Του Απόστολου Μιστιλόγλου

Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης

Royal Enfield Guerrilla 450 Τιμή: Από 5.490 ευρώ

Για όσους αρέσκονται στην "σημειολογία" – όπως ο υποφαινόμενος – υπάρχουν φορές που ξεκάθαρα υπάρχει ένα σημείο καμπής, ένα σημείο που το «πριν» και το «μετά» ορίζονται με σαφήνεια. Για την Royal Enfield, το σημείο αυτό είναι η παρουσίαση του νέου κινητήρα Sherpa των 450 κυβικών. Ο πρώτος υγρόψυκτος κινητήρας της μάρκας εν έτει 2023 (!) που από ότι έχει γίνει σαφές, θα τον δούμε και σε άλλα μοντέλα. Το αμέσως επόμενο από το Himalayan 450, υπήρξε το Guerrilla 450, που έχουμε εδώ. Μία μοτοσυκλέτα που δεν ακολουθεί τις Adventure νόρμες, αλλά πάει στο retro-street με αρκετά scrambler στοιχεία.

Η μαγεία της πλατφόρμας

Η ελαστικότητα που προσφέρει η φιλοσοφία της «πλατφόρμας» έχει γίνει παροιμιώδης – βλέπουμε τα πλεονεκτήματα της επί τουλάχιστον μίαμιση δεκαετία. Με έναν κινητήρα και ένα πλαίσιο βασισμένα στο Himalayan 450, το Guerrilla εδώ αλλάζει όσο χρειάζεται, ώστε να μεταμορφωθεί σε ένα roadster με στοιχεία από την scrambler σχολή. Εμφανισιακά το Guerrilla δεν δυσκολεύεται να σε σαγηνεύσει και επικροτώ το «θάρρος» της Royal Enfield να επιλέξει δυνατούς χρωματισμούς, με αντιθέσεις, όχι μόνο κοινότυπα «μαύρα». Στην μοτοσυκλέτα της δοκιμής βλέπουμε την Gold Dip επιλογή, με χρυσό και κόκκινο μαζί με τα «μαύρα» του μοτέρ και του πλαισίου.

Σταθερά πιστή στις καμπύλες και τους κύκλους, η Royal Enfield εκφράστηκε έτσι και στην Guerrilla που αποτάσσεται κάθε είδους αιχμή και γωνία. Ο κυκλικός εμπρός προβολέας στολίζεται από το λογότυπο της μάρκας και δεν φαντάζεσαι ότι είναι τεχνολογίας LED, με την πρώτη ματιά. Πίσω, στο μεταλλικό φτερό, δεν έχουμε κεντρικό φωτιστικό σώμα αλλά μόνο ζευγάρι LED, που αλλάζουν χρώμα από κόκκινο σε πορτοκαλί, όταν ζητήσεις φλας.

Αξίζει να σταθείς σε λεπτομέρειες του φινιρίσματος – πέρα από το λογότυπο στον εμπρός προβολέα, να μιλήσουμε για την τάπα χρονισμού στο αριστερό καπάκι του κινητήρα με το όνομα της μάρκας, την γραφιστική τεχνοτροπία στα μικρά «φιλέτα» στα πλάγια, η εμφάνιση του ονόματος και στους κεντρικούς περιστροφικούς διακόπτες στα ακροτίμονα και άλλες αξιοσημείωτες λεπτομέρειες. Το σύνολο όσον αφορά το design, είναι ενδιαφέρον, διαφορετικό, καλοδουλεμένο, σε γενικές γραμμές άξιο.

Επί της θέσης οδήγησης

Η εργονομία της Guerrilla είναι  φιλόξενη με πρώτο σκοπό την ευκολία χειρισμού και την διατήρηση του αναβάτη άνετο κατά το δυνατόν. Έχουμε βέβαια και τα roadster στοιχεία, καθώς το τιμόνι υποβάλει το σώμα σου σε μία ελαφρά προς τα εμπρός κλίση για καλύτερη «επαφή» με τα μπροστινά. Το ρεζερβουάρ δεν σε κουράζει στους μηρούς παρά τα «σκαλίσματα» του και τα μαρσπιέ βρίσκονται ελαφρώς προς τα πίσω. Η σέλα δεν μας δημιούργησε προβλήματα κατά την χρήση της μοτοσυκλέτας, ενώ ως προς την πλήρη απουσία ανεμοκάλυψης, είναι κάτι που πρέπει να περιμένεις για τις μοτοσυκλέτες αυτής της αισθητικής άποψης. Στην πλειοψηφία των χρήσεων τους, άλλωστε, δεν την χρειάζεσαι – αν και η Guerrilla είναι αρκούντως δυνατή και για να την χρειαστείς. 

