχα για να το σφίγγεις με τα γόνατά σου και τάπα βιδωτή και αφαιρούμενη, που όμως δεν κλειδώνει. Υπάρχει σαν αξεσουάρ τάπα με κλειδαριά, την οποία είχε η μοτοσυκλέτα της δοκιμής. Μιλώντας για κλειδαριές, η μοτοσυκλέτα διαθέτει διαφορετική κλειδαριά τιμονιού από την κεντρική, η οποία βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του προβολέα. Οπότε ήδη το μπρελόκ σου έχει 2 κλειδιά, πριν αποκτήσεις και το τρίτο, της κλειδωτής τάπας καυσίμου.

Νοσταλγία και τεχνολογία

Κοιτώντας παντού, ανακαλύπτεις την πλήρη απουσία πλαστικού, την αίσθηση της ποιότητας που αναδύεται από το μέταλλο σε βαμμένη ή χρωμιωμένη μορφή, και την αφοσίωση στο styling του “τότε”.
Καπιτονέ τεράστια σέλα, χρωμιωμένοι σιγαστήρες σε ανοξείδωτους λαιμούς, ακτίνες, ακόμα και οι κάσες του κινητήρα είναι φτιαγμένες ώστε να δείχνουν σα να υπάρχει ξεχωριστό κιβώτιο ταχυτήτων και πρωτεύουσα μετάδοση με αλυσίδα. Απίθανη λεπτομέρεια τα μαρσπιέ του οδηγού, που έχουν φαρδύ και “πολύ” λάστιχο, μέσα από το οποίο ξεπροβάλει η μπίλια για το ξύσιμο σε μεγάλες κλίσεις της μοτοσυκλέτας. Και φυσικά γράφουν Triumph πάνω τους.

Κερασάκι στην τούρτα, ο ψεκασμός που ορκίζεσαι ότι είναι καρμπυρατέρ. Και σα να μην έφτανε αυτό, έχει ΚΑΙ τις εξωτερικές ρυθμίσεις των καρμπυρατέρ. Χειροκίνητο τσοκ και ρύθμιση του ρελαντί με χορταστικό ρυθμιστή, που μπορείς να τον πιάσεις ακόμη και με γάντια.
Τα νοσταλγικά όργανα (ταχύμετρο-στροφόμετρο) με μαύρο φόντο και λευκά ψηφία , περιέχουν τη μόνη non-60s οπτική πινελιά που θα συναντήσεις στη μοτοσυκλέτα: Digital οθόνη. Σε αποζημιώνει με τις ενδείξεις της. Ολικός χιλιομετρητής, δύο μερικοί χιλιομετρητές και ρολόι. Η ένδειξη αλλάζει από το ένα mode στο άλλο με το πάτημα ενός μαύρου λαστιχένιου κουμπιού. Δισκόφρενα εμπρός και πίσω, χρωμιομένος προβολέας και δύο αμορτισέρ με ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίων, ολοκληρώνουν την εικόνα.

Βόλτα

Καβαλάς τη χαμηλή σέλα και πιάνεις το τιμόνι που έχει το σωστό πλάτος. Απλά θέλει να το περιστρέψεις λίγο πιο πίσω στις ρυθμιζόμενες βάσεις του για να είναι απόλυτα σωστό. Επιπλέον, δεν έχει αντίβαρα, μόνο όμορφες αλουμινένιες τάπες, κάτι που μειώνει το πλάτος του. Τα μαρσπιέ φέρνουν τα πόδια σου σε φυσιολογικές γωνίες, ίσως ένα κλικ πιο μπροστά από ότι περιμένεις. Ο συνεπιβάτης νοιώθει το ίδιο άνετα, με αρκετός μήκος σέλας να του αναλογεί και τα μαρσπιέ τοποθετούν τα πόδια σε ξεκούραστη θέση. Η μίζα γυρίζει αρκετά γρήγορα το μοτέρ και σύντομα νιώθεις τους κραδασμούς του δικύλινδρου και ακούς τον πολύ χαμηλό ήχο της εξάτμισης στο ρελαντί. Ήδη αρχίζεις και σκέφτεσαι την πρώτη επέμβαση που θα κάνεις: Πιο ελεύθερους σιγαστήρες. Με ένα ελαφρύ κλικ έχεις επιλέξει ταχύτητα και ξεκινάς με ελάχιστες στροφές. Δε χρειάζονται περισσότερες. Ο κινητήρας σε κερδίζει αμέσως. Του δίνεις τις εντολές σου και αυτός εκτελεί με ακρίβεια, με μοναδική γλυκύτητα και τον ψεκασμό να λειτουργεί άψογα, με ζεστό ή κρύο κινητήρα. Η επιλογή ταχυτήτων είναι επίσης εξαιρετικά ακριβής, με μικρές διαδρομές και ο συμπλέκτης έχει φυσιολογική σκληρότητα.