Ρόλο οργάνου παίζει μία κυκλική οθόνη TFT, με την RE να προγραμματίζει πολύ ευανάγνωστα γραφικά, με ένα τεράστιο περιμετρικό στροφόμετρο και κεντρική απεικόνιση ταχύτητας, με αριθμούς. Μπράβο! Φυσικά επειδή είμαστε στα ‘20s, επιβάλλεται η ύπαρξη δυνατότητας σύνδεσης με κινητό και εδώ δεν απουσιάζει. Οι διακόπτες είναι ιδιαίτερα υψηλής ποιότητας και διαφορετικοί ως προς την μορφή, από την πεπατημένη, ενώ μέσα από τον διακόπτη M στο δεξιό ακροτίμονο, χειρίζεσαι τα μενού και τις λειτουργίες του μοντέλου. Μεταξύ άλλων, έχεις να επιλέξεις από δύο χαρτογραφήσεις ισχύος, Eco και Performance. Οι μανέτες δεν ρυθμίζονται – κάτι που σίγουρα θα ήταν επιθυμητό- και βρίσκονται ίσως πιο μπροστά από την ιδανική θέση, τουλάχιστον για εμένα με τα μικρά χέρια. Αναβάτες με μεγαλύτερες παλάμες και δάκτυλα, δεν θα έχουν θέμα.

Ο Sherpa είναι λεβεντιά!

Ο μονοκύλινδρος κινητήρας των 450 κυβικών κάνει άριστα την βασικότερη του δουλειά: Να διαμορφώνει χαρακτήρα. Ο Sherpa δεν έχει απολύτως καμία σχέση ούτε στην απόδοση, αλλά ούτε και στον τρόπο λειτουργίας. Με ονομαστικούς 40 ίππους, στο δυναμόμετρο του Power House στην Δάφνη, βεβαιώνονται οι 37,9 στον πίσω τροχό, ένα απόλυτα αποδεκτό αποτέλεσμα που εξαργυρώνεται και στην πράξη.

Αρχικά, ο κινητήρας λειτουργεί πλήρως μοντέρνα, δηλαδή έχει τάσεις ταχυστροφίας, γρήγορη απόκριση στο γκάζι και ψηλά το όριο περιστροφής του που προσεγγίζει τις 9.000 στροφές. Ανάλογος είναι και ο ήχος του αλλά και μία ελαφριά αίσθηση τραχύτητας – που όμως δεν ενοχλεί και κολλά στον γενικότερο χαρακτήρα. 

To βάρος της μοτοσυκλέτας, γεμάτης παρακαλώ, ανακοινώνεται στα 184 κιλά, μία τιμή που δεν ξεφεύγει επ’ ουδενί προς κατευθύνσεις ανεπιθύμητες. Και ο Sherpa των 37,9 πραγματικών αλόγων στον τροχό όχι απλά δεν δυσκολεύεται να ωθήσει την μοτοσυκλέτα σε λίαν ζωηρούς ρυθμούς, μπορεί να δείξει ακόμα και δόντια. Οι δύο χαρτογραφήσεις απόδοσης, Performance και ECO, έχουν αισθητή διαφορά, με την ECO να είναι καλύτερα προγραμματισμένη στο αρχικό άνοιγμα του γκαζιού. Μάλιστα, επί τη ευκαιρία της δοκιμής αναφέραμε και στην Muvus, την αντιπροσωπεία της Royal Enfield, ότι o Performance χάρτης έχει πολύ, πολύ απότομη απόκριση στο αρχικό άνοιγμα, ορατό ιδιαίτερα στις πρώτες σχέσεις. Και εδώ δεν μιλάμε για την έκφραση της δύναμης/ροπής του μοτέρ στις κοντύτερες πρώτες ταχύτητες, αλλά για ένα μεγαλύτερο του πρέποντος άνοιγμα των πεταλούδων και του καυσίμου που είναι θέμα προγραμματισμού. Η Muvus μας ενημέρωσε ότι το γνωρίζει και είναι πιθανόν να έχει ήδη αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Ευχάριστη, παιχνιδιάρα, πολύπλευρη   