Οι αναρτήσεις έχουν σωστή απόσβεση εμπρός και πίσω και τα αμορτισέρ μπορούν να ρυθμιστούν στο τέρμα μαλακό αν κινείσαι σόλο, ή με ένα κλικ στην προφόρτιση, να μεταφέρεις και επιβάτη ή να οδηγήσεις λίγο πιο γρήγορα. Το πιρούνι δεν κάνει τίποτα παράξενο. Δεν τερματίζει, έχει φυσιολογική σκληρότητα και στέκεται στο ύψος του, όπως κι αν χειρίζεσαι το εμπρός φρένο.
Στα άνοιξε-κλείσε του γκαζιού με πρώτη σχέση στο κιβώτιο, μπορεί να παρατηρήσεις έναν ελάχιστο τζόγο της μετάδοσης από το κλείσιμο του γκαζιού στο άνοιγμα.
Λεπτομέρεια. Κατά τα άλλα, πλήρης πολιτισμός στη λειτουργία, κραδασμοί που εξαφανίζονται ήδη από τις 1.500 στροφές ανά λεπτό και φρένα που σε κρατούν ασφαλή, ειδικά το εξαιρετικό μπροστινό. Επιβραδύνεις όσο ακριβώς επιλέγεις, μέσω της ρυθμιζόμενης μανέτας. Ούτε δαγκώματα, ούτε αρπάγματα, αλλά ούτε και ξύλινη αίσθηση. Δύναμη, φυσιολογική προοδευτικότητα και λάστιχα της Bridgestone με ανέλπιστη πρόσφυση για τις διαστάσεις τους.

Πιο γρήγορα

Μόλις ανοίξει λίγο ο δρόμος και φύγεις από το σταμάτα-ξεκίνα-βλαστήμα της πόλης, συνειδητοποιείς το λόγο ύπαρξης της δικύλινδρης κυρίας. Το πίσω φρένο είναι λίγο πιο δυνατό από ότι έπρεπε και θα μπλοκάρει αν φοράς μπότες και σου λείψει η αίσθηση από το δεξί πόδι. Με χαμηλότερο μποτάκι, τα πράγματα είναι πιο αναμενόμενα και το μπλοκάρισμα θα χρειαστεί να το επιδιώξεις. Τέλος, το τιμόνι κόβει πολύ και οι ελιγμοί ανάμεσα στα αυτοκίνητα γίνονται με άνεση, το δε χαμηλό ύψος της σέλας δίνει έναν ακόμα λόγο αίσθησης σιγουριάς και ελαχιστοποιεί την αίσθηση βάρους. Το μοτέρ των 865cc έχει από όλα: Ελαστικότητα, ροπή και δύναμη (68 ίπποι πλέον) κορυφαίες για την κατηγορία. Τα παραπάνω κυβικά από το συναγωνισμό δεν κρύβονται στην επιτάχυνση, όπου ο συνδυασμός της ιπποδύναμης, του εξαιρετικά ακριβούς κιβωτίου ταχυτήτων αλλά και της μακριάς πρώτης (πάνω από 75 χ.α.ω.), αφήνουν πίσω τους ανταγωνιστές. Το στρίψιμο της Bonneville επίσης, είναι απόλυτα ουδέτερο.

Ο 19ης τροχός εμπρός, μαζί με τις χορταστικές 28 μοίρες της κάστερ, δίνουν χαρακτηριστική σταθερότητα στο σύνολο. Είτε σε ανοιχτές στροφές με τριψήφια νούμερα είτε σε ευθείες μέχρι την τελική της ταχύτητα (ελάχιστα πριν τα 200), η μοτοσυκλέτα θα παραμείνει ακλόνητη, χωρίς όμως να δίνει την εντύπωση νωθρότητας στις αλλαγές κατεύθυνσης. Τα λάστιχα είναι μια θετική έκπληξη και μπορείς μετά από ένα σύντομο ζέσταμα να αρχίσεις να ξύνεις τις μπίλιες των μαρσπιέ στην άσφαλτο. Για τα φρένα, είπαμε. Έχουν τη δύναμη που θα σε σταματήσει, αλλά δε θα σε τρομάξουν. Όπως θα περίμενες, εκτός αν προέρχεσαι από supersport μοτοσυκλέτα, οπότε μάλλον θα σου φανούν υπερβολικά γραμμικά.

Αν έπρεπε να περιγράψω τη γενική συμπεριφορά της με μια λέξη, αυτή θα ήταν “καλόβολη”. Δεν είναι ούτε νευρική, ούτε ψηλόβαρη, ούτε πολύ σκληρή, ούτε πολύ μαλακή. Απλά κάνει τη δουλειά της όπως θα έπρεπε και δίνει σε σένα το ρόλο του αρχηγού. Εσύ αποφασίζεις πως θέλεις να κινηθείς, όχι αυτή. Η συμπεριφορά της δε θα σε κάνει να κινηθείς πιο γρήγορα από έναν αναβάτη μιας σπορ μοτοσυκλέτας, από την άλλη πλευρά όμως δε θα σε αγχώσει, δε θα σε τσιτώσει και δε θα σε κουράσει.