Ο συνδυασμός του σούπερ πρόθυμου κινητήρα, μαζί με το λογικό βάρος, την ορθή κλιμάκωση του κιβωτίου και ένα αξιόλογο στήσιμο γενικότερα, κάνει το Guerrilla διασκεδαστικό και... σε βάζει στην πρίζα, η αλήθεια είναι. Να τα λέμε αυτά! 2^α, 3^η, 4^η και παίζεις μέσα στην πόλη και το ευχαριστιέσαι αγνά, την στιγμή που απολαμβάνεις παράλληλα πολύ καλή ποιότητα κύλισης, αλλά και άνεση από τις αναρτήσεις. Εκεί φυσικά θα αντικρίσεις αργότερα, κάποια όρια αν αποπειραθείς να οδηγήσεις πιο ή πολύ επιθετικά, όπου το Guerrilla θα σου πει «οκ, λίγο πιο σεμνάαα αν θες να είμαστε και οι δύο καλά». Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Η Guerrilla δεν είναι σπορ μοτοσυκλέτα, αλλά roadster και μάλιστα πιο πολύ της βραδείας απολαύσεως. Σου δείχνει τον καλύτερο εαυτό της, όταν την οδηγείς «χαλαρά» σε αστικές βραδινές βολτάρες, είτε μέσα στην δαιδαλώδη Αθήνα είτε στα γνωστά προάστια της. Στα μέτρια ανοίγματα του γκαζιού η διατήρηση των μέσων ταχυτήτων είναι εύκολη και απολαυστική υπόθεση. Οι αναρτήσεις εστιάζουν στην άνεση με το πιρούνι να απορροφά πρώτο την ενέργεια από τις κακοτεχνίες που συναντάς και κάνει την δουλειά της πίσω ανάρτησης ευκολότερη, με το καλημέρα σας. Οι πολύ έντονες κακοτεχνίες και μόνο – που από τέτοιες έχουμε παντού – θα δοκιμάσουν τα όρια των αναρτήσεων εμπρός και πίσω, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα της Guerrilla. Είναι πρόβλημα της Ελλάδας δυστυχώς. 

Έγραψα πιο πάνω ότι ο κινητήρας μπορεί να απογειώσει το Guerrilla σε όλες τις συνθήκες οδήγησης και αυτό ισχύει, και επειδή είμαι επιρρεπής στις σπορ τάσεις, δεν έχω αφήσει μηχανάκι για μηχανάκι που να μην το «στρίψω» λιγότερο ή περισσότερο. Στις συνθήκες αυτές του επαρχιακού, το Guerrilla αγαπά περισσότερο τους πιο ομαλούς χειρισμούς και τις πιο ανοικτές γραμμές, για να λειτουργήσει τα βέλτιστα. Δεν έχει στηθεί ώστε να είναι «δοκάρι» όπως τα supersport και τέτοια άλλα μηχανήματα... όμως ένας αναβάτης που γνωρίζει τι και πώς να το κάνει, θα αντλήσει τόνους απόλαυσης από το Guerrilla. Και η τελική του ταχύτητα, ανεβαίνει ιδιαίτερα ψηλά και πάντα σε επαρκές επίπεδο, είτε κινείσαι αρκετά σβέλτα σε στροφιλίκι, είτε στην Εθνική, από το Α στο Β σημείο. Το σύστημα πέδησης αποδίδει καλά και υπό πίεση αλλά και γενικότερα, δεν σου αφήνει περιθώριο για παράπονα και ταιριάζει σε επίπεδο απόδοσης, με το όλο σύνολο. Την κατανάλωση της, την μετρήσαμε στο επίπεδο των 5,2 λίτρων στα 100 χιλιόμετρα, σε μέσο κύκλο. 

Guerrilla στην ρουτίνα σου

Και επειδή δεν αναφερθήκαμε μέχρι τώρα στο όνομα του μοντέλου, η λέξη Guerrilla, ισπανικής προέλευσης, συνδέεται με το «ασυμβίβαστο», το ανορθόδοξο, τον «ανταρτοπόλεμο», σε σημερινά δεδομένα, με τις τάσεις «αλητείας» και διαφοροποίησης από τους άλλους και στην προσπάθεια άσκησης της δικής σου δύναμης. Ο μοτοσυκλετισμός συνδέθηκε από καταβολής του, με τα αντισυμβατικά άτομα με δική τους αισθητική ελευθερίας και έκφρασης και η Royal Enfield γενικότερα, ποτέ δεν έκρυψε την επαφή της με την άποψη αυτή.

Και έτσι, το Guerrilla είναι τελικά μία ρετρό roadster με έντονο στυλ, που σε προσκαλεί αυτό καθεαυτό, αλλά κατασκευαστικά και λειτουργικά είναι μία μοτοσυκλέτα σύγχρονη, με όλα τα καλά της εξέλιξης. Μάλιστα, στην τιμή που διατίθεται – ξεκινάμε από τα 5.490 ευρώ και πάμε στα 5.690, με το χρώμα της δοκιμής μας στα 5.590-... καθίστε καλά, μιλάμε για μοτοσυκλέτα σε τιμή scooter. Για άλλη μία φορά! Και δυνατή τιμολόγηση, και πολύ καλή μοτοσυκλέτα, η Guerrilla 450 έχει όλα τα φόντα να σημειώσει εμπορική επιτυχία.