Black is good

Η κυρία της δοκιμής μας, δικαιώνει με τον καλύτερο τρόπο την ιστορία της. Θα μπορούσε να είναι απότομη, με παραξενιές, σκληρή ή αναξιόπιστη, και πάλι μόνο με το όνομά της θα “καθάριζε”. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Θα κινηθεί γρήγορα αν εσύ αγχωθείς ή τσιτώσεις και θα σου δώσει να καταλάβει τα όριά της, που βρίσκονται αρκετά ψηλά, με ευγένεια. Αν δε, πας και λίγο πιο μακριά, πάλι δε θα σε εμποδίσει η μοτοσυκλέτα. Με 200 χιλιόμετρα αυτονομίας και μια άνετη σέλα, θα σου κάνει τη ζωή όσο εύκολη μπορεί να γίνει πάνω σε μια γυμνή μοτοσυκλέτα. Και βέβαια στα αξεσουάρ περιλαμβάνονται και ζελατίνες και βαλίτσες αν τα ταξίδια γίνουν συχνά...

Μέσα σε πάνω από 40 χρόνια εξέλιξης, το όνομα Bonneville φοριέται πλέον σε μια μοτοσυκλέτα που ηγείται της κατηγορίας με τον κινητήρα της, το φινίρισμά της, τη γενική αίσθηση ποιότητας που αναδύεται από κάθε βίδα και πόντο μετάλλου αλλά και την πολυχρηστικότητα στη συμπεριφορά της. Θα χωθείς στην πόλη και θα ομορφύνει τις καθημερινές σου μετακινήσεις ΧΩΡΙΣ να τις δυσκολέψει. Θα πας βόλτα δικάβαλος και το έτερο ήμισυ θα σε αγαπάει το ίδιο μετά το τέλος της βόλτας. Θα ταξιδέψεις όπως με κάθε γυμνή μοτοσυκλέτα. Θα κάνεις μαζί της διακοπές και δε θα βρει κάτω στο πρώτο χαλίκι, ούτε θα αρχίσει να τρίζει. Θα πας χωρίς λόγο πολλές φορές εκεί που την άφησες, όχι για να την καβαλήσεις, απλά και μόνο για να τη δεις, επειδή σου έλειψε. Και τελικά θα δικαιώσει την επιλογή σου, παραμένοντας η μοτοσυκλέτα ΣΟΥ για κάθε σου μέρα.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Κατασκευαστής	Triumph Motorcycles Ltd
Μοντέλο	Bonneville T 100 Black
Αντιπρόσωπος	ΗΛΙΟΦΙΛ Α.Ε.
Τιμή βασικής έκδοσης	9.690 euro
Τιμή έκδοσης δοκιμής	9.752 euro
Εγγύηση	2 χρόνια
Κινητήρας
Τύπος	Τετράχρονος, δικύλινδρος εν σειρά, 2 εκκεντροφόροι επικεφαλής, 4 βαλβίδες / κύλινδρο, αερόψυκτος
Κυβισμός (κ.εκ.)	865
Διάμετρος x Διαδρομή (χιλ)	90 x 68
Συμπίεση (:1)	9,2
Τροφοδοσία	Ηλεκτρονικά ελεγχόμενος ψεκασμός πολλαπλών σημείων
Σύστημα εξαγωγής	2 σε 2 με καταλύτη
Λίπανση	υγρό κάρτερ, αντλία λαδιού
Εκκίνηση	Μίζα
Συμπλέκτης	Υγρός πολύδισκος μηχανικός
Μετάδοση	5 σχέσεων με αλυσίδα
Πρωτεύουσα μετάδοση	31/54
1η σχέση	2,730
2η σχέση	1,950
3η σχέση	1,550
4η σχέση	1,290
5η σχέση	1,070
Τελική μετάδοση	18/43
Πλαίσιο
Τύπος	Ατσάλι υψηλής αντοχής
Κάστερ (°)	28
Ίχνος (mm)	110
Μεταξόνιο (mm)	1.500
Ύψος (mm)	1100 χωρίς καθρέφτες
Ύψος σέλας (mm)	775
Μήκος (mm)	2230
Πλάτος (mm)	840
Βάρος (kg)	225 με υγρά
Ρεζερβουάρ/ Ρεζέρβα (lt)	16
Αναρτήσεις
Μπροστά	Συμβατικό μπροστινό σύστημα 41mm, διαδρομή 120mm/  καμία ρύθμιση
Πίσω	Διπλό αμορτισέρ χωρίς μοχλισμό, διαδρομή τροχού 106mm / Ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου
Ελαστικά
Μπροστά	100/90-19
Πίσω	130/80-17
Φρένα
Μπροστά	Δίσκος διαμέτρου 310mm με  δαγκάνα δύο εμβόλων
Πίσω	Δίσκος διαμέτρου 255mm με  δαγκάνα δύο εμβόλων
Εξοπλισμός
	Αναλογικό ταχύμετρο και στροφόμετρο, ολικός και 2 μερικοί χιλιομετρητές, ώρα, φώτα, φλας, πίεση λαδιού, διαγνωστικό ψεκασμού
Επιδόσεις
Ισχύς εργοστασίου (ίπποι/σαλ)	68/7.500
Ροπή εργοστασίου (Nm/σαλ)	6,78kg/ 5.800

Φωτογραφίες οδήγησης

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Στατικές φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